Back 4 Blood – İnceleme

Bundan iki ay evvel beta izlenimlerini yazarken Back 4 Blood’a dair minik de olsa telaşlarım vardı. Fakat tam sürümünü düzgünce sindire sindire oynadıktan sonra o minik tasalar yerini büyük ölçüde bir rahatlamaya bıraktı. Turtle Rock’ın Left 4 Dead 2’yi yaptıktan sonra Valve ile yollarını ayırışının akabinde Evolve ile farklı şeyler denediğini ve çok da başarılı olamadığını görmüştük. Bu sefer tekerleği baştan icat etmeye çalışmak yerine “Ya biz buna lastik diye bir şey taksak ya aslında?” demişler ve ortaya farklı şartlarda Left 4 Dead 3 ismiyle piyasaya sürülebilecek Back 4 Blood çıkmış!

Left 4 Dead oynadıysanız neyle karşı karşıya olduğunuzu hakikaten aşağı üst varsayım edebilirsiniz, zira imalcileri birebir olunca Back 4 Blood’da öncülünün temel mekanik ve yapı taşlarından çokça beslenmeyi abes görmemiş. Birebir L4D’de olduğu üzere dört kişilik bir takımımız var; bu sefer zar sıkıntı hayatta kalmaya çalışan garibanlar değil de “Cleaners” yani Temizlikçiler ismiyle parazitlileri etkin ve organize formda temizleyen bir kümeye dahil karakterlerimiz. Haliyle iş güruhlarla başa çıkmaya gelince L4D’dekilerden çok daha hazırlıklı ve tedarikliler.

Fort Hope isimli askeri üsse konuşlanan takımımız bir yandan buradan çeşitli operasyonlara katılıp sivillere yardım ediyor, hayatta kalmayı başarmış bir avuç insanın yerleşkelerine ikmal tedarik etmeye çalışıyor. Lakin daha çetin ve hazırlıklı olanlar yalnızca Temizlikçiler değil; parazitliler de daha bir çeşitli, daha bir ölümcül biçimde karşımıza çıkıyor bu sefer. Bu noktada Back 4 Blood’ın öncüllerinden en çok ayrıldığı noktaya geliyoruz işte: Kartlar ve desteler.

Zombilerle Pis Yedili oynamak

Hayır, bu o denli bir deste değil. Oynadığınız her maç size Supply Point, yani İkmal Puanı olarak geri dönüyor. Topladığınız bu ikmallerle aşikâr yerleşimlere İkmal Çizgisi açmaya başlıyorsunuz ve bu da size çeşit çeşit skin, kart ve kozmetikleri kazandırıyor. Açabileceğiniz kartların sayısı 100’den fazla. Elinizdeki kartların 15 adedini bir ortaya toplayarak yaptığınız destelerse sizin oyun içinde ne kadar tesirli olduğunuzu direkt etkiliyor. Mesela Holly için “Savaş Bıçağı”, “Vahşi Savaşçı”, “Savaş Hırsı”, “Güm Güm” üzere yakın dövüşü destekleyen kartlardan oluşan bir deste yaparsanız, üzerinize akan güruhun ortasında durup hem kendinizi güzelleştirip hem de parazitlilere toplu kıyım yapabilecek bir deste oluşturabilirsiniz. Betada bu deste konusu biraz gereksiz karışık gelmişti lakin oturup şöyle bir göz gezdirerek kendi oyun tarzınıza rahatlıkla uyacak bir deste yapmak çok sıkıntı bir iş de değil. En makûs her vakit “Sürü Desteleri” kısmına girerek oradaki kart dizilimlerinden biraz kopya çekebilirsiniz aslında.

Hazırladığınız desteler ve seçtiğiniz karakterler oynayışınızı önemli halde etkiliyor lakin, konu yalnızca bundan ibaret değil. Bir de oyunun acımasız ve dinamik yapay zekâsı “Yönetmen”in (Director) size karşı oynadığı kartlar var zira. O da her kısım başında oynadığınız zorluğa nazaran değişen ve rastgele belirlenen “Çöküş” (Corruption) kartları oynuyor size karşı. Başta “Aman kuşlara alarm verdirtmeden kısmı bitir ki bonus vereyim” ya da “Bu bölgede saldırgan sürüler geziyor bak” üzere sizi çok da etkilemeyen kartlarla elini açmaya başlıyor fakat çok geçmeden siz kısımlarda ilerledikçe “Bu ortada bütün parazitlilerin zayıf noktaları artık zırhlı”dan tutun da “Her yeri o denli bir sis basacak ki, göz gözü görmeyecek!” üzere kartlarla süratle işin seyrini değiştiriyor. Bu da aslında Back 4 Blood’ın kısımlarının rastlantısallığını ve tekrar oynanabilirliğini belirleyen etmenlerden birisi. Hem sizin hem de Yönetmen’in ortaya koyduğu kartlar, dinamik değişen diğer şartlar, yanınızdaki oyuncuların yaptıkları derken kısımları neredeyse hiç birebir biçimlerde oynamıyorsunuz. Bilhassa “Sis ne kadar değiştirebilir ki ya oynanışı?” diyen arkadaşlar şaşırmaya hazırlansın, çünkü biz Onur’la en son “Ya tekrar sis kartı geldi, lanet olsun ya” diye ağlaşıyorduk Veteran denemelerimiz sırasında. Sahiden göz gözü görmüyor yahu!

Dondurmanın üzerine dürbün takmak…

Back 4 Blood’ın rastgeleliğini perçinleyen ve Left 4 Dead’e nazaran fark açan bir öbür özelliği silahları. Öncelikle silahların verdikleri reaksiyonlar B4B’da çok daha keskin. Birinci kısımlarda düz, standart silahlardan bulduğunuzu kullanmaya başlarken ilerledikçe daha yüksek kaliteli silahlar bulmaya başlıyorsunuz. Lakin siz yeşil kaliteli bir silah kullanırken mor kalitelisini bulduğunuzda otomatik olarak ona geçeceksiniz diye bir şey yok, zira elinizdeki silahın kalitesi kadar (ve hatta ondan bile çok) önemli olan bir başka etmen de o silahın üzerindeki modlar. Üzerine taktığınız ya da hazır gelen modlar silahların kullanım halini çok değiştiriyor. Uygun bir dürbün taktığınız Magnum’la adeta keskin nişancı tüfeğiymişçesine 50 metre ötedeki parazitliyi baştan vurabiliyorsunuz mesela. Olağan bu modlar da çeşit çeşit kalitede geldiğinden aslında konu yeterlice derinleşiyor.

Bu kadar raslantısallık yeri geldiğinde can sıkıcı da olabilir doğal. Bazen bütün kartlar aleyhinize çekilip sizi gereğinden çok daha fazla zorlayabiliyor ya da tam karşıtı, parkta yürüyüş yaparcasına sürüleri harcadığınız olabiliyor. Bütün bu sürece bir tık daha “kontrol” katan bir durum da oyunun ikmaller dışında da kısım içinde kazanıp kullanabileceğiniz “bakır” ünitesini kullanıyor olması. Sağda solda gizlenmiş bulacağınız bakırlarla kısım başlarında alışveriş yapabiliyorsunuz. Elinizdeki silahtan şad değil misiniz? Bakın bakalım, satış ekranındaki iki silahtan biri daha çok işinize fayda tahminen. Ya da tahminen modlarınızı değiştirmek istersiniz? Daha fazla ateş gücüne mi gereksiniminiz var? Kapın iki el bombası oradan çabucak. Ya da sıhhatiniz mı düşük? Güzelleştirin kendinizi biraz bakır harcayıp. Ha, cebinizdeki bakırı yeterlice biriktirip grubunuzu güçlendiren birtakım geliştirme kartları açmanız da mümkün olağan. Bilhassa üzerinizde taşıyabileceğiniz ekipman ölçüsünü geliştiren ve ekipmanların tesirlerini arttıran geliştirmeleri es geçmemenizi tavsiye ederim.

Yer yer Acemi (Rookie) zorluğunda oynarken bile zorlandığınız yerler olacak muhtemelen. Tutup da Amansız (Veteran) ya da Kâbus (Nightmare) zorluklarını deneyecek olursanız vakit zaman saç baş yolacak hâle gelmeniz işten bile değil, çünkü Direktör her türlü pisliği yapmaktan geri kalmıyor ve daha kolay zorlukta etrafta çokça bulduğunuz bakırlar, ekipmanlar çok daha seyrek bir biçimde karşınıza çıkmaya başlıyor. Bu da sizi elinizdeki kısıtlı imkanların daha çok değerini bilmeye itiyor. Ancak bir yandan da uyumlu ve yeterli bir grubunuz varsa onlarla bu tecrübeyi paylaşmak da bir o kadar keyifli oluyor. Doğal her açtığınız kısımda sonlu devam hakkınız olduğu da düşünülürse ekipçe “çelik üzere sinirler” kartına sahip olmanız ehemmiyet kazanıyor.

Sinematik formda çenesi düşenler

Left 4 Dead uygundu, güzeldi ancak kıssasını çizgi romanlarla falan devam ettirdiğinden oyun dışındaki medyalarda da takip gerektiriyordu. Back 4 Blood ise 4 büyük perdeye ayrılan toplam 33 kısımdan oluşuyor ve bu haritalar ortasındaki kıssasını direkt oyun içi sinematiklerle anlatıyor. Güzel de yapıyor doğrusu, bu hem karakterlere biraz daha kişilik katıyor hem de sizi oyundan koparmadan anlatmak istediği şeyi anlatıyor. Ha, güzel öyküsüne zerre dikkat etmeden sadece “zombi” keserek de çok keyif alabilirsiniz oyundan ancak neyle karşı karşıya olduğunuzu anlamak, Temizlikçilerin keyifli diyaloglarını takip etmek benim için oyunun keyfini arttıran bir ögeydi; o yüzden değinmeden geçmek istemedim.

Kısımların birden fazla standart bir halde başlangıç noktasından bitişe gitmek üzerine olsa da ortada beklentilerinizle oynayacak, farklı ve değişik kısımlar de serpiştirilmiş. Bilhassa son kısım ve son boss savaşı Left 4 Dead muadili oyunlardan alıştığımızdan farklı bir tecrübe sunmasıyla bayağı hoşuma gitti. Zati finaldeki sinematik de Turtle Rock’ın elindeki bu kıymeti yeni tutmaya devam edeceğine işaret ediyor. Önümüzdeki periyotta yeni öyküler, yeni temizlikçiler ve hatta parazitliler içerecek güncellemelerin üzerinde olsun gözünüz.

Left 4 Dead 3’e asla kavuşamayacağız tahminen ancak en azından artık “Olsaydı nasıl olurdu sanki?” diye merak etmemize gerek bırakmayacak bir örnek var önümüzde. Fiyatı birden fazla platformda biraz tuzlu olsa da birinci günden Game Pass’e gelmiş olması grubunuzu toplayıp biraz parazitli temizlemek için hoş bir fırsat yaratıyor öte yandan…