Taksimetre Açmasak Olur Mu?
Ehliyeti alalı 10 yıldan fazla bir müddet oluyor. Lakin gerçek hayatta otomobil kullanma saatim muhtemelen 10’u geçmez. İstanbul’da yaşayınca trafik belası çok gözümü korkutuyordu ve toplu taşımaların kurdu olmayı da içten içe seviyordum. İşin bir de taksi tarafı var ki İstanbul ve Taksi denilince benim fazla bir şey yazmama gerek olduğunu sanmıyorum.
Bu sefer İstanbul’da değiliz ve kısa aralık yolcu almama üzere bir lükse de sahip değiliz. Barcelona’nın daracık sokaklarında epey memnuniyetsiz yolcularla birlikte ekmek parası için direksiyon sallamaya başlıyoruz. Taxi Life esasen Euro Truck Simulator mentalitesinde büsbütün simülasyon bir taksicilik tecrübesi olmak istemiş. Lakin tam olamamış…
Çiçek Taksi Durağı Burası….
Akasya Durağı değil de bir evvelki nesil olan Çiçek Taksi’yi pek severdim. Oyunu açar açmaz taksi firmamın ismini da Çiçek Taksi koydum. Sonrasında Katalan matematik öğretmeninin ek işi olan direksiyon eğitmenliği eşliğinde ehliyet kazanmaya hak kazandım. Sokaklara çıkıp sarı ışığı yaktıktan sonra ise Über sistemiyle beni kim çağırdıysa yardımına koştum. O denli kısa aralıkmış, değişim saatiymiş bu mazeretler Taxi Life içerisinde geçerli değil.
Euro Truck oyunlarında çok fazla saatim olduğu için “gaz, fren, şanzıman halim duman” ruh haline bürünmem çok uzun sürmüyor. Fakat burada halimi duman eden şey ne gaz ne fren ne de şanzıman… Beni sıkıntıdan çıkaran en büyük şey yapay zeka oldu. Barcelona uygar bir kent olduğu için yaya geçidinde duruluyor sevgili Oyungezerler. Nitekim çok tuhaf yaya geçidinde durulan bir yer görmek insanı hayretlere düşürüyor. Duruma benden daha da çok şaşıran yayalar ise her yaya geçidinde ne yapacaklarını şaşırıyorlar. Bazen rastgele yolun ortasında durup animasyonları resetleniyor, bazen karşıdan karşıya geçecekmiş üzere yapıp tekrar öbür tarafa yol alıyorlar. Yayaların ne yapacağını kestirmek çok güç ve bir yayaya çarptığınız an oyun sizi feci halde cezalandırıyor. (Burası çok olağan aslında)
Trafik Canavarı Çalışmayı Durdurdu
Yayalardan daha da beter yapay zeka ise sürücülerde var. Tüm Katalan araba kullanıcıları adeta otomobil kullanmayı çarpışan otomobillerden öğrenmiş çocuklar üzere davranıyor. İnanılmaz derecede fazla kaza oluyor ve esasen memnuniyetsiz yolcular varken oyunu oynamak oldukça sıkıcı bir hale bürünüyor. Ben ETS oyunlarını bu yüzden seviyordum bol şeritli yollarda kimse olmadan kafayı kapatıp geride Cem Karaca müziğiyle, bir alamete binip kıyamete gidiyordum…
Yapay zekanın daha düz yolda karşıdan karşıya geçemediğini ve kusursuz sollama yapamadığını gördükten sonra Terminator’e olan inancımı bir sefer daha yitirdim. Oyunun başka en büyük kasveti da optimizasyonu nitekim oldukça makus. Hem çokça fps düşüşü yaşanıyor hem de klavyeyle oynamak hakikaten büyük bir yük. Dualsense ile denetimler biraz daha uygun ancak yeniden de bir simülasyon oyunu en azından hassasiyet konusunda biraz daha basamak kadedebilirmiş diye düşünmeden edemiyorum. Şimdi oyunu emektar Logitech GT Force direksiyon ile deneme talihim olmadı ancak genel yorumlara bakınca çok fazla ümidim de yok. Zati daima gaz, fren yapmaktan direksiyon ile oynamanın tadına varabileceğimi de pek sanmıyorum.
Turizm Taksiciliği
Oyunda bana nazaran en hoş işlenmiş olay ise Barcelona’nın Messi’den sonraki en büyük alametifarikası sanat yapıtlarını kullanış biçimi oldu. Oyunda çokça sanat yapıtı göreceğiniz için bunları gözlemleyip deneyim puanı kazanabiliyorsunuz. Ayrıyeten sokak sanatlarından grafiti de boş geçilmemiş, bâtın grafitileri bulup yeniden tecrübe kazanmak mümkün. Bu tecrübe puanlarıyla yakıt tasarufu, kazalardan es geçme üzere özellikleri açabiliyorsunuz.
Harita üzerinden bir yolcu seçtiğiniz vakit onu iptal etme talihiniz bulunmuyor. Yolcular ise oldukça seçici. Muhtemelen hayatları boyunca hiç İstanbul içerisinde taksi kullanmadıkları için taksi buldukları halde “keşke yürüseydim” üzere levye ile dayak yemelik cümleler sarfedebiliyorlar. Sürat hududunu biraz aştığınız vakit çabucak arttan sizi azarlayan bu hudut bozucu yolcular ile şayet kurallara çok uygun ve sakin bir sürüş yaparsanız iki kelam etme bahtına da sahipsiniz. Yalnız ne yazık ki bu muhabbet sekansları birbirinin birebir kopyası halinde olduğu için 3-5 yolcu sonra daima birebir şeyleri konuşur hale geliyorsunuz. Yani birisi de çıkıp, “Ne olacak bu Barça’nın hali, bu Xavi’yi teneke bağlayıp yollamak lazım!” demedikten sonra yemişim o denli taksi muhabbetini…
