“Orta Çağ” denince aklımıza yoksulluk, hastalıklar, bebek vefatları üzere şeyler geliyor olabilir lakin kapalı kapılar arkasında neler yaşandığından haberimiz var mı?

Orta Çağ tarihçilerinin, periyoda ilişkin özellikleri ortaya çıkarırken karşılaştığı bir şey daha vardı: bayanların, kocalarını yatağa atmak için kullandıkları usuller. Ya da hileler mi demeliydik?

“Yemeğe sevgi katma” tabirini bir üst düzeye taşıyarak yemeklere bedenlerini da katan Orta Çağ bayanlarının, kocalarının sevgisini daha ‘ateşli’ bir hâle getirmek için yaptıklarını öğrenmeye hazırsanız başlayalım.

Yemek ve seksin bir formda temaslı olduğu niyeti, batı kültürlerinde hayli yerleşikti.

Birçok yemeğin ve içeceğin afrodizyak özelliklere sahip olduğu fikri, Orta Çağ’da epey kabul görüyordu. Yani o kadar kabul görüyordu ki beşerler, yiyeceklerin cinsel hayatı etkileyeceğini düşünerek ona nazaran yemek yapıyordu.

Bunun yanı sıra o devirlerde makûs beslenmenin iktidarsızlık ve kısırlık üzere sorunlara yol açabileceğine, uygun bir beslenmenin ise bu sorunu çözebileceğine inanıyorlardı. Nohutun o devirlerdeki en kıymetli afrodizyak olmasının yanı sıra biber, şarap ve yumurta sarısının da meni ürettiğine inanılıyordu.

Madem yiyeceklerin afrodizyak tesiri var, o vakit bunlara nazaran tarifler yazmasınlar mı?

Tüm bu afrodizyak tesiri olan ve meni artıran yiyecek-içecekler, tabipler için tanım kaynağı olmuştu. Şimdilerde “kocakarı ilacı” denilen tarifler, o periyotlarda cinsel performansı düşük erkeklerin tedavi ilacı oluyordu.

Din adamları üzere cinsel münasebetten kaçınmak isteyen erkekler için de menileri kurutmak ve bağlantı isteğini yok etmek için öbür tarifler vardı. Bayanlar da bu fikirlerden yola çıkarak, cinsel bağdan uzak duran erkekleri yiyeceklerle ikna edebilirdi.

Söylenene nazaran bayanlar, bedenleriyle temas hâlinde olan şeyleri eşlerine yedirmeye çalışıyordu.

Kadınlar, afrodizyak tesirli yemekler yapmakla yetinmiyor bir de onları bedenleriyle birleştiriyordu. Argüman edilene nazaran; hamuru, çıplak bedenlerinde yoğuruyorlardı ve daha sonra o hamurdan ekmek yaparak eşlerine servis ediyorlardı.

Öte yandan, o dönemki pek çok yiyecek üzere balın da bir afrodizyak olduğuna inanıyorlardı ve vücutlarının her yerine sürdükleri balı, daha sonra kazıyarak yemeklere de dahil ediyorlardı. 

Çıtayı daha da üst çıkaralım mı?

10. yüzyıl piskoposu Worms’lu Buchard tarafından yazılan kitapta, birtakım bayanların vajinalarına canlı bir balık koyup hayvan ölene kadar beklediklerini, daha sonra ise onu pişirip eşlerine servis ettikleri anlatılıyordu. Elbette bu düzey bir şeye inanıp inanmamak size kalmış…

İddia edilene nazaran bunların hepsi, seksten uzak duran erkekleri ikna etmek ve erkeklerin bayanlara olan sevgisini daha ‘ateşli’ yapmak içindi.

Kaynaklar: Eleanor Janega, Notches Blog

Orta Çağ ile ilgili okumaktan zevk alacağınız öbür içerikler:

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir