Yanlış vakit, yanlış hayalet
Video oyunları açısından o denli bir periyottan geçiyoruz ki hani asla devamı ya da remake’i, reboot’u gelmez diyebileceğiniz bir oyun yok. Bugün değineceğim pek kendi halinde bir oyun olan Bubble Ghost da buna dahil. Özgünü 1987’de çıkan Bubble Ghost’un ben de çocukken Gameboy versiyonunu oynamıştım vaktinde. O denli derin izler bırakan bir oyun da değildi üstelik.
Oyunumuz bir bilim adamı olan başkarakterimizin bir müzisyen bayanda hayatının aşkını bulmasıyla başlıyor. Ama apansız patlak veren savaş sonrası cepheye çağrılıyor ve ne değerine olursa olsun geri dönmek ismine karısına kelam verdiği için savaş sona erince de konutuna dönüyor. Ancak maalesef bir hayalet olarak.
Bu noktadan itibaren biz de hayaleti kullanarak meskeninde karşısına çıkan özel baloncuğu üfleyerek kısmın sonuna ulaştırmaya çalışıyoruz. Kısımlardaki ufak nesneleri bulunca da paneller halinde hikaye detaylanmaya başlıyor ve baloncuğun ne manaya geldiğini, eşimizin nereye kaybolduğunu yavaş yavaş öğrenmeye başlıyoruz. Hayaletimiz hiçbir nesneden ziyan görmese de baloncuk en ufak bir şeye temas ettiği anda patlıyor ki bu da direkt kısmın başına dönmeniz manasına geliyor.
Hayaletimizi omuz tuşlarını kullanarak sekiz farklı istikamette çevirebiliyor ve baloncuğu da bu doğrultuda üfleyerek ittiriyoruz. Bu esnada yolunuzun üzerinde duran yarasaları da üfleyerek yerlerini değiştirmeniz, ya da rüzgar değirmenlerini üfleyerek süreksiz müddetliğine kapıları falan açmanız gerekiyor, bu da oyuna bir nebze olsa da bulmaca tadı katıyor tabi ki bilhassa kısımlar ilerledikçe kullanabileceğiniz birden fazla rota ortaya çıkıyor. Ona nazaran kendinize bir yol belirlemeli ancak bu esnada da baloncuktan çok uzaklaşmamalısınız.
Çocukken oynadığım Bubble Ghost, buna oranla çok daha küçük kısımlar içerse de kısa ancak eğlenceli bir tadımlık sunuyordu. Remake’de kısımlar ise epey büyük. Bu birinci başta hoş bir artı olarak görünse de kısımların büyük olması yapacağınız en ufak bir yanılgıda direkt en başa dönmeniz, birebir eziyetlere baştan başlamanız demek. O yüzden biraz sabır ve deneme yanılma yapmaktan sıkılmamayı gerektiren bir oyun. Lakin hakkını teslim edeyim, baloncuğun ivmelenme fiziğini çok düzgün yapmış adamlar. Balonu patlatırsanız emin olun siz bir şeyleri yanlış yapmışsınızdır yani.
Başlarda keyifli üzere gelse de beni uzun müddetler ekran başında pek tutamayan bir oyun oldu Remake. Çocukluğuma oranla sabır katsayım azaldı diyedir tahminen. Her seferinde 5-6 kısım oynayıp kapattım, sonra tekrar geri döndüm. Toplamda da yaklaşık 70-80 kısım falan içeriyor. Opsiyonel olarak eklenen ve bilhassa çok güç yapılan kısımlar de uğraşı. Benim el yeteneklerimin çok ötesinde zordu fakat bu kısımlar baştan uyarayım.
Doğruya hakikat, adamlar olabildiğince geliştirmeye çalışmışlar oyunu. Görsel şekli kötü sayılmaz, bir sürü yeni kısım, hatta boss savaşları bile var. Lakin sürükleyici, oyuncuyu başına mıhlayacak bir oyun da değil açıkçası. İlişkin olduğu arcade devri oyunları üzere yarım saat bakıp kapatacağınız, kolay bir eğlencelik. O da uygun fiyata bulursanız anca.
