Bir yaz sabahında, gökyüzü açık ve güneş ışıldıyordu. Tarihin en trajik yarışlarından birine şahit olacak Le Mans’a 250.000 ila 300.000 ortasında kişi gelmişti. Fakat o gün, yarış tarihinin en feci kazalarından biri yaşandı…

1955 yılında Le Mans 24 Saat yarışı için bir ortaya gelen kalabalık, motor sporlarının kalbinde unutulmaz bir iz bırakacaktı. Yarışın takımı, âdeta yıldızlar topluluğu üzereydi. Juan Manuel Fangio, Stirling Moss, Mike Hawthorn üzere efsaneler ve doruktaki üç büyük üretici Ferrari, Jaguar ve Mercedes-Benz.

Ferrari, geçmişin şampiyonu olarak koltuğunu muhafaza peşindeydi. Jaguar ise iki yıl evvel elde ettiği zaferin tekrarını hayal ediyordu. Ancak Mercedes-Benz’in magnezyum alaşımlı, hafif aracı 300 SLR ve onu kullanacak olan Fangio ve Moss ikilisi, en büyük umudu temsil ediyordu.

İlk evvel bahsi geçen kazayı izlemenizde yarar var, keza felaketin boyutunu daha yeterli anlayabilirsiniz. (1:14’te başlıyor.)

Yarışın birinci saatleri, dayanıklılık testinden ziyade hız furyasına dönüşmüştü.

Fangio ve Hawthorn, cins rekorlarını altüst ederek birbirlerine karşı kıyasıya bir rekabet sergilediler. Bu rekabetin altında yatan şahsî öyküler, mücadelenin yalnızca pistte değil kalplerde de olduğunu gösteriyordu.

Ancak yarışın üçüncü saatinde tüm bu rekabet ve hırs, tarihin en müthiş motor sporları felaketlerinden birine yol açtı. Hawthorn bir anda pite girmek için fren yaptığında; Lance Macklin’in Austin Healey’si, kaçınılmaz felaketin fitilini ateşledi.

Pierre Levegh’in idaresindeki Mercedes, denetimini kaybederek havalandı ve o büyük felaket yaşandı. Levegh ve 83 seyirci hayatını kaybederken yüzlerce kişi yaralandı.

Felaketin akabinde yaşananlar, yarış dünyasının karanlık yüzünü ortaya çıkardı.

Yarış, şaşırtıcı bir biçimde devam etti; seyirciler ve yarışçılar şok içindeyken dünya, yaşanan bu dehşetli olayı konuşmaya başladı. Mercedes, yarıştan çekilme kararını gece yarısı alarak ahlaki duruş sergiledi ancak Jaguar ve öbür yarış organizatörleri, çabaya devam etme kararı aldı.

Bu felaketin akabinde motor sporları için yeni bir periyot başladı. Güvenlik tedbirleri artırıldı, pistler yine tasarlandı ve birtakım ülkelerde yarışlar durduruldu. Lakin hiçbir tedbir, o gün kaybedilen hayatları geri getiremezdi. Yaşanan felaket; sporun, rekabetin ve insan hayatının bedelinin tekrar sorgulattı.

Mike Hawthorn’un zaferi ve sonrasında yaşananlar, bir yandan muvaffakiyetin kutlanması, öbür yandan trajedinin gölgesinde kalmış bir kıssa… Ne kadar acı değil mi?

Pierre Levegh

Olayın çabucak akabinde başlayan suçlama oyunları, yıllar süren tartışmalara ve hukuksal mücadelelere yol açtı. Resmî soruşturma, pistin o devirdeki araç suratları için yetersiz olduğunu ortaya koydu ancak kaybedilen hayatlar geri getirilemezdi.

1955 Le Mans felaketi, motor sporlarının bir anda nasıl acı ve yasla dolu bir sahneye dönüşebileceğinin acı bir hatırlatıcısı niteliğinde.

Kaynaklar: GQ Magazine, Hebbonair

İlginizi çekebilecek öteki içeriklerimize aşağıdan göz atabilirsiniz:

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir