The Rise of the Golden Idol – İnceleme

Bu idol çağın en büyük keşfi mi, laneti mi?

Son birkaç yılın en özgün, en başarılı bulmaca oyunlarını düşünüyorum da, gerçek manada yalnızca iki isim ön plana çıkıyor. Bunlardan birincisi Lucas Pope’un inanılmaz yaratıcı, hayranı olduğum oyunu Return to the Obra Dinn, oburu ise hiç beklenmedik anda ortaya çıkan ve bizi adeta yepisyeni bir bulmaca oyunu cinsiyle tanıştıran The Case of the Golden Idol.

Lucas Pope Obra Dinn’in devamını getirmedi, getirse ya da emsal çeşitte bir oyunla daha karşımıza çıksa şahane olurdu. Fakat Color Gray Games üretkenliğini gösterdi ve The Case of the Golden Idol’dan sadece 2 yıl sonra karşımıza devam oyunuyla çıktı. The Case of the Golden Idol’ı sevdiyseniz The Rise of the Golden Idol’a bayılacaksınız, o kadar söyleyeyim. Ha ben The Case of the Golden Idol oynamadım ki diyorsanız da size küçümser ve “cık cık cık olur mu hiç o denli şey” der üzere bir bakış attıktan sonra “bu yeni oyunu oynamak için öncesini bilmenize esasen gerek yok ki” diyerek tekrar de ikna etmeye çalışacağımı bilin.

The Rise of the Golden Idol bizi birinci oyunun 300 yıl sonrasına götürüyor ki bu önemli bir vakit sıçrayışı. Kıssanın merkezinde tekrar Golden Idol var lakin bu sefer 1970’li yıllardayız. Otomobille sinema izlenen, hippilerle dolu, televizyonlarda açık artırma programlarının yayınlandığı vakitler. Oyunda her biri içinde 3 yahut 4 farklı sahne ve öykü içeren 5 başka kısım var ve bunlar bizi bazen bir hapishaneye, bazen bir bahçeye, bazen bir TV stüdyosuna, bazen de deney laboratuvarlarına götürüyor. Kıssanın geneli hakkında çok bir şey söylemek istemiyorum zira birinci oyunda olduğu üzere bunda da hem kesimleri kendiniz bir ortaya getireceksiniz, hem de sürprizlerle dolu bu öyküyü açık etmek istemem.

Ama şu kadarını söyleyebilirim, oyunda çok önemli bir zorluk eğrisi var. Birinci kıssayı çözünce “aa ne kolaymış” diyor, üçüncü öyküye geldiğinizde ise artık final anında öykü kesimlerini bir ortaya getirip tahlili bulmaya çalışırken saç baş yolmaya başlıyorsunuz. Git gide zorlaşan lakin tahliliyle birlikte de fevkalade bir muvaffakiyet duygusu yaşatan bir oyun The Rise of the Golden Idol.

İlk oyuna nazaran arayüzde kıymetli değişiklikler yapılmış. Örneğin artık sahnedeki farklı yerlere tıklayarak cümleler üzerinden söz avı yapmıyoruz, bunun yerine bir yere tıkladığımızda oradaki sözler otomatik olarak söz tablosuna kaydediliyor. Yani tıklama sayısı değerli ölçüde azaltılmış. Bu oynanış açısından kolaylık sağlasa da kimi yerlerde tabloya gelen söz ile o eşya ortasındaki bağı fark edemeyince hafifçe bir zorluk da yaratmıyor değil. Mesela bulmacalardan birinde Bo sözünü bulduğumu lakin nerede kullanacağıma dair zerre fikrimin olmadığını fark ettim, tek tek sahnedeki her yere tıklayarak o sözün nereden geldiğini bulmaya çalıştım. Birinci oyunda ise bu sözler cümlede bağlam içinde kullanılmış olduğu için başınızda daha net yer ediniyordu.

İlk oyunda çoğunlukla birbirinden yırtıcı cinayetler çözüyorduk, bu sefer de çeşitli vefatlar var ancak bunun dışında çok yenilikçi farklı bulmacalar çözdüğümüzü söyleyebilirim. Mesela birinde açık arttırmadaki nesnelerin orijinini, hangi sırayla kimler tarafından satın alındıklarını bulmaya, başkasında bir dans rutinindeki (ki bence oyunun en yepyeni bulmacalarından biri buydu) kapalı bildirisi çözmeye çalışıyorsunuz.

Büyük fotoğraf ise Idol’ün ne işe yaradığını, ne maksatla kullanılmak istendiğini, kullanımının ne üzere sıkıntılara yol açtığını bulmanızla sonuçlanıyor. Oyunun başladığı noktada bitme olayına ise bayıldım, kıssa hakikaten de son ana kadar merak ettirdi, merak ettirdi ve çok hoş bir biçimde bağlandı.

Rise of the Golden Idol sadece lisan maharetlerinizi değil, dikkatinizi de ölçen cinsten bulmacalara sahip. Sahnede gördüğünüz her şey aslında bir ipucu ve en alakasız görünenler bile bazen öyküyü çözmek için büyük ehemmiyet taşıyor. Örneğin bir kızın çantasındaki rujun rengi, bir başka adamın valizindeki düğmeler, bir işverenin üzerinde taşıdığı lavanta kokulu parfüm, bir laboratuvar bilekliği. Kısım sonundaki öykü kesimlerini birleştirmeye çalıştığınız kısımda panele gerçek isimleri, hakikat sıfatları ve yanlışsız fiilleri yerleştirmeye çalışırken en ufak bir ipucunu bile gözden kaçırmamanız gerekiyor.

Bir kısmı bitirdiğinizde bu sefer de o kısmın sonuna dair genel bir bulmaca paneli doldurmanız gerekiyor ki bence kısımların kendisinden de güç olan kısımlar buraları. Zira hem o kısımdaki 4 yahut 5 sahnede neler olduğunu tekrar bir gözden geçirmeli, sahneleri tamamladığınızda ortaya çıkan bilgilere, tarihlere, ayrıntılara göz atmalı ve kıssanın o kısmını yazmalısınız. Hele artık oyunun en sonuna geldiğinizde tüm oyun boyunca öğrenmiş olduğunuz modülleri bir ortaya getirmeniz gerekiyor. Ben oyunun değerli bir kısmında not ala ala ilerledim, bana oyun dışında da not tutturan oyunları başka seviyorum açıkçası.

Rise of the Golden Idol hakikaten de muazzam bir oyun. Bulmacaları çözerken bir yandan da “böyle bir bulmaca akıllarına nasıl gelmiş olabilir ki” diye hayran kaldım birden fazla vakit. Emsal bir kanıyı Obra Dinn’de de yaşamıştım. Bu çeşit bulmacaları düşünmek ve hayata geçirmek hakikaten de büyük emek istiyor. Oyunu tamamlamam yaklaşık 13,5 saat sürmüş ki bıraktığım vakitlerde bile aklım “acaba o bulmaca nasıl çözülecek” diye fırıl fırıl çalışıyordu 🙂

Ama doğal demiyorum ki Rise kusursuz bir oyun. Mesela oyunda tarihler de değerli rol oynuyor ancak birtakım paneller size tarih sırasız olarak sunuluyor. Bunlarda ipucu olarak verilen atıyorum takvim, not vs üzere şeylere ekstradan dikkat etmeniz gerekiyor. Bir olayın başkasından evvel olduğunu düşündüğüm için başımın karıştığı ve o kısmın son bulmacasını çözmekte baya zorlandığım oldu mesela.

Ya da birinci oyunda da olan bir meseleydi bu, kimi isimleri yahut olayları hatırlamak için birinci ekrana dönüp eski bulmacaları açıp oradaki tablolara bakmanız gerekiyor. İleriki bulmacaları da etkileyen isimler, nesneler, kurallar vs bir yerde toplu olarak dursa ve referans olarak bunlara başvurabilseydik gereksiz “ileri-geri” yapmak zorunda kalmazdık.

Ama işte geneli düşününce bunlar sözün tam manasıyla devede kulak. Rise of the Golden Idol akılda kalan karakterleri, nefis kıssa kurgusu, çarpıcı grafik şekli ve hakikaten de beyin yakacak kıvamdaki mantık bulmacalarıyla cinsinin en düzgünlerinden biri. Color Gray Games birinci oyun için 2 DLC sunmuştu, Rise için ise dört tane DLC planlamışlar. Bizi bu DLC kesimlerinde ne üzere çılgınlıkların beklediğini şimdiden acayip merak ediyorum.