Sosyal medya, her geçen gün daha müthiş bir hâl alıyor. Bunun en değerli göstergesi de farkında olmadan canlarına kıyan ya da mental sıhhatinden olan bireyler aslında. Fütursuzca yapılan yorumlar, aslında o kadar suçsuz değil.

Dünyanın her yerinde milyonlarca insan saatlerini sosyal medyada geçiriyor. Birçok kullanıcı, önüne gelen ve hiç tanımadığı beşerler hakkında yorum yapma hakkını kendinde bulabiliyor. Çoğunlukla da bu yorumlar çok acımasız oluyor.

“Dilin kemiği yok” derler genelde lakin bu kelam günümüzde “elin kemiği yok” biçimine evrildi. Bunlardan biri her an bizim de başımıza gelebilir, tıpkı geçtiğimiz günlerde denize atık boşalttığı sav edilen kişinin başına geldiği üzere.

Linç kültürü, toplumsal medyanın artan kullanımından sonra fazla cüretkâr bir hâl almaya başladı.

Linç kültürü bilhassa teknolojinin ilerlemesi ve toplumsal medyanın yaygın kullanımıyla birlikte artık bir moda hâline geldi. Bu davranışın temelinde de bireye ziyan vermek yatıyor. Bu, kişinin toplumsal kimliği, psikolojisi, ömür biçimi hatta aile hayatını bile etkileyebiliyor.

Sosyal medya, insanlara gündelik hayatta cüret edemeyecekleri şeyleri söyleme özgürlüğü sağladığı için bazen denetimsiz hislerle linç teşebbüsleri gerçekleşebiliyor. Bu da insanları incitirken zarar görmelerine de yol açabiliyor.

Sosyal medya linç kültürü, dijital çağın karanlık yüzlerinden birisi.

Bu durum aslında çok ciddi ziyanlar doğurabiliyor. Bu ziyanların en ciddisi de intihar üzere trajik sonuçlara yol açabiliyor.

Hedef alınan bireylerde önemli ruhsal ve duygusal dertler görülebiliyor. Daima akın altında olmak, kaygı, depresyon ve travma üzere durumlara neden olabilir. Kişi, toplumdan soyutlanır ve bu durum, kişinin alakalarını zayıflatarak toplumsal izolasyona ve yalnızlığa yol açabilir.

Kişinin işi, mesleği ve genel ömrü önemli biçimde ziyan görebilir. İşten çıkarılma, prestij kaybı ve toplumsal dışlanma üzere sonuçlarla karşılaşabilirler.

Bu üzere daha pek çok ziyan, insanları varsayım ettiğimizden çok daha fazla etkiliyor.

Geçtiğimiz günlerde, İstanbul’da denize atık boşalttığı sav edilen balıkçı Ömer Karakaya da tıpkı durumdan yargılandı. Teknesinden denize siyah bir sıvı boşaltırken kaydedilen Karakaya’nın imgeleri, toplumsal medyada süratle yayıldı. Arkadaşı, siyah sıvının atık olmadığını şu cümlelerle tabir etti:

“Su teknede beklediğinde siyah renk alır. Bu suyu denize dökmemesi gerek, bu gerçek. Fakat imaj sayfaya düştüğü vakit yapılan yorumlar, edilen küfürler bu arkadaşı bu duruma getirdi. Denize yağ değil yağmur suyunu basıyor.

Sonrasında ise olanlar malum. Kendisine cezai süreç uygulandı, manzaraların altına yazılan hakaretvari yorumları okuyan Karakaya ise üstte bahsettiğimiz durumlardan birini yaşayarak kötüleşti. Kalp krizi geçirdiği anlaşılan adamın olanlardan sonra vefat ettiği öğrenildi.

Peki bu kültürden nasıl korunabiliriz?

Özellikle genç kesim, siber zorbalığa karşı son derece kırılgan ve hassaslar. Bu çeşit zorbalık hem öfke hem de hüzün hislerini tetiklerken derin tesirler de bırakabiliyor. Son yıllarda mevzuyla ilgili yapılan araştırmalar, siber zorbalık nedeniyle intihar olaylarındaki artışa dikkat çekiyor.

Bu durumdan korunmak için yapılabilecek en yeterli şey, şayet profilinizi herkese açık kullanıyorsanız toplumsal medya yorumlarına bir kısıtlama getirmek; verilen olumsuz reaksiyonları görmezden gelmeye, mümkünse bakmamaya çalışmak olabilir.

Küçük bir not: Şuursuzca yorumların yapıldığı sosyal medya platformlarının kullanımını azaltmak ve insanlara daha az yorum yapma gereksinimi duyurmak hayat kurtarır.

Kaynaklar: Mecmua Park, İrtibat Ansiklopedisi, Mecmua Park 2

İlginizi çekebilecek başka içerikerimiz:

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir