Once Alive – İnceleme

Tek Kişilik Kıyamet Gösterisi

Türk üretimi oyunlarda son yıllarda hatırı sayılır bir artış var. Bu durum hem göğsümüzü kabartıyor, hem de bizi inanılmaz derecede memnun ediyor. Üstelik evvelce yalnızca aşikâr başlı cinslerde oyun çıkaran ay yıldızlı yapımcılarımız artık neredeyse her çeşitten başarılı üretimle çıkıyorlar karşımıza. Yürüme simülasyonları da onlardan biri. Cem Boray Yıldırım’ın neredeyse tek başına geliştirdiği Evvel Alive da onların son temsilcisi.

Daha evvel oyun yapımcılığıyla hiç alakası olmayan, lakin bu kıssayı anlatabilmek için hayatının son üç yılını bu işe adayan Yıldırım’ın ellerinden çıkan Evvel Alive, 2023 yılında patlak veren gizemli bir hastalığın sonrasında yaşananları bahis alıyor. Yeryüzündeki bütün hayvanlar çılgına dönüp saldırganlaşmış, etleri bile yenmez olmuştur. Neredeyse bütün beşerler ölmüştür.

Kahramanımız James ve kardeşi Daniel tam 16 yıl boyunca dünya üzerinde hayatta kalan tek beşerler olduklarına inanarak bir formda hayatta kalmayı başarırlar. Derken, takvimler 2039’u gösterirken HaustVille isminde bir yerin varlığını öğrenirler. Denilenlere bakılırsa burası yaşayan son insanların kurduğu bir tıp kasabadır.

Daniel, kayıp babalarının da orada olabileceğini düşünerek umutlanır. James ise dünya olağan bir yerken bile hayrını görmedikleri babalarını aramak şöyle dursun, HaustVille üzere bir yerin varlığına inanmaya bile razı gelmez. İki kardeş arbede eder ve Daniel ağabeyini terk edip yola koyulur. Pişman olan James de bir müddet sonra onun peşine düşer ve böylelikle maceramız başlar.

Neredesin, nerede?

Yolculuğu sırasında birkaç sefer mevtle burun buruna gelen James, sonunda bir halde HaustVille’e ulaşmayı başarır. Ancak o da ne? Kasaba bomboştur. Mangallardaki sıcak kömürler, açık bırakılan telefon ahizeleri yalnızca birkaç saat öncesine kadar etrafta kanlı canlı beşerler olduğuna işaret etmektedir. Buna karşın ortalıkta kimsecikler yoktur. Pekala, herkes nereye gitmiştir? Daniel buraya varmayı başarmış mıdır? Babaları nitekim de burada mıdır? Başta mecnun sorular…

Böylece başlıyoruz etrafı araştırmaya. O konut senin, bu mesken benim geziyor ve bu ortada daha evvel orada yaşamış şahısların yansımalarını, yaşantılarından kesitleri görmeye başlıyoruz. Oyunun öyküsünün farklı olduğunu söyleyebilirim. Gone Home misali, etraftaki eşyalarla etkileşime girerek gizemi modül kesim çözmek ve neler olduğunu anlamaya başlamak keyifli. Öykü anlatımı konusunda benden tam not alıyor Evvel Alive. Bunun yanı sıra etrafta çözülmeyi bekleyen birkaç bulmaca da var. Ancak çok sıkıntı değiller; macera oyunlarıyla az çok geçmişiniz varsa hepsini birkaç dakika içinde çözmeniz mümkün.

Oyunun en etkileyici yanı Türkçe seslendirmeleri hiç elbet. Giriş görüntüsünden son anına kadar kulaklarınızın pasını silen, mükemmel bir ses şöleni var ortada. Hatta Crysis’ten beri PC’de bu kadar kaliteli Türkçe dublaj duymadım desem yeridir.

Unreal Engine’le hazırlanan grafikler ve ışıklandırmalar da birinci kez oyun geliştiren biri için pek güzel duruyor. Lakin etraftaki kayaların ve duvarların kaplamalarının çok geç ve modül kesim yüklenmesi üzere bir sorun var ortada. Yerdeki yaprakların havada durduğunu fark ediyorsunuz sonra. Bunlar da atmosferi bir kesim baltalıyor. Dahası, karakterlerin dudak animasyonlarında bir olmamışlık, tuhaf bir abartı var. Olmadık yerlerde dişlerini gösteriyorlar, ağızlarını olması gerekenden daha fazla açıyorlar üzere gibi… Envanter ekranı da bir kesim kullanışsız kalıyor. Bu kısımlar biraz daha cilalanabilirmiş açıkçası.

Bir de en çok takıldığım şey 2039 yılında olmamıza karşın etraftaki her şeyin fakat her şeyin 1999’dan kalmış üzere görünmesi oldu. Tüplü televizyonlar, eski buzdolapları, ahizeli telefonlar… 2023’te kopan bir kıyamet için etrafta tek bir cep telefonu, tablet vs olmaması bana tuhaf geldi. Hani kasaba yetkilileri bilerek eski teknolojileri seçmiş dense bir nebze anlarım lakin oyunda buna dair rastgele bir nota yahut açıklamaya da rastlamadım. Bu biraz şahsî bir tenkit tabii…

Son olarak oyunun birinci 15-20 dakikalık kısmında karşılaştığımız bir-iki aksiyon sahnesi dışında 2 saatlik oynanış boyunca çoğunlukla yürümekten ve sağa sola tıklamaktan fazlasını yapmıyorsunuz. Tamam, bu bir yürüme simülasyonu ancak oyunun başındaki kısımlar daha fazla aksiyona girecekmişiz hissi yaratmıştı bende.

Yine de gerek seslendirmeleri, gerekse de birinci sefer oyun yapan birinin ellerinden çıkması göz önüne alındığında kendi çapında başarılı bir oyun Evvel Alive. Gizem kıssalarına, yürüme simülasyonlarına ve yerli oyunlara sempatiniz varsa bir talih verebilirsiniz kendisine.