NBA 2K24 – İnceleme

Üç adım ileri, iki adım geri, ne olacak bu serinin hali?

Yine yılın o devri geldi ve yeniden yeni bir NBA 2K incelemesiyle karşınızdayız sevgili Oyungezerler. Takip edenlerin bildiği üzere bu yıl, Kobe Bryant’a adanan bir oyun kelam konusu. Oyunun kapağından özel versiyonuna, Kobe’un mesleğindeki kıymetli anlara eşlik ettiğimiz Mamba Moments modundan, meslek moduna mesken sahipliği yapan The City’nin dört bir yanında karşımıza çıkan afişlere, her bir köşede Kobe Bryant var.

Hal bu türlü olunca da beklentiler yükseliyor alışılmış. Sonuçta, NBA’in en özel karakterlerinden birisinden bahsediyoruz. Onun ismine yakışır bir oyun olmasını bekliyor insan. Pekala, 2K beklentileri karşılayacak bir oyunla karşımıza çıkmış, bizi bir sefer olsun şaşırtmış mı derseniz, ne yazık ki karşılığım “Batı cephesinde yeni bir şey yok” formunda olur. Yazının sonuna geldiğinizde neden bu türlü dediğimi daha uygun anlayacağınızı umuyorum.

Yeniler, yenilenenler ve yenilenmiş üzere yapanlar…

İlk olarak genel hususları ortadan çıkarıp sonrasında oyunun modlarından bahsedeyim, bu ortada ne üzere değişiklikler varmış, artısıyla eksisiyle onları anlatayım isterseniz.

Bir NBA 2K oyunu aldığınızda üç aşağı beş üst görsel ve işitsel istikametten nasıl bir performans sergileyeceğinizi bilirsiniz. Genelde bu biçim oyunlara uygun düşecek bir müzik listesi ve etkileyici görsellerle çıkar karşımıza. Bu sefer de durum farklı değil. Yeniden hoş müziklerle gelmiş ve tekrar hoş görünüyor. ProPLAY ismini verdikleri bir bilhassa, gerçek NBA imgeleri kullanılarak animasyonların daha gerçekçi bir halde modellenmesi hedeflenmiş; gördüğümüz kadarıyla maksatlarına ulaşmışlar da. Bununla birlikte kimi yerlerde görsel yanılgılara da denk gelmedim değil.

Görsel taraftan bahsetmişken, beni kararsız bırakan taraflarından birisi de arayüzdeki değişiklikler oldu. Bir yerde “bunu hoş düşünmüşler, bu türlü yapmaları uygun olmuş” derken bir öteki yerde “yahu geçtiğimiz yıl ne hoştu, niçin çalışan şeyi bozdu ki bunlar” dedirtti. Gerçi bu kısımlara da vakitle alışılır, fakat “ne gereği vardı ki” demeden de duramıyor insan işte.
Bu kısımda bahsetmek istediğim hususlardan birisi de oyunun fotoğraf modu. Genel olarak serinin uygun bir fotoğraf modu vardı aslında. Bu yılsa hoş düşünülmüş bir ek kelam konusu. Muhakkak modlarda maç boyunca kıymetli anların kaydı tutuluyor ve maçın rastgele bir anında buraya girip dilediğiniz üzere ekran manzarası yahut görüntü kaydı alabiliyorsunuz.

Gelelim oynanış kısmına. Geçtiğimiz yıllarda kimi vakit dış atışların baskın olduğu, kimi vakit pota altına tartı verildiği, kimi vakit hamleye kimi vakitse defansa odaklanıldığını görmüştük. Yani her yıl oyunun ekseriyetle belli bir istikameti ön plana çıkar. En azından çıkış devrinde bu türlü olur, sonra yıl içerisinde çok tartı verilmiş yerler varsa törpülenip fazla geride kalan yerler varsa oralar hafifçe geliştirilerek oyun görece daha istikrarlı bir hal alır.

Bu yıl için de benzeri bir yoldan gidileceğini kestirim etmek güç değil. Birinci etapta dış atışların bir ölçü daha güç geldiğini söyleyebilirim. Bunun yanında rakip atakları bloklamak da geçtiğimiz yıla kıyasla bir ölçü zorlaştırılmış üzere güya. Ancak bir mühlet sonra eliniz ısınıyor, bunlara da alışıyorsunuz. Merak edilecek bir şey yok yani 🙂

Genel değerlendirmeler tamam, sıra modlarda

Play Now kümesinde süratlice bir maç yapıp çıkayım diyenlere hitap eden modlar yer alıyor. İster online maçlar yapabilir ister Quick Play ile seçtiğiniz rastgele iki kadronun uğraşına ortak olabilir, isterseniz o gün içerisinde bir NBA maçı varsa, o maçı oynayabilir yahut MyNBA Eras altında bir devri seçip o devirden kadrolar ortasında maçlar yapabilirsiniz. Blacktop isimli sokak basketbolu modumuz da bu başlık altında yer alıyor. Bir de oyuna yeni başlayanlar için ısınma tipi babında 2KU var burada. Denetimlere alışmak için girmekte yarar var.

|MyNBA Eras 2010’larda hangi kadroları izlemişiz, bir sefer daha hatırlattı sağ olsun. O devirlerde Charlotte Hornets’ın ismini değiştirip Charlotte Bobcats ismiyle ligde yer aldığını, bu esnada Hornets ismini de New Orleans’ın aldığını unutmuştum mesela 🙂

My NBA Lite, isminden da anlaşılabileceği üzere bir ölçü seyreltilmiş bir NBA deneyimi sunuyor; “İşin ticari kısmına baş yormak istemiyorum, girip maçımı yapayım, NBA şampiyonu olayım” diyenlere hitap eden bir mod. Bunun yanında çeşitli senaryolar da oluşturup paylaşabiliyor yahut öteki oyuncuların paylaştıkları senaryoları oynayabiliyorsunuz. Bir başka seçenek de direkt Playoff çabalarına yol almak.

Seriye geçtiğimiz yıl eklenen MyNBA Eras bu yıl da yoluna devam ediyor. Geçtiğimiz yıl oyunda yer alan periyotlar korunurken bir de The LeBron Era eklenmiş listeye.

Geçtiğimiz yıl oyuna eklenen devir filtreleri de korunmuş, yeterli olmuş. Maçlara nostaljik bir hava katan bu özellik aşikâr ki artık oyunun standart kesimlerinden biri haline gelmiş.

Geçtiğimiz yıl Jordan Challenge ile Michael Jordan’ın mesleğindeki kıymetli anları bir defa daha yaşamıştık. Bu kere, Kara Mamba’mız Kobe Bryant’ı andığımız Mamba Moments bizleri bekliyor. 2001 yılında Batı Konferansı yarı finalinde Sacramento Kings ile yaptıkları maçtan 2010 yılında Boston Celtics ile yaptıkları unutulmaz NBA finaline, Bryant’ın tarih yazdığı maçları oynuyor, rekor kırdığı performansları tekrar etmeye çalışıyoruz. Yalnız burada tasarruf önlemleri devreye girmiş herhalde, geçtiğimiz yıl Jordan Challenge’da 15 maç yer alırken bu yıl Mamba Moments’ta bunun yarısı kadar maça yer verilmiş. Her hâlükârda göz atılması gereken bir mod olduğunu söyleyebilirim. Önümüzdeki yıllarda da birinci göz atacağım modlardan olacak.

Oyundaki en tanınan modlardan birisinin MyTeam olduğuna kuşku yok. Şahsen benim de yıl içerisinde en çok vakit harcadığım mod bu. “Paketler açalım, kartlar toplayalım, hayalimizdeki ekibi kurup vazifeler tamamlayalım” biçiminde özetlenebilecek bu mod, kimi özelliklerini olduğu üzere koruyup kimilerinde değişikliklerle gelir, bunların yanına bir de yeni özellikler ekler genelde.

MyTeam modundaki değişikliklerden birincisi başlangıç oyuncularıyla ilgili değişiklik. Geçtiğimiz yıl 3 başlangıç (starter) oyuncusundan birisini seçiyorduk. Bu yıl ise, 30 kadrodan birisinin başlangıç paketini seçiyor ve o grubun başlangıç oyuncusuyla başlıyorsunuz oyuna. Örneğin, benim üzere LA Lakers’ı seçerseniz başlangıç oyuncunuz da Alex Caruso oluyor.

Bir öbür yenilik görevler/ajanda kısmına eklenen “Legendary Path” vazifeleri. Tek kişilik oyun modları altında ulaşabileceğiniz “Exhibitions” da bir öbür yenilik. Burada, bir yahut birkaç oyuncunuzu muhakkak misyonlara atıyorsunuz; örneğin bir topluluk faaliyetine katılıyor, hayranlarıyla bir ortaya geliyor, bir yardım çalışmasına istekli oluyor yahut bir televizyon programına çıkıyorlar. O vazife dönüşünde de bir ödül veriliyor. Ortada “Birisi bütün nugget sosunuzu yemiş. Gruptan birisini görevlendir de bu gizemi çözsün” üzere tebessüm ettiren misyonlar de denk gelebiliyor burada 🙂

Bu ortada farklı oyun modlarında farklı takımlar kuruyorduk malum. Bu sene hoş düşünülmüş bir ayrıntı da grup takımı başlığında 3, 5 ve 13 kişilik takımların farklı başka yer alması. İsterseniz alternatif takımlar da kaydedebiliyorsunuz, böylelikle ileride tek tek oyuncu değiştirmek yerine süratlice değişiklikler yapabilirsiniz.

Buna muhtaçlık duyabileceğiniz başlıklardan birisi, çevrimiçi gayretler kısmında yer alan “Salary Cap” maçları. Bence bu da hoş düşünülmüş modlardan birisi olmuş. Takımınızdaki oyuncuların maaşlarının toplamı için bir üst limit belirleniyor ve buna uygun takımlar kurup uğraş ediyorsunuz. Birtakım oyuncuların parayı basıp yıldızlar karması üzere bir takımla karşınıza çıkmasından rahatsız olanlardansanız, bu mod, sorunu sizler için bir nebze çözebilir. Olağan burada da şimdi her şey yerli yerine oturmuş değil, kimi yıldız oyuncular için düşük fiyatlar belirlenebiliyor vs. Tekrar de daha istikrarlı bir gayrete kapı araladığını söylemek mümkün.

Olumsuz olarak gördüğüm noktalara gelecek olursa; birinci dönem içeriğinin kâfi seviyede olmadığını söyleyebilirim. NBA 2K23’te MyTeam 9. dönemi es geçtiler zati. Hasebiyle, buraya odaklanıp birinci dönemin içeriklerini hazır etmelerini, karşımıza daha fazla vazife ve uğraşla çıkmalarını beklerdim şahsen; lakin gördüğüm kadarıyla pek o denli olmamış.

Dikkatimi çeken ikinci bir noktaysa, kart pazar yerinin bulunmaması. Aslında bir pazar yeri var, lakin geçtiğimiz yıllardaki üzere değil; oyuncuların ellerindeki kartları açık artırmaya sunduğu yahut açık artırmadan kart aldığı kısmı aradı gözlerim. Hazır paketleri / kartları satın alabiliyor yahut tekrar hazır paketler / kartlar için oyuncu takası yapabiliyorsunuz, o kadar. Bu da akıllara “oyunculara daha fazla para harcatmak için yapılabilecekler” listesini getiriyor ister istemez.

Biz dededen NBA yıldızıyız…

NBA’in yeni yıldızı olmaya çalıştığımız meslek modumuz MyCareer, olumlu ve olumsuz değişiklikleriyle bu yılın konuşulan modlarından birisi olacak üzere görünüyor.

Geçen yıl, kentteki faaliyetler, bir nevi tanınan kültür ikonu olmaya yönelik uğraşların içerisine sokuyordu bizi. Bu yılsa NBA’deki uğraşlarımıza odaklanan bir meslek modu var karşımızda. Bunu olumlu bir adım olarak da pahalandırmak mümkün.

Gelelim işin kıssa kısmına. 2K22’de; kolej maçlarıyla başlayıp draftta birinci seçilen çaylak olmaya çalıştığımız kısma odaklanan bir kıssa kelam konusuydu. Geçtiğimiz yıl, draftta geride bıraktığımız (ve taraftarların bizim yerimize istediği temel isim olan!) Shep Owens ile rekabetimizi merkeze alan bir kıssa bulunuyordu. Bu yılsa aile mirasını devam ettiren ve 3. jenerasyon NBA oyuncusu olan bir çaylak rolündeyiz. Olaya biraz renk katmak için dedemiz ve babamızın eski çabalarını tekrar yaşadığımız “Family Flashbacks” vazifeleri de eklenmiş kıssaya.

Buraya kadar meslek moduyla ilgili çok da olumsuz bir tablo kelam konusu değil. “Peki sorun nedir?” derseniz, yeniden mikro ödemeler problemi. Geleceğin NBA yıldızı olarak görülen bir karakteri yönetiyoruz hesapta. Gelin görün ki, 60 puan üzere bir ortalamayla başlıyoruz ve bu ortalamayı hatırı sayılır bir düzeye yükseltmeniz çok fakat çok uzun bir vakit alıyor, alışılmış pamuk eller cebe diyerek yükseltmeleri satın alma yoluna gitmezseniz. Bu geçtiğimiz yıllarda da böyleydi ve canımı sıkardı. Bu sene dozunu da yükseltmişler üzere geliyor bana. Hal bu türlü olunca da ağızda buruk bir tat bırakıyor.

WNBA kısmı büyük oranda geçtiğimiz yılla birebir. Tekrar bu yıl da kendi karakterinizi oluşturup WNBA yıldızı olmaya çalıştığınız The W modu yerini koruyor. Burada karakterinize “The Prospect” yahut “The Undiscovered Gem” art plan kıssasını seçebiliyorsunuz. Bu tercih, oyuna başlayacağınız ortalama puanı (sırasıyla 75 ve 85) belirliyor. MyCareer modunda 60 ortalamayla başlayan ve NBA’in yeni yıldızı olma tezindeki karakterimizdense buradaki yol daha gerçekçi geliyor bana.

Son kertede, NBA 2K24 tekrar geçtiğimiz yıllardaki üzere bir oyun oldu benim için. Hatta 2K23 incelemesinin son 3 paragrafını alın buraya koyun, sırıtmaz. Yeniden içerik dolup taşan, basketbol severleri bütün bir yıl boyunca meşgul edebilecek bir oyun. Yeniden birçok hoş yanı var. Ve yeniden bu hoş yanları gölgeleyen parasallaştırma modeli can sıkıyor. Bununla birlikte, halihazırda oynanabilecek en yeterli basketbol oyunu olduğu da aşikâr.