Yüzyıllar evvel “Kara Ölüm” olarak bilinen veba salgını, milyonlarca insanın hayatını kaybetmesine neden olarak tarihin en vahim felaketlerinden biri olarak kayıtlara geçti. Salgından sonra Orta Asya’da fare sayısı azalırken Amerika’da yükseliş gösterdi.

Bu vahim salgının baş sorumlusu, kara sıçanların (Rattus rattus) içinde barındırdıkları ve pireler aracılığıyla insanlara bulaşan Yersinia pestis isimli bakteriydi.

Ancak 1700’lerin ortalarında, salgının sıklığı bariz bir halde azaldı. Peki fakat nasıl?

İlginçtir lakin bu periyotta Avrupa’da kahverengi sıçan sayısında yükseliş yaşandı.

Kahverengi sıçan istilası sadece Avrupa ile sonlu kalmadı. Atlantik Okyanusu’nu geçen gemilerin istiflerinde Amerika’ya da sıçradı.

Günümüzde kahverengi sıçan, Kuzey Amerika’nın doğusunda epeyce yaygınken batı kesitlerinde de giderek artıyor.

Bu iki kemirgen çeşidi, ziyanlı olmalarının yanı sıra kritik hastalık taşıyıcıları olarak da bilinir.

Ancak bilim insanları, kahverengi sıçanların Kuzey Amerika’daki yayılışını ve siyah sıçanları nasıl alt ettiğini tam olarak çözemedi.

İngiltere’deki Leicester Üniversitesi’nden moleküler zooarkeolog Eric Guiry ve meslektaşları, Kuzey Amerika’nın doğu ve güneydoğusundaki arkeolojik alanlardan elde edilen 311 sıçan kemiği üzerinde moleküler tahliller yaparak bu gizemi çözmeye çalıştı.

Science Advances mecmuasında yayımlanan bu çalışma, kahverengi sıçanların siyah sıçanlara hâkim oluş biçimine dair kıymetli ipuçları sundu.

Araştırmacılar, 1700’lerde kahverengi sıçanların kıtaya geldiğini ortaya koydu.

Kahverengi sıçanların, siyah sıçanlardan daha fazla hayvansal protein tükettiği ve muhtemelen farklı ekolojik nişlerde yaşadığı sonucuna varıldı.

farklı beslenme alışkanlıkları, iki çeşidin birebir kaynaklar için direkt rekabet içinde olmadığını gösteriyor olabilir.

Ancak siyah sıçanların yeniden de ortadan kaybolmaları, kahverengi sıçanların daha agresif doğası ve büyük boyutlarının tesirli olabileceğini düşündürüyor.

Bulgular; sokak hayvanlarının kemirgen popülasyonlarını denetim altında tutmada oynadığı rolü daha da değerli hâle getiriyor.

Fare problemini daha evvel de ele almıştık, okumak isterseniz aşağıdan ulaşabilirsiniz:

Kaynaklar: Scientific American, Popular Science

İlginizi çekebilecek başka içeriklerimiz:

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir