World of Warcraft: The War Within – İnceleme

Legion’dan direkt devam ediyormuşuz üzere gelen tatlı hissiyat…

Legion’ın bitişiyle birlikte tatlı lakin buruk bir hissiyata büründüğümü hatırlıyorum. O güne kadar Warcraft kozmosunun anlatılmış en büyük berbatı Sargeras’ın bu denli yıldır karış karış gezdiğimiz, adeta havasını soluduğumuz gezegene kılıcını saplamasıyla final yapmıştı ek paket. Bunun ötesine nasıl geçebilirsiniz ki? Uzun uzadıya tartıştığımızı da hatırlıyorum, çıkan teorilerle kendi kendimizi heyecanlandırıyorduk resmen… Derken bütün bunun üzerine çıka çıka “Hadi artık yiyin birbirinizi” temalı Battle for Azeroth çıktı. Onu “Ne yaptığımız hakkında en ufak fikrimiz yok!” bildirisi veren Shadowlands izleyince 16 sene etkin olarak oynadığım oyuna karşı hevesimi kaybettiğimi fark ettim artık. Tamam, Dragonflight bunun üzerine birçok şeyi düzeltti ve gönül rahatlığıyla başarılı olarak saydığım bir ek paket olmayı başardı. Lakin hani bazen kırılan bir şey asla eskisi üzere olmaz ve birebir halde bir ortaya gelmez ya… İşte The War Within’i oynayana kadar World of Warcraft’a karşı sevgimin de paramparça olduğunu ve bir daha asla bir ortaya gelmeyeceğini düşünüyordum Dragonflight’a karşın. Derken Japonların Kintsugi* sanatıyla tanıştım…

The War Within, birçok açıdan tam olarak özlediğimiz “Warcraft” hissiyatını veren bir ek paket. Daha en baştan artık bir World of Warcraft klişesi sayabileceğimiz “Haydi Dalaran’ı yeni gittiğimiz ek paketin yerine taşıyalım!” misyonuyla açılış yaptıktan sonra… hem klişeyi hem de Dalaran’ı paramparça etmesiyle o eski, tanıdık hissiyatın içerisine yeni elementler karıştırdığının da sinyalini veriyor. Birebir vakitte yalnızca şok tesiri olsun diye yapılmadığını da hissediyorsunuz (*öhöm* Teldrassil *öhöm*) zira bu kaybın yarattığı dalgaların tesiri hem ana karakterlerde hem de kıssada net bir formda işleniyor. Bu açıdan bana Legion’ın girişini anımsattı The War Within’in kıssası -ki herkesin farklı bir favorisi olsa da benim açık orta favorim Legion olduğu için bunun olumlu bir izlenim olduğunun altını çizmek lazım.

Sadece açılışıyla da değil, genel olarak anlatısı çok güçlü The War Within’in. Bunun en büyük sebeplerinden birisi Legion sonrasında Blizzard’dan ayrılarak emekli olacağını açıklamış olan Chris Metzen’in yıllar sonra serinin dümenine dönmüş olması. Metzen’in her yaptığı hakikat ya da düzgün olmasa da Warcraft’ın bugün bildiğimiz kimliğini oluşturmadaki katkısı yadsınamaz. Kıssada de bu yüzden o döner dönmez onun sihirli dokunuşlarının tesirini hissediyorsunuz. Gelelim bir başka ikinci büyük sebebe -ki bence Warcraft’ın genel olarak en büyük meşakkatlerinden birini çözüyor bu kısım: Öykü bir üçlemenin birinci kesimi olarak yazıldığı için çok daha bütünlüklü ve istikrarlı bir tempoda ilerliyor. Evvelce World of Warcraft için “Disneyland” yakıştırması yapılırdı; her ek paket farklı bir tema, farklı oyuncaklarla tam bir tema parkı üzere hissettirirdi ve fakat bu türlü ek paketin sonunda bir sonraki adımın ne olacağına dair bir fikrimiz olurdu. Bu sefer o denli fevri ve simültane bir öykü anlatmak, sonra yolda “Aslında o denli değildi de, böyleydi eheh” demek yerine gelecek öykülerin tohumları erkenden atılmış, yeri geldiğinde karakterlere ve olan bitene nefes alma imkanı tanınmış. Legion hâlâ şahsi favorim olabilir ancak objektif olarak bakacak olursak World of Warcraft’ın öykü anlatımında “Oh be! Nihayet şu işi çözdüler!” düzeyine geçişinin örneğini verirken The War Within’i kullanacağız gelecekte; Can dediydi dersiniz.

Aslında “Ana vazife dizisi eskisinden kısa sürecek lakin daha çok yan misyon ve yan öykü anlatacağız” dediklerinde endişelenmiştim; çünkü daha az ana misyon kâğıt üstünde âlâ bir fikir değil. Lakin yan vazifeden kastettikleri şeyin “İstesek bunları da ana vazife olarak yedirebilirdik lakin daha karakter odaklı oldukları için yan saydık” olduğunu görünce fikrim değişti. Bu biçimde ele almaları hem bölgelerdeki genel kıssanın boşluklarını doldurmak ve pekiştirmek hem de sizi karakterlere ısındırmak açısından çok daha âlâ iş çıkartıyor. Üstelik birden fazla karakterle tıpkı misyonları tekrar yapmaya yeltenirseniz de size izleyebileceğiniz kestirme bir yol sunuyor. Daha da hoşu ne biliyor musunuz? Bir karakteriniz senaryoyu bitirdikten sonra diğer bir karakterle tekrar Khaz Algar’a geldiğinizde senaryo kısmını tam atlayabiliyorsunuz. İstemediğiniz hiçbir misyonla uğraşmak zorunda kalmıyorsunuz bu sayede.

Görevler ve bölgelerde de yalnızca iki tane minik şikayetim oldu oynarken: Birincisi, The Ringing Deeps’in yan misyonlarının biraz fazla “eski kafada” tasarlanmış olması. Benim üzere “Buradaki her şeyi bitirip bir sonrakine o denli geçeceğim” inadındaysanız “Şimdi merhem yapmak için gidip 12 tane element kes, sonra da 8 tane taş toprak falan toplayıp bunları karıştır” tadındaki vazifeler ruhunuzu daraltabilir. Neyse ki ana vazife “taş gibi”. Daralırsanız bu şekil yan vazifeleri sonraya bırakmanızı tavsiye ederim. İkinci zahmetim da Azj-Kahet’teki ana vazife dizisinin biraz süratli ve ani biçimde sona ermesi oldu. Tam “Mevzuya giriş yapıyoruz…” derken bir anda bitiverdi. Güzel, ardından ana senaryo sonrasında geçen bir vazife dizisi daha olması telafi ettiği Azj-Kahet’in o kısalığını.

Özetle Battle for Azeroth öncesi öykü sunumu ve anlatımını mükemmelleştirip üzerine Dragonflight’ın keşif ve macera hissini ekleyerek tatmin edici bir karışım ortaya çıkartmayı başarmış üzere duruyor The War Within. Öykü kısmının bayağı bir üzerinde durdum lakin onun dışında da tonla gezilip görülecek, keşfedilecek şey var yeniden Dragonflight’ta olduğu üzere. O yüzden de kendinizi özgür hissediyorsunuz ve yapacak yeni bir şey bulamasanız bile “Gidip alt karakter falan mı kassam sanki?” dürtüsü uyandığından sıkılmaya çok fırsat bulamıyorsunuz.

Bana öykü anlatma, sistemler nasıl?

Ben bu yazıyı yazdığım sırada Dönem 1’in başlamasına daha 1 hafta vardı, o yüzden size Mythic+ şöyle, Raid bu türlü diyemeyeceğim ne yazık ki. Fakat elde olanlardan ve test edebildiklerimden bu yana dem vuracağım natürel -ki bunların başında Delves geliyor. (Hayır, Dwarf elf’in kısaltması değil)

Delve 1 ila 5 oyuncunun rol agnostik bir formda, yanına NPC bir yancı alarak yapabildiği yeni bir mini-zindan çeşidi. 10 – 15 dakika civarında bir adedini bitirebiliyorsunuz ekseriyetle ve çeşitli tuzakları, düşmanları aştıkça, kapalı hazineleri buldukça yanınızdaki NPC de (ilk dönem için bu Brann Bronzebeard) düzey atlıyor ve gelişip güçleniyor. Ha bu ortada siz rol agnostiksiniz lakin yancınızı Damage ya da Healer olarak görevlendirebiliyorsunuz. Hangisi işinize gelirse.

Güzel olan, Blizzard’ın Delve konseptini öyküyü ilerletmekte ve anlatmakta da kullanması, bu yüzden bu yerlerle ilgili vazifeler alıyor olacaksınız bir yandan. Şimdilik tekrar dönem başlamadığı için Tier 3 zorluğuna kadar Delve yapabiliyorsunuz fakat Dönem başlayıp zorluk düzeylerini tepelemeye başladıkça daha üst zorluklar da açılmaya başlayacak. Zorluğa bağlı olarak aldığınız mükafatların kalibresi de artarken karşınıza çıkan tuzaklar ve mekanikler de coşacak, düşmanların canı artacak bir yandan doğal. Mesela başınızda fikir oluşsun diye örnekleyeyim: Tier 3 Delve için 545+ ilvl tavsiye ediliyor. Daha sonra Tier 11’e kadar gidecek bu süreç ve muhtemelen end-game içeriği sayıldığından ötürü önemli manada zorlayan bir yapıda olacak.

Normal Delve’lere ek olarak bir de “Bountiful” Delve’lerimiz var. Bunlar aşikâr mühletlerle daima kendi içlerinde değişen bir rotasyona sahip. Şayet her hafta çeşitli sandıklardan gelen Restored Coffer Key’lerinizi bu sandıklar üzerinde kullanmayı seçerseniz ekstradan bol loot çıkıyor. Ancak her hafta hudutlu sayıda anahtar kazandığınız için o denli daima Bountiful Delve yapayım diyemiyorsunuz. Ayrıyeten Bountiful sandıkları açtıktan sonra Worldsoul anılarını deneyim etmenizi sağlayacak Radiant Echo’lar kazanıyorsunuz. Buralarda da çok değişik kimi lore kırıntılarına rastlayabiliyorsunuz, bilhassa kıssa ayrıntılarını takip etmeyi sevenlere duyurulur!

Açıkçası Beta’da denediğimde çok sade ve sıradan gelmişti Delve sistemi lakin cilası çekilince çok daha başarılı ve keyifli hale gelmişler. Öncelikle her Delve’in kendine has en az bir olayı var. Bir adedinde ışık kaynağınız tükenmeden bir sonraki meşaleye ulaşarak ilerlemeye çalışıyorsunuz mesela. Bir başkasında su altında, hava baloncuklarından hava baloncuklarına koşturarak boğulmamaya çalışıyorsunuz. Bir de bunların kendi içerisinde kıssa varyantları da var. Yani bir girdiğinizde kayıp madencileri ararken bir daha girdiğinizde apayrı bir senaryo çıkabiliyor karşınıza. Bu açıdan yormadan, tertemiz yeni bir aktiflik olmuş bence Delves.

Unutmadan ekleyeyim: Bu ek paketin birinci büsbütün kişiselleştirilebilir bineği de (Delver’s Dirigible) Brann’i 10. düzeye ulaştırdığınızda açılıyor. Dönemin başlamasıyla birlikte bu binek için kozmetik modüller da gökten yağmaya başlayacaktır tahminimce.

Bu ortada çok gariptir, Diablo IV kadrosu yeni ek paketle oyuncularını toplumsallaşmaya zorlarken World of Warcraft grubuysa “Solo oynamak isteyenleri de kucaklama vaktidir” diyerek yalnız oynamayı sevenlerin de gönlünü beğenilen tutacak birtakım yeniliklerde buluyor. Artık zindan için kuyruğa girerken “Follower Dungeon” diye bir seçenek göreceksiniz. Bu bayağı bildiğiniz yanınıza yapay zekâ denetiminde NPC karakterler vererek istediğiniz zindanı oynama seçeneği. Böylelikle yalnızca öyküyü göreyim lakin kimseyle muhattap olmayayım diyebiliyorsunuz isterseniz. Ya da mekanikleri evvelden şöyle bir göreyim, öğreneyim diyorsanız tekrar bu modu kullanabilirsiniz. İsterseniz NPC’lerin başı çekmesini bile sağlayabiliyorsunuz, böylelikle nereden gidilmesi gerektiğini size onlar gösteriyor; siz yalnızca takip ediyorsunuz. Gerektiği yerde Bloodlust/Heroism basma üzere hareketleri bile gerçekleştiriyorlar, bu açıdan oyunun kitlesindeki birçok oyuncudan başarılı buldum kendilerini. Oyuncuların şimdiden en büyük talepleri Warband sisteminin ileride buraya da sıçraması. Açıkçası sahiden güzel bir fikir; rastgele NPC’ler yerine kendi alt karakterlerimden oluşan bir kümeyle zindan yapmayı tercih ederim.

Ha, Follower Dungeon’ların bir uzantısı da (nihayet!) Raid’lere gelecek olan Story Mode. Evvelden sistemli raid yapan bir guild’e dahil değilseniz ya da PUG yapacak gücünüz yoksa kıssayı takip edebilmek için LFR’de hafta hafta beklemeniz gerekiyordu. Artık direkt Raid’in açıldığının sonraki hafta Story Mode’da yeniden NPC’lerle birlikte deneyim edebileceğiz öyküyü. Şimdi haliyle deneyimleyemedim fakat umutluyum bu özellikten.

Warband müzik kümesi üzere bir şey mi?

Çok kolay üzere duran fakat özünde World of Warcraft’ı oynayış formunuzu kökten değiştiren şeylerden bir tanesi de Warband sistemi. Geçmişte WoW’un en çok eleştirdiğimiz yanlarından birisi elbet ki her şeyi tam bir külfet haline getirmesi, bunu yaparken de her karakterimiz için başka ayrı baştan yapmamızı istemesiydi. Günümüzde artık dikkatimizi, ilgimizi ve vaktimizi isteyen tonla şey varken bu usul bir yaklaşım da pek kabul edilebilir değil takdir edersiniz ki. Dragonflight bu açıdan vaktimize bedel veren birkaç adım atmıştı, Warband’ler ve The War Within ise çok daha öteye taşıyor ondan devraldığı bayrağı.

Warband’i birinci göreceğiniz ve fark edeceğiniz yer oyuna giriş ekranı. Daha oyuna adımınızı atmadan kamp ateşi başında toplanmış 4 karakterimizi görüyoruz -ki kuşağı artık tükenmekte olan dinozor bir Diablo II oyuncusu olarak kamp ateşi başında karakter görünce ister istemez bir ısınıyorum ben. (WoW’un kamp ateşi koyarken Diablo IV’ün Vessel of Hatred’la kamp ateşi sahnesini geride bırakıyor olması da çok ironik ve şanssız bence ancak neyse) Bu 4 karakteri istediğiniz üzere düzenleyebiliyorsunuz bu ortada, hangi sunucuda olduklarının Horde / Alliance olmasının bir değeri yok. Kozmetik olsa da havaya sokuyor. İleride de toplanabilir farklı arkaplanlar, pozlar falan eklerlerse burası düzgünden güzele coşar esasen.

Lakin tek olayı oyuna girmeden evvel sizi havaya sokmak değil. Artık topladığınız eşyalar, ekipmanlar, evvelden “Soulbond” olarak üzerinize yapışan neredeyse her şey Warband’iniz ortasında paylaşımlı. Hatta “Warband Bank Distance Inhibitor” isminde bir yetenek sayesinde bir portal açarak üzerinizdeki her şeyi Warband paylaşımlı bir banka slotuna atabiliyorsunuz. (2 saat Cooldown’ı var ama) Böylelikle evvelden mesela meslek kastıracağınız bir alt karaktere gereçleri mail atmak durumunda kalırken artık direkt Warband bankasına atıyorsunuz, sonra başka karakterle gidip oradan çekiyorsunuz. Bu kadar kolay. Bu dediğim üzere olağanda Soulbond olan ekipmanları da kapsadığı için artık karakterler ortasında bir şeyler taşımak yük olmaktan çıkıyor. Bitti mi pekala? Bitmedi! Transmog toplamayı sevenler için de fevkalade bir özellik bu, zira artık kullanamadığınız ekipmanların görünüşünü bile Warband’iniz için açabiliyorsunuz. Bunun birtakım ufak kısıtlamaları var, Tier setler ya da sizin sınıfınız tarafından kullanılamayan zırh / silah çeşitlerinin ödül olarak verildiği misyonlar üzere. Aslında bunlar betada da Warband’e dahildi lakin Blizzard niyeyse tam sürümde bu özelliği kapayacağını açıkladı. Olağan oyuncuların yansısıyla karşılaşınca birinci yamada bundan geri adım atacaklarını ve tekrar betadaki üzere bir misyonu yaptığınızda o vazifeye ilişkin bütün transmog görünüşlerinin açılacağını açıkladılar. Harika bir olay yani. Aslında Blizzard gerçek end-game’in işin moda tarafında döndüğünü fark etti nihayet. Dragonflight’tan beri Transmog limitlerini kaldırıyorlar, yeni tonla kozmetik içerik ekliyorlar falan. Bunlar daima hakikat adımlar…

Saydığım bütün bu olumlu yanlara karşın doğal ki tekrar tökezlediği kısımlar da yok değil The War Within’in. Her şeyden evvel oyunun çıkışında yaşanan “erken erişim” konusu bence tam bir skandaldı. Zira şu noktada artık konu erken erişmek de değil, “Oyuna geç başlamak istemiyorsanız bize bir 30€ daha ateşleyeceksiniz!” demek oluyor. Kaldı ki 30€ daha verip çeşitli kusurlar ve sunucu sorunlarıyla karşılaşmak da ekstra tatsız bir durum. Topluluğu ikiye bölmüş olması da cabası…

Bir öbür burun kıvırdığm özellik de yeni “Hero Talent”ları oldu zira başta tanıtıldığı üzere sınıf fantezisini yansıttığını düşünmüyorum. Hatta çıkış itibariyle kimi Hero Talentlarını seçtiğinde DPS kaybeden sınıf ve spec’ler bile oldu. Özünde yalnızca biraz daha yaldırlı iki satır daha Talent ekleyip buna Hero Talentları demektense kozmetik olarak sınıflara ek yapacak, farklılaştıracak daha manalı bir özellik yaratılabilirdi. Natürel ki ortanızdan bu özelliği beğenenler yahut kâfi bulanlar da çıkacaktır lakin şahsen ben pek de umduğumu bulamadım. Ki aslında hatırlayanlarınız olacaktır, Dragonflight’taki Talent sistemi de pek mutlu kaldığım bir özellik değildi. Çünkü “Talent ağaçlarını geri getiriyoruz!” diye halihazırda sahip olduğumuz yetenekleri elimizden alıp talent seçeneği olarak vermişlerdi. Bu sefer yeni ve hoş yetenekler gelmiş ancak ismini “Hero talent” koyacak kadar büyük bir değişiklik göremedim bu sefer de. Buraya koydukları Hero Talentlarını Dragonflight’ta olağan Talent sistemi olarak koymuş olmaları gerekirdi kanımca. (Ne çok Talent dedim yalnız. Talent!!!)

Ama bunlar şu noktada devede kulak kalıyor olağan. Devasa Online çeşidinde bu kadar erken basamakta son kelamı söylemek çok sıkıntı. Vaktinde Shadowlands’e “İyi bir başlangıç yaptı” diye 8 puan verdim, artık sorsanız 4 puanı güç koparır herhalde benden. Lakin buna ve bu mevzudaki bütün temkinime karşın şunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim: The War Within, Azeroth’a duyduğum ilgiyi tekrar yakıp beni heyecanlandırmayı başardı. Dragonflight’ı da genel olarak beğenmiştim fakat üyeliğimi ek paketin ikinci ayında kapattıktan sonra anca geçen ayki belgeyi hazırlarken geri açmak gelmişti içimden. Bu seferse kendimi tekrar Azeroth’ta biraz daha vakit geçirmeye hazır ve istekli hissediyorum. Ayrıyeten oturup da yıllar sonra yine “Acaba konular şuraya hakikat sarfiyat mi? Ya bu türlü olursa?” diye muhabbet etmekten ve baş yormaktan da keyif aldığımı, bunu yapmayı özlediğimi de fark ettim. Velhasıl, bravo Blizzard ve WoW Takımı! The Worldsoul Saga’yı duyurduğunuzda merak hissimi uyandırmıştınız, şimdiyse tekrar ilgimi çekmeyi başardınız. Bu talihi sonuna kadar kullansanız âlâ olur…