Her oyunun kendine çeken birtakım özellikleri vardır. Kimisi çok eğlenceli oynanışıyla, kimisi inanılmaz öyküsüyle, kimisi yeni ve farklı mekanikleriyle kendini oynatmaya çalışır. Tüm bunları bir ortada yapan oyunlar da esasen başyapıt olarak gönüllerde taht kurar. Timemelters da ön inceleme için bana gelince en azından oynanışı ve mekanikleri için biraz umutlandım. 16. yüzyıl İskoçya’sında Teagan isimli bir cadıyı denetim ettiğimiz oyunda çok farklı çeşitlerden bir karışım var. Yalnız bu karışım âlâ mi makus kestirmek güç çünkü oyunu baya erken etapta oynadığım için biraz mide yanmasına yol açtı bende. Tekrar de tam sürümü çıkana kadar haksızlık yapmak istemem.

Vakit Geriye Aksın!

Oyunu daha açar açmaz üretimci takım çabucak uyarıyı vermiş, “Burada gördüğünüz özellikler, oyunun ilerleyen evrelerinde karşınıza çıkacaktır. Vakitle tüm güçlere alışma müddetiniz olacak.” Eğitim kısımları çok temel şeyleri öğrettikten sonra sizi muhtemelen oyunun ortalarında olan bir aksiyon sekansına atıyor. Oyunun temel mekaniklerini şöyle anlatalım, aksiyon, üçüncül şahıs kamera açısıyla gerekli mana gücünü toplayacak combata giriyorsunuz. Daha sonra doruktan görme açısıyla ruh formunda bu manaları kullanarak biraz kule savunması biraz da gerçek vakitli strateji kıvamında bir alana giriş yapıyorsunuz. En can alıcı nokta ise ışınlanma ve vakti geri alma özelliği.

İsmi Timemelters olan bir oyundan (hoş birinci çıktığı vakit ismi Wicca idi) vakit bükmeyi beklemek hayli doğal. Timemelters’ın bence en büyük başarısı da bu vakti geri alma olayı. Şu an için üç hakkınız olan bu özellik sayesinde kendinizin iki farklı ekosunu yaratabiliyorsunuz. Çabucak açıklayayım; oyuna başladınız, bir ışınlanma noktası belirlediniz sağdan gelen dalga dalga düşmanların üstüne koşup onları yenip mana doldurdunuz daha sonra ruh formunda ağaçlara can verip, ateş büyüleriyle düşmanların size hakikat gelmesini engelleyip öldünüz. Hop vakit geriye aksın diyerek tıpkı noktadan tekrar doğuyorsunuz. Fakat az evvel yaptığınız tüm bu aktiviteleri bu sefer sizin ekonuz yapay zeka olarak birebir aynılarını tekrarlıyor. Siz de bu defa soldan gelen düşmanların üzerine gidecek fırsatı elde ediyorsunuz.

Mareşal Eko Paşa

Genelde üç taraftan gelen düşmanların iki tarafını ekolara emanet ettikten sonra son canınızı müdafaanız gerekiyor bu sefer agresif bir siyaset yerine tabiat gücü yahut ateş gücüyle düşmanları uzak tutup uzaktan büyü atarak öldürmeniz gerekiyor. Ana karakterimizin rastgele bir can barı yok. Bir düşman size saldırdığı vakit ya vakit geriye akıyor ve ekonuz acı verici bir formda tekrar ölüyor ya da son canınıza geldiyseniz oyun bitiyor. Tüm bu kaosu bir de oyunun ortalarında bir misyonda alışamadan oynayınca bol bol dayak yedim. O ucube yaratıkları yakın çekim görmekten anksiyetem oluştu. Tekrar de “yine yenil, daha yeterli yenil” diyerek elimden geleni yapmaya çalıştım lakin tam manasıyla muvaffak olduğumu söyleyemem.

Bu eko sistemi benim çok hoşuma gitti, tek can sıkıcı nokta ise şayet vaktin akışını değiştirip ekonuzu öldüren yaratıkları daha erken keserseniz ekonuz ne yapacağını bilemediğinden saçma bir durum oluyor. Esasen iki ekonun da ne kadar yaşayacağı ve neler yaptığı ekranın sol üst köşesinde gösteriliyor. Oyun bir noktada sizi savaş alanının generali yapıp 3 şahısla koca orduları durdurmanızı bekliyor ve bu sahiden çok güç bir iş. Her ne kadar oyunun tam sürümünde güçleri geliştirme özelliği olacak olsa da şu haliyle bir vazifesi birinci seferde geçmek neredeyse imkansız.

Şimdi oyununu Steam sayfasında bir çıkış tarihi de açıklanmadı. Hayli erken gelişmede olan bir oyun için çok yanlışsız yapılan yerleri de var, insanı hudut harbine sokan kısımları da. Bir ön incelemede Timemelters’a puan vermek hakikat değil. Lakin oyun vaat ettiği mekanikleri tam randımanlı bir halde bizlere sunarsa hayli eğlenceli ve farklı bir oyun cinsine sahip olacağız. Genel manada stratejik düşünmeyi temel alan Timemelters, saf aksiyon bekleyenler için pek ilgi cazibeli bir oyun olmayacak. Dalga dalga gelen düşmanları durdurmak için bileğiniz kadar başınız da yorulmak zorunda. 16 yüzyılın kendine has atmosferi ve cadılık müessesi de oyunu farklı kılan ayrıntılardan. Cadıların av değil avcı olduğu birçok oyunlarda görüşmek üzere.

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir