Neverwinter geceleri de bir diğer oluyor
…Hele bir de aylardan temmuz ise… demeyeceğim, hayır. Lakin tesadüf bu ki hakikaten de temmuzda çıktı yani oyun!
Neyse efendim, yazının girişini geyikle boğmadan konumuza geçelim: Eski Black Isle/Obsidian ve Bioware periyodunun izometrik RYO’larının Enhanced Edition’ları koleksiyonumuzu tamamlamaya hiç olmadığı kadar yakınız artık! Muhtemelen geleceğimiz son nokta da bu olacak gerçi, çünkü eksik kalan son oyun olan Icewind Dale 2’nin kaynak kodları kaybolmuş olduğundan çok önemli bir baştan üretime girişmeden tekrar yapabilmelerinin pek bir yolu yok üzere. Lakin asla olmaz da dememek lazım, çünkü en son NWN1’in Enhanced Edition’ının üzerinden o kadar çok vakit geçti ki, ikinci oyunu da cilalayacaklarından umudu kesmiştim ben.
Neverwinter Nights 2, bundan 19 yıl evvel girmiş hayatımıza. Bugün bile oyundan çeşitli sahneleri net bir halde hatırladığıma nazaran bendeki izi büyük olmuş aşikâr ki. Aslında Enhanced Edition’ı açıp menü müziğini duyduğumda bile yüzümde nostaljik bir tebessüm oluştu çabucak. O yüzden de açıkçası “E haydi bakalım, tekrar başlıyoruz!” diye karakter yaratmaya tıkladığımda… hayal kırıklığına uğramayı çok da beklemiyordum.
NWN2: EE günümüz standartlarında çok da uygun gözüken bir oyun değil ne yazık ki. Evet, kaplamalar ve ışıklandırmalar biraz elden geçmiş ama… pek de şık yaşlanmamışlar. Hatta bu noktada biraz daha cüretkâr davranacağım ancak NWN1: EE’nin karakter modelleri bunlardan yeterli yahu resmen! Ya hatta haydi resmî işleri geçelim, Nexus Mods’a girip halihazırdaki NWN2 modlarına bakarsanız eldekinden yeterli iş çıkartan modları bulmak hiç güç değil. Fakat napalım artık, bu türlü sevdik NWN2’yi; katlanacağız mecburen.
Şimdi Baldur’s Gate 3 sayesinde Dungeons and Dragons’la tanışmış önemli bir kitle var, bu ihtarım onlar için: Oyun D&D’nin 3.5 kural setini kullanıyor. Haliyle bir kesim aşinalık yaşayacak olsanız da bunun 5. Edisyon olmadığını bilip ona nazaran hazırlayın kendinizi. Zati 3.5E bir nevi matematik ve muhasebe pratiği olarak da kullanıldığından başınızın karışması olağan. Vaktinde bu sürümle nefes alıp veren ben bile paslanmışım çünkü, “Bunu neye nazaran seçiyorduk ya? Haa, tamam. Bu türlü bir şey vardı di mi?” diye bir durup hatırlamam gerekti birtakım şeyleri. Bu noktada bir hoşluk yapmışlar fakat, çok uğraşmak ya da başını karıştırmak istemeyenler için “Recommended” yani tavsiye edilen ayarlar güzel bir dokunuş olmuş. Oturup min – max yapmaya, en efektif karakteri yaratmaya kasmayacaksanız işinizi görüyor en azından. (THAC0’cuların gözü yaşlı şu an…)
Karakteri yaratıp da West Harbor’daki Hasat Festivali’ne katılırken fark ettiğim öteki bir şey oldu ki… o da günümüzdeki oyun alışkanlıklarından sonra gerçek vakitli lakin durdurmalı (RTwP – Real Time with Pause) oyunları oynamanın ne kadar sıkıntı olduğuydu. Ki bunu bu cinsin en yaman direnişçilerinden olan ben söylüyorum yani. Lakin yok, gerçekten. “Saldırayım, bekleyeyim, sonra tekrar saldırayım; vakti dondurup diğer karaktere geçeyim, onunla bir büyü yaptıktan sonra tekrar düz saldırayım zira büyülerimin hepsini bir anda harcamak istemiyorum” mantığı ve döngüsü 2025’e çok gitmiyor. Larian’ın sahiden de bir bildiği varmış yani Baldur’s Gate 3’te yumruğunu masaya vurup “Sıra tabanlı olacak üleyn!” derken. (Hoş, cağnım ciğerim Pillars of Eternity yapmış -ki hâlâ yapabilen de var demek ki bu sistemi lakin eskilere dönünce sorun daha çok fark ediliyor) Alışması biraz vakit aldı lakin bir müddet cebelleştikten sonra artık kas hafızam uyumluluk modu falan açtı herhalde; tekrar ısındım konuya.
Bu noktada oyunun Enhanced Edition’la birlikte gelen tahminen de en büyük artısına değineceğim oyunun: Denetimci dayanağı. Bilgisayarda oynarken klavye + fareyle tam evvelce alışık olduğunuz tarzda oynayabiliyorsunuz. Lakin bir denetimci takarsanız, konsolda oynarsanız ya da mesela benim yaptığım üzere oyunu Steam Deck’te açarsanız o vakit denetim şeması ve hatta kamera açısı değişiyor. Bu kamera ve oynanış tarzı bana büyük ölçüde Knights of the Old Republic’leri anımsattı -ki onun birinci oyununun da vaktinde Xbox’a özel çıkmış olduğu düşünülürse aslında çok doğal bir esin kaynağı.
Enhanced Edition’la gelen özellikler ve mızmızlanmalarım sonlandığına nazaran geriye yepyeni oyun içeriği kalıyor. Övmelere başlayabiliriz yani!
Asıl ana oyundan başlayalım: Neverwinter Nights 2 (özellikle de başlarda) biraz klişe olsa da bence hayli başarılı bir senaryoya sahip. West Harbor’da köyün evlatlık çocuğu olarak başladığımız macera göz açıp kapayıncaya kadar evvel Neverwinter kentine, kendimize ilişkin Crossroads kalesine ve oradan da King of Shadows’un uzuuuun gölgesine kadar uzanıyor. (King of Shadows’un klişenin tabanı bir makûs adam ismi olduğu gerçeğini şimdilik kulak ardı ediyoruz, evet) Karakterleri, gizemleri ve özellikle da masumiyetimizi kanıtlamaya çalıştığımız o meşhur dava sahneleriyle sahiden oyuna tekrar alıştıktan sonra büyük keyif aldım bir sefer daha oynamaktan. Oynadığım en düzgün senaryolardan biri… diyemem, zira o onur sıradaki oyunumuza ait!
Ana oyundaki karakter ve olayların devamı olan fakat ondan daha bağımsız bir öykü olan Mask of the Betrayer, benim RYO’lar ortasında nitekim de en başarılı bulduğum kıssalardan birisine sahip. Oyunun yazımı, felsefi yanları, yaradanlara baş tutup atar yaptığımız sahnelerinin destansılığıyla nitekim muazzam ve eşi benzerine az rastlanır cinsten. (Hoş, Burcu’nun oyunun sonu konusunda iki çift lafı var -ki buralarda bir yerde oyunun baş muharririne bu hususta veryansın ettiği anısını okuyabilirsiniz) Bütün bunların üzerine epey enteresan bir “ruh açlığı” mekaniği eklemesi ve buna bağlı tesir – reaksiyonlar kurması falan derken… NWN2’nin Enhanced Edition’ına yükselme sebebimin önemli bir kısmı MotB’u tekrar oynama bahtı yakalamaktı. Ezalarına katlanırım, eski D&D sistemlerine göğüs gererim derseniz sadece onun için bile oynamaya kıymet mutlaka.
Storm of Zehir, NWN2’nin evvelki kısımlarından büsbütün bağımsız, kendi içerisinde özgün mekaniklere ve öyküye sahip bir macera. Vaktinde bence biraz hakkı yenmişti, çünkü haliyle NWN2 ve MotB ayarında bir şey bekleyen oyuncular karşılarında farklı bir oyun bulunca “Ee bu ne artık?!” olmuştu biraz. Meğer ki bu sefer ne olduğunu bilerek oynayınca çok daha keyif aldım SoZ’den… yani, en azından yükleme ekranlarından fırsat bulduğum kadarıyla. Bu husustaki şikayetimi yaptığım için kendimi tekrar etmeyeceğim ve oyunu anlatmaya devam edeceğim: Storm of Zehir, daha bir masaüstü FRP seansı tadında bir oyun. Öykü öbürleri kadar ön planda değil; biraz daha mekanikleriyle öne çıkıyor. Partinizin tamamını (4 karaktere kadar) kendiniz yaratıyorsunuz ve geminiz karaya vurduktan sonra en yakındaki kente sığınıp bölge halkının kaygılarını dinleyip yaralarına merhem olmaya ve karşınıza çıkan rastgele yaratıklara yakalanmadan haritayı keşfetmeye çıkıyorsunuz. Sonra bir de bakmışsınız ki kentler ortasında ticaret yolları kurup “Nereden ucuza alıp nereye değerliye satarım?” falan diye hesap kitap yapmaya başlamışsınız… Kelam tam olarak nicelikten feragat edip niteliğe odaklanan bir paket; Masaütü D&D severlere bilhassa tavsiye ediyorum o yüzden.
Ve gelelim Mysteries of Westgate’e. Bu macera modülü Obsidian tarafından değil, daha evvel NWN1’e de ek senaryo hazırlamış olan Ossian Studios’un elinden çıkmıştı. Açıkçası NWN2 deneyimimde en az yer kaplayan oyun olduğunu itiraf etmeliyim. Öteki tarafları birden fazla sefer dönmeme karşın ortalarında en silik kalan maceraydı. Ha bu makûs olduğundan değil, başka oyunların çok daha üst düzey olmasından kaynaklanıyor olağan biraz da.
“Peki bu kadarcık mı?” diye soranlarınız olduğunu duyuyorum. “Yuh, gözünüz doysun!” dedikten sonra karşılık vereyim çabucak: Neverwinter Nights 2’nin bir öteki olayı da “modüller” olduğundan natürel ki bu kadar değil. Öncelikle Multiplayer tarafı tekrar faal hale gelmiş durumda -ki vaktinde burada büsbütün oyuncuların elinden çıkma ufak çaplı Forgotten Realms DVO’larına bile şahitlik etmiştim. Şimdi onlar geri canlandı mı diye denetim etmedim lakin yepyeni oyunda çalışan modların neredeyse tamamının meselesiz bir biçimde EE’ye aktarılabiliyor olması nitekim hoş. Üstelik Steam Workshop takviyesi de var, yani Steam üzerinden oynuyorsanız zahmetsizce oradaki modları da kullanabiliyorsunuz.
Neverwinter Nights 2: Enhanced Edition, ne beklediğinize bağlı olarak sizi sevindirebilecek ya da üzebilecek bir paket olmuş. Şayet NWN2 deneyimini tam manasıyla, çağdaş sistemlerde ve biraz daha yüksek çözünürlükle deneyim etmek istiyorsanız tam olarak ne eksik ne de fazla halde beklediğinizi bulacaksınız. Üstelik paket içeriğine kıyasla fiyatı da çok adil. Fakat “Ben hâlihazırda GoG versiyonunu almıştım ve oynuyordum, onun üzerine bunu almalı mıyım?” derseniz ne yazık ki öneremiyorum. Ekstra ve değişik pek de bir şey yok zira ona kıyasla. Yeniden de uygunuyla kötüsüyle Neverwinter gecelerine bir defa daha düşmek hoş oldu, ben pişman değilim şahsen…
