2007’de başlayan bir seyahat, 2020’de Akademik Lomonosov’un faaliyete geçmesiyle doruğa ulaştı. Rusya’nın bu yüzer nükleer santrali, dünyada gibisi olmayan bir proje olarak dikkat çekiyor.

Bir vakitler bilim kurgu sinemalarının konusu olabilecek fikir, gerçeğe dönüştü: Rusya, dünyanın birinci yüzer nükleer güç santralini faaliyete geçirdi. “Akademik Lomonosov” ismi verilen bu devasa yapı, 2020 yılında resmî olarak güç üretimine başladı.

Peki, bu teknolojik şahaneyi neye borçluyuz ve gerçekten muhtaçlığımız olan bir yenilik mi, yoksa kabul edilemez bir risk mi? 

2007 yılında inşasına başlanan ve tam 13 yıl sonra güç üretimine başlayan Akademik Lomonosov, tüm dünyanın dikkatini çeken bir proje hâline geldi.

Denizler üzerinde yüzen bu nükleer santral, Rusya’nın güç alanındaki yenilikçi yaklaşımının bir göstergesi. Nükleer gücün denizde kullanımı yeni bir konsept olmasa da Akademik Lomonosov’un ticari enerji santrali olarak kullanımı, bu alanda bir birinci.

Nükleer tahrikli askerî gemilerin ve denizaltıların uzun müddet denizde kalabilme avantajından ilham alan Rusya, bu teknolojiyi sivil alana taşıyarak güç erişiminde âdeta yeni bir çığır açtı.

Akademik Lomonosov’un temelleri, güç gereksiniminin giderek arttığı ve klâsik güç kaynaklarının yetersiz kaldığı bir periyotta atıldı.

Rusya’nın bu adımı, özellikle Kuzey Kutbu üzere güçlü iklim şartlarına sahip ve güç altyapısının sonlu olduğu bölgeler için umut vadediyor. İki adet KLT-40 deniz tahrik reaktörüne sahip olan bu yüzer santral, 70 megawatt elektrik üretimi ve 200.000 şahsa kadar elektrik sağlayabilecek kapasitede olmasıyla tüm gözleri üzerine çekiyor.

Bu projenin hayata geçirilmesi, Rusya’nın uzak bölgelerdeki güç erişimini kolaylaştırma ve güç bağımsızlığını güçlendirme maksatlarını dayanaklar nitelikte.

Bu yüzer nükleer santral, nükleer gücün sivil kullanımında bir dönüm noktası olarak görülüyor.

144 metre uzunluğunda ve 30 metre genişliğindeki devasa yapı, bilhassa bölgesel ısıtma ve elektrik üretimi için tasarlanmış. Geminin kendi itici gücü olmadığı için hedef bölgeye çekilerek götürülmesi gerekiyor. Her 12 yılda bir bakıma alınan santral, bu süreçte nükleer atıklarından arındırılıyor ve tekrar faaliyete hazır hâle getiriliyor.

Santraller, bilhassa Rusya’nın Kuzey Kutbu’ndaki yatırımlarını destekleyecek ve bölgedeki güç erişimini değerli ölçüde artıracak. Küresel ısınmanın tesirleriyle Kuzey Denizi Rotası’nın daha fazla kullanılması ve bölgedeki petrol/gaz yataklarına erişimin kolaylaşması, Rusya için stratejik değer taşıyor.

Her yenilikçi güç projesi gibi Akademik Lomonosov da çevresel ve güvenlikle ilgili kaygıları beraberinde getiriyor.

Nükleer gücün doğal afetlere karşı hassasiyeti, bilhassa tsunami üzere olaylarda kazalara yol açabileceği telaşlarını doğuruyor. Ayrıyeten geçmişteki nükleer kazalar, halk ortasında nükleer güce karşı bir güvensizlik oluşturmuş durumda.

Bu kaygı çok doğal çünkü 2011 yılında nükleer güçle çalışan bir Rus buzkıranında meydana gelen radyoaktif sızıntı yaşanmıştı.

Bütün telaşlara ve ihtarlara rağmen Rus yetkililer, Akademik Lomonosov’un dizaynında bu cins riskleri en aza indirecek güvenlik tedbirlerinin alındığını belirtmiş.

Akademik Lomonosov’un seyahati, yalnızca Rusya’nın değil tüm dünyanın güç geleceğine ışık tutan bir öncü proje olacakmış üzere duruyor.

Kaynaklar: neo, Power Technology, NS Energy

İlginizi çekebilecek başka içeriklerimize aşağıdan göz atabilirsiniz:

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir