Modcuların Islak Düşü Sonunda PC’ye Geldi…
Ön yargı hakikaten çok makûs bir durum. Stellar Blade’in demo sürümünü birinci kere PlayStation 5’e çıktığında denemiştim ve sevmemiştim. Dövüş mekanikleri çok sığ hissettirmişti ve güya gecikme varmış üzere gelmişti. Hal bu türlü olunca oyun çıktıktan sonra da çok fazla takip etmedim. Toplumsal medyada oyunun hoş olduğuna dair yorumlar ve incelemeler görüyordum. Ancak bunun, ana karakterin biraz fazla “göze hitap etmesinden” kaynaklandığını düşünüyordum. Zira oyunun demosu beni sahiden hayal kırıklığına uğratmıştı. Fakat bir yandan da göz ucuyla takip ediyordum; hoş bir indirime denk gelirsem denerim diyordum. Buradan alakasız bir teşekkür olacak biliyorum fakat Leslie Benzies’e teşekkür etmek istiyorum. Mindseye inceleme kodlarını iptal ettikleri için Stellar Blade’in PC sürümü incelemesini ben üstlendim. Her ne kadar Mindseye’ın rezilliğiyle eğlenmek içimde biraz ukde kalmış olsa da, Stellar Blade’i oynadığım için çok memnunum.
Dünya Yok Olmanın Eşiğinde… Yine
Stellar Blade, kıssa açısından klişe bir oyun. Daha evvel birçok sefer gördüğümüz üzere, Dünya yok olmanın eşiğine gelmiş. Naytiba ismi verilen yaratıklar tarafından işgal edilmiş. Naytibalar dünyayı işgal ederken hayatta kalmayı başaran beşerler ise uzaya kaçıp “Koloni” ismini verdikleri bir topluluk kurmuş. Bu topluluk, dünyayı Naytiba işgalinden kurtarmak maksadıyla mangalar gönderiyormuş. Oyunun ana karakteri olan Konuta, bu mangalardan biri olan 7. Hava İndirme Mangasına ilişkin bir grup üyesi. Daha evvel hiçbir oyunda, sinemada yahut dizide bu türlü gönderilip de başarılı olan bir grup gördünüz mü bilmiyorum. Stellar Blade’de de durum tıpkı biçimde ilerliyor. Meskene, Dünya’ya iner inmez inanılmaz bir karışıklığın içine düşüyor. Bu düzensizlik sırasında, Konuta ve Tachy hariç tüm manga üyeleri ölüyor. Tachy’nin de işi uzun sürmüyor aslında. Karşılarına çıkan Alfa Naytiba tarafından Tachy öldürülürken, Meskene tam vaktinde gelen bir yardım sayesinde hayatta kalmayı başarıyor. Tam vaktinde gelen bu yardım, Adam isminde bir insan tarafından sağlanıyor. Adam, oyun boyunca yanımızda bir drone olarak dolaşıyor ve Dünya’da hayatta kalmayı başarmış başka beşerler hakkında bize bilgiler veriyor.
Stellar Blade’in birinci kısmı sonrasında Adam, Eve’i Xion kentine götürüyor. Xion, Dünya’da kalan son beşerler tarafından kurulmuş ve umudu temsil eden bir kent. Xion’a geldikten sonra ise gerçek Stellar Blade tecrübesi başlıyor diyebilirim. Hem kıssa açısından hem de oynanış elementleri açısından Xion, bir ana üs vazifesi görüyor. Daha sonrasında Xion hakkında biraz daha ayrıntı vereceğim lakin öyküden bu kadar bahsetmek kâfi diye düşünüyorum. Kıssa her ne kadar klişe de olsa, içinizde ufaktan da olsa bir merak uyandırmayı başarıyor. Fakat çok ufak bir meraktan bahsediyorum. Hatta kıssanın son üç saatine gelene kadar pek umursamadım bile. Son üç saatinde kıssayı beğenmiş olsam da, otuz beş saat oynadığım bir oyunun öyküsünün genele yayılmış halde âlâ olmasını isterdim. Bunun en büyük sebebi kıssanın klişe olmasından çok, karakterlerin ilgi çekicilikten uzak olması. Meskene, rastgele bir kişiliğe sahip olmaktan uzak, sıradan bir aksiyon ana karakteri. Yan karakterler de tıpkı formda klişeler üzerine şurası.
Hikayenin klişe olmasından çok şikayet ettiğimin farkındayım, biliyorum. Lakin oyun, bu öyküyü sunma konusunda sahiden çok güzel bir iş başarıyor. Orta sahneler çok hoş bir formda kurgulanmış. Bilhassa aksiyon içeren sahneleri izlerken çok keyif aldım. Keşke öykü ve karakterler biraz daha ilgi cazip olsaymış da bu hoş orta sahneler boşa gitmeseymiş.
Harika Bir Aksiyon Melezi
Hikayeyi her ne kadar beğenmesem de dürüts olalım, hiç kimse bu oyunu kıssası için oynamayı planlamıyor esasen. Stellar Blade, gösterisini aksiyon tarafında yapıyor. Bu gösterisi ise tek bir elementi öne çıkarmaktansa hali hazırda oyuncular tarafından beğenilen oyunlardan çeşitli elementleri birleştirerek yapıyor. Bu oyunlar ortasında Sekiro, Devil May Cry, Uncharted üzere aksiyon oyunlarının yanında şaşırtan bir formda Dead Space yer alıyor. Dead Space tarafından spoiler barındıracağı için bahsetmeyeceğim. Ama şaşırtan formda germeyi ve keyif vermeyi başarıyor.
Oynanışın ana tarafına, yani aksiyona geçersek. Öncelikle Stellar Blade temelinde bir Soulslike. Kısımlar içerisinde bulunan belirli başlı kamp noktalarından tutun da Dark Souls oyunlarındaki üzere ana üs (Xion) üzerinden gidilecek kısımları seçmeye kadar, bu oyun bir Soulslike. Lakin bu sizleri korkutmasın. Zira Stellar Blade güç bir oyun değil. Öldüğünüz vakitte da hiçbir kaybınız olmuyor. Ya kamp noktasından geri canlanıyorsunuz ya da öldüğünüz yere çok yakın olan bir otomatik kayıt noktasından canlanıyorsunuz.
Oyun boyunca şayet biraz bile etrafa bakınırsanız, gerekli geliştirmeleri çok rahat biçimde elde edebiliyorsunuz. Bu da her bir kısımda zorlaşan düşmanlar ile her vakit tıpkı düzeyde kalmanızı sağlıyor. Son Boss hariç… Uzun vakittir bu kadar zorlandığım ve huduttan köpürdüğüm bir tecrübe yaşamamıştım. Oyun içinde olan hiçbir boss savaşında ölmedim de o son boss savaşını altıncı denememde geçtim… Bu ortada oyundaki boss dizaynları, müzikleri ve savaşların kendisi kusursuz. Birtakım opsiyonel boss savaşları kendini tekrar etse bile oyundaki her bir boss savaşı şahane bir formda dizayn edilmiş.
Aksiyonu özel kılan olay ise alışılmış ki oyunun Soulslike olması değil. Temel mekaniklerini Sekiro üzere parry, yani savuşturma mekaniğine bağlayan savaş sistemini, ufak bir Devil May Cry dokunuşu ile melezliyor. Birden fazla düşmanın belirli bir savuşturma sayısı var. Şayet düşmanın saldırısına gereğince savuşturma yaparsanız, güçsüz düşüyorlar ve son bir bitirici vuruş yapabiliyorsunuz. Savuşturmanın yanında Meskene, hakikaten süratli bir karakter ve çeşitli kombolar çıkartabiliyor. Bu komboları da açtığınız yetenekler ile birleştirince ortaya çok hoş kombolar çıkıyor. Son vakitlerde tecrübe ettiğim en eğlenceli aksiyon sistemini sunmayı başarmışlar.
Aksiyonu çok hoş halde tamamlayan bir başka öge da düşman çeşitliliği. Naytibalar, her bir haritada farklı ve yeni hallerde karşınıza çıkıyor. Mesela çöl bölgelerinde, kuma saklanan düşmanlar daha sık görülürken, kent taraflarında, böceklere benzeyen yaratıklar ön planda. Bu düşmanların kimileri görünüş olarak birbirine benzese de akın şemaları birbirinden farklı olduğu için çeşitlilik sağlamayı başarıyorlar. Boss savaşlarında zorluktan konuşurken esasen biraz bahsetmiştim. Lakin burada da söylemeden geçemem. Her bir boss savaşı, atmosferi ve tasarımı sayesinde unutulmaz bir tecrübe yaşatmayı başarıyor.
Oyunun Uncharted kısmı, daha doğrusu sinematik aksiyon ve platform kısımları hakkında ise durum biraz karışık. Sinematik aksiyonu hoş bir formda orta sahneler ve oynanış ile birbirine yedirmiş olsalar bile, platform kısımları sözün tam manasıyla vasat. Dümdüz bir yere tırmanma kısımlarında çok bir külfet olmuyor. Ama ne vakit biraz süratli davranmanız gerekiyor, işte o vakit platform kısımları makus formda çuvallıyor. Zıpladığınız yerlere tutunamıyorsunuz, Eve’in ayağı saçma sapan kayıyor, olağanda zıplayabileceği aralık olsa bile yetişemiyor üzere gibi. Kısaca süratli platform kısımları çok zahmetli olsa da sinematik aksiyonu hoş sunmuşlar.
Umudun ve Hayatın Simgesi, Xion
İnceleme içerisinde de orta ara bahsettiğim üzere, insanlığın son kenti olan Xion, Stellar Blade için çok kritik bir durumda bulunuyor. Oyunun içerisinde bulunan yan içeriklerin çok büyük bir çoğunluğuna Xion kentinden ulaşıyorsunuz. Kentin içerisinde bulunan NPC’ler sizlere gittiğiniz bölgeler için ricalarda bulunuyor. Vazifelerin kendileri o denli ahım şahım olmasa bile, birtakım NPC’ler ve verdikleri misyonlar çok özel noktalar barındırıyor. Bu özel dediğim NPC’leri aslında misyon aldığınız üzere anlayacaksınız, zira onların kendilerine ilişkin yan öyküleri bulunuyor. Bu yan kıssaların konusunun ana kıssadan daha âlâ olması üzere bir durum da var, o yüzden yapmanızı şiddetle tavsiye ederim. Ki aslında şayet oyunun “gerçek son” dediği sonu görmek isterseniz, muhakkak bir sayıda yan misyon ve veri toplamanız gerekiyor.
Yan öykülerin yanında bir de Xion içerisinde bulunan ilan tahtası ve mağazalar var. Bu ilan tahtası üzerinden “bana git şunu getir, benim için şu kadar Naytiba öldür” şeklinde kolay yan misyonlar alıyorsunuz ve çok rahat altın kazanabiliyorsunuz. Bu altınları da kentin içinde bulunan mağazalarda harcayabiliyorsunuz. Tüketilebilir eşyalar, kostümler ve saç hali üzere şeyleri bu mağazalardan alabiliyorsunuz. Her bir mağazanın da kendine özel eşyaları olduğu için her bir mağazayı geliştirmeniz değerli.
Müzik Ruhun Pilidir
Stellar Blade, müzik tarafında hiç kolaya kaçmıyor ve adeta mükemmeller yaratıyor. Spotify albümünde tam olarak 189 müzik var. Bu 189 müziğin neredeyse tamamı, atmosferi çok hoş bir formda destekleyecek halde bestelenmiş. Gezerken ve savaş esnasında çalan müzikler de yeniden çok başarılı. Fakat asıl gösteri, boss savaşları sırasında yapılıyor. Aslında mükemmel olan bu boss savaşlarını unutulmaz kılmayı başarıyorlar. Müzik tarafında hoşuma gitmeyen tek kısım ise kamp müzikleri oldu. Her ne kadar ortamla uyumlu, sakinleştirmeyi amaçlayan ve bu hedefine da ulaşan modüller olsa da (görevlerini yapıyorlar, o mevzuda meşakkat yok), benim ferdî olarak çok hoşuma gittiğini söyleyemem.
Asıl Sorun, PC Optimizasyonu ve Görsellik
Gelelim bu incelemenin en kıymetli bahislerinden birine, yani bilgisayar optimizasyonuna. Sony’nin bilgisayara port ettiği oyunları biraz takip ettiyseniz, oyunun uygun çalışma ihtimalinin yüzde elli olduğunu fark etmişsinizdir. PC’ye çıkardıkları her iki oyundan birisi optimizasyon konusunda çok büyük hayal kırıklığına uğratıyor. Mesela Marvel’s Spider-Man çok hoş çalışıyorken, Marvel’s Spider-Man 2 çıktığı vakit sorunlar yaşıyordu. Birebir durum The Last of Us için de geçerliydi; gerçi orada makus olan Part 1, âlâ çalışan Part 2 fakat olsun. Bu sebeplerden ötürü Stellar Blade’i birinci açarken çok tedirgindim.
Performansın nasıl olduğuna geçmeden evvel kullandığım sistemi belirtirsem daha sağlıklı olur diye düşünüyorum. Benim elimdeki bilgisayarda ekran kartı olarak RX 7800 XT (Nvidia tarafında galiba RTX 4070 karşılığı oluyor), Ryzen 5 7600 (bu da galiba Intel tarafında i5-13500 oluyor) işlemci ve 32 GB RAM var. Stellar Blade’i birinci açtığımda otomatik olarak ultra grafik ayarlarını seçtiğini gördüm. Doğal FSR 3 açık ancak “Native AA” halinde ayarlıydı. Bir deneyeyim dedim ve hiçbir ayarı düşürmeden oynamaya başladım. Gönül rahatlığıyla da söyleyebilirim ki Stellar Blade, Sony’nin PC’ye port ettiği oyunlar ortasında optimizasyonu en güzel olan oyun. Ortalama olarak 110-120 FPS aralığından hiç şaşmadı. Yalnızca üç yahut dört sefer, ekran efektlerden ve patlamalardan ötürü çok kalabalık olduğu vakit iki saniyeliğine 50 FPS civarlarına düştü. O üç yahut dört sefer haricinde oyun sıfır kasma ile yağ üzere aktı.
Görsellik tarafında da oyun ultra ayarlarda gerçekten şahane gözüküyor. Unreal Engine 4’ün sahiden suyunu çıkarmışlar. Kaplamalar olsun, ışıklandırmalar olsun, karakterler olsun hepsi ekranda çok hoş gözüküyor. Son yıllarda Unreal Engine 5 kullanan ve bu kadar âlâ gözükmeyen çok fazla oyun var. Shift Up’ın şu ana kadar çıkardığı oyunların kolaylığını ele alırsak, birinci AAA oyun tecrübeleri için çok yeterli iş çıkarmışlar. Öbür firmalara da ders verme talihleri olsa keşke.
Ön Yargı Makus Bir Durum
İncelemenin en başında da dediğim üzere, Stellar Blade hakkında çok fazla kuşkum vardı. Lakin oyunu otuz beş saat oynadıktan sonra rahatlıkla söyleyebilirim ki Stellar Blade sahiden olağanüstü bir oyun olmuş. Kusurları yok mu? Elbette, ufak tefek kusurları var. Ancak çok sağlam bir aksiyon sistemi, unutulmaz boss savaşları ve akılda kalıcı müzikleriyle Stellar Blade, aksiyon oyunu seven herkesin kesinlikle tecrübe etmesi gereken bir imal. Shift Up’ın Stellar Blade 2 ile birlikte neler yapacağını ziyadesiyle merak ediyorum. Hatta bu, ön sipariş edeceğim ender oyunlardan biri olabilir.
Not: Stellar Blade’in yepyeni PS5 versiyonunun incelemesini de şuradan okuyabilirsiniz.
