LEGO® Horizon Adventures™ – İnceleme

Bir de LEGO’lusunu deneyelim

Uzun vakittir arzuladığımız….arzuladığım… arzuladığı… Yok olmadı. Hiç kimsenin arzulamadığı ve muhtemelen hayalini bile kurmadığı “Horizon fakat LEGO’lusu”, Sony’nin bilinen ve sevilen markaları daha nasıl genişletebiliriz telaşıyla ortaya çıkmış bir eser. Daha iki hafta evvel bir öteki “kimsenin hayalini kurmadığı” Zero Dawn: Remastered’ı da görmüşken insan hızını ekşitiyor istemsizce, fakat LEGO Horizon başkasına nazaran daha farklı korkulara sahip, daha çok çocuksu, daha az önemli ve daha sığ bir dünya.

LEGO Horizon Adventures da tıpkı Zero Dawn üzere Rost ile Aloy ortasında olanları anlatarak başlıyor, pek doğal LEGO şekliyle. Fakat Rost’un rolü bu sefer kısa sürmüyor ve oyundaki Anlatıcı kendisi oluveriyor. Ortaya kendi yorumlarını, kendine iltifatları falan da serpiştirerek hoş bir tat katsa da oyunun açık orta en parlayan karakteri Aloy. Orjinal oyundaki üzere Ashly Burch’ün sesini duyuyoruz lakin birinci bakışta sanki bu o mu diye soracaksınız. LGEO Horizon’daki Aloy, çok daha meraklı, saf ve eğlenceli bir karakter olduğu için Ashly de ona nazaran seslendirmiş, ve pek beğenilen olmuş.

Aloy’un yanına Teersa, Varl, Erend ve Sylens ekleniyor ve komiklikler şakalıklar eşliğinde Zero Dawn’ın kıssasını iskelet alarak bitiriyoruz oyunu. Her karaktere bir “şapşiklik” eklenmiş ve tüm espriler bunun üzerinden döndürülüyor. Mesela Erend donut hastası biri ve tüm konuşmaları donut yemenin hoşluğuna getiriyor. Başlangıçta komik gelse de bir müddet sonra sıkıyor, “Anladık tamam donut” demeye başlıyorsunuz. Öykü daha çok çocuklar için evet de bir noktada kolaya kaçılmış bence.

Oyuna Aloy ile başlasak da kıssa ilerledikçe dahil olan birtakım karakterlerle de oynanabilir oluyor. Her bir karakterin farklı bir şekli var ancak yepyeni oyunda daima Aloy olarak oynadığımız için en Horizon üzere hissettiren de o. Birebir orijinaldeki üzere makinalar ve beşerler olarak ikiye ayırabileceğimiz düşman çeşidi var ve makinaların zaaf noktalarını Focus sayesinde bularak daha fazla hasar vermek mümkün. Fakat bu oyun izometrik, sabit bir kameraya sahip. Hasebiyle orjinal oyundaki derinlik ve tatminlik yok. Ve bence oyunun en “normal” tarafı burası olmuş. Oyun ilerledikçe yeni silahlar, yeni aygıtlar, yeni elemental tesirleri olan özellikler falan geliyor lakin daima bir çiğlik var, zevk veren bir dövüş yaşayattıramıyor bunlar. Ve anlamsız bir kaosun içinde bulabiliyorsunuz kendinizi. Bazen nefes aldırtmıyorlar olağan zorlukta bile. “Yav hani çocuklar da oynasın diye yapılmıştı bu” diyorsunuz, o derece. Bu ortada hatırlatmam gerekir ki ben tek başıma oynadım, co-op oynanışta zorluk istikrarı farklı olabilir.

Orijinal oyundan aşina olduğumuz bu oynanışın yanına eklenen oynanabilir karakterler daha farklı. Varl’ın ana silahı mızrak, Teersa’nın ördek bombası, Erend’in de büyük bir çekiç. Varl’ın oynanışı Aloy üzere uzaktan, Teersa ve Erend’in ise yakından ilerliyor. Fakat düşmanlar, yerler seçtiğiniz karaktere nazaran değişmiyor, yani makinaların hassas noktalarını bombayla vurmak mümkün olmuyor. Ve birtakım makinaların alan hasarı işleri daha da zorlaştırıyor. İşte üstte dediğim çiğliğe bir örnek. Genel olarak oynanış hissiyatı makûs değil, ancak vasat.

LEGO oyunlarındaki oynanış çeşitliliği bu oyunda yok ne yazık ki. Bir tane ana üssümüz var ve buradan sıradaki vazifeye gidiyoruz. Lineer olan bu misyonların yapısı tüm oyunda tıpkı: Başlangıçta karakter seç, düşman olmayan yerlerde varsa ödül veren sandıkları bul, ki hiç sıkıntı değil bulmak, bir iki bulmaca çöz ve düşmanları alt et. Sonra oyun sana ödül olarak sarı bir lego modülü versin. Bunlarla da üssümüzü Sims üslubu tasarlayalım.

Her bir karakterin düzeyi var ve siz o karakteri oynadıkça o düzey ilerliyor. Her bir düzey beraberinde sizin belirleyemeyeceğiniz bir özelliğinizi güçlendiriyor. Bunun yanında tüm karakterler için ortak bir yetenek geliştirme kısmı var ve yalnızca var olan özelliklerinizi güçlendiriyor, yenisini eklemiyor.

Ancak kostüm konusunda durum bayağı olumlu. Aloy’u ninja, Teersa’yı tavuk, Erend’i aşçı olarak giydirdikten sonra “Biz Horizon oyunu oynuyorduk değil mi ya” demeniz mümkün. Onlarca farklı seçenek var ve bilhassa oyunu yaşça küçük biriyle oynuyorsanız eğlenceli vakit geçirebilirsiniz bu ekranda.

Bir öbür olumlu, hatta oyunun en olumlu yanı oyundaki dizaynlara ilişkin. Aşina olduğumuz LEGO oyunlarının bilakis burada her şey, ancak her şey LEGO kesimlerinden yapılma duruyor. Makinalardan alevlere, hurda eşyalardan çalı çırpıya kadar resmen bir LEGO dünyasının içinde üzeresiniz. Ayrıyeten Aloy bazen Focus’u sayesinde bir şeyler inşa edebiliyor. Bu inşa animasyonları da (tahmin edebileceğiniz gibi) lego modüllerinin birleştirerek oluyor. Önemli bir emek harcanmış yani, lego şapkamı çıkardım oynarken.

Neticede LEGO Horizon Adventures, her şeyiyle, çocuğunuzla ya da küçük bir tanıdığınızla birlikte vakit geçirmek tasarlanmış. Lakin keyifli birinci bir iki saatten sonra, bilhassa çocukların çarçabuk sıkılma huylarından da dolayı, rastgele bir yenilik içermeyen kısım dizaynları oyunun sonunu göremeyeceğiniz manasına gelebilir, her ne kadar her şey ziyadesiyle LEGO olsa da. Aslında inanılmaz yüksek bir fiyat çekmiş Sony, hoş görünümüne aldanmak isteseniz bile bir mühlet uzak durmanız daha mantıklı duruyor.