Pardon, bakar mısınız? Şu Bludger’ı siz mi sipariş etmiştiniz?
Şu son iki senede Büyücülük Dünyası’nın en kârlı ve yağlı kısımları oyun bölümüne kaldı herhalde. Hogwarts Legacy o denli bir popülerlik elde etti, o denli rekorlar kırdı ki Warner Bros yetkilileri de hayret etmiştir eminim mikro-ödemesiz, Online servissiz, kılçıksız bir oyun deneyiminin bu kadar büyük bir gelir kapısı olabileceğine. Lakin garip olan bir şey vardı -ki Hogwarts Legacy’yi oynadıysanız katiyetle fark etmişsinizdir: Oyunda uçma, süpürgeler, alanı falan tastamam bulunmasına rağmen… Quidditch yoktu! Açıkçası o vakit oynarken de garipsemiştim, çok geçmeden çeşitli söylentiler “Quidditch’i farklı oyun yapacaklarmış, ondan dahil etmemişler” diye fısıldamaya başlayınca bu husustaki soru işaretleri bir anda çok daha manalı hale gelmeye başladı… Eh, çok geçmeden Quidditch Champions da duyuruldu ve hatta betası metası derken “Accio, Quidditch!” demişiz üzere kapımıza kadar geldi bir anda. Gerçi artık yiğidin hakkını yeniden yiğide bağışlamak lazım, “Hogwarts Legacy’ye koyamadıkları bütün kozmetikleri ve mikro-ödemeleri buna dayayacaklar artık; sağabilecekleri kadar sağacaklar kesin!” diye bekliyordum… Pek de o denli olmadı. Harry Potter. Quidditch Champions, Hogwarts Legacy’de eksikliğini çektiğimiz Quidditch’in ayrıyeten oynanabilir versiyonu tam olarak. Ne eksik ne de fazla.
Quidditch Champions, uzuunca bir alıştırma / öğrenme kısmında esir tutuyor sizi asıl alana salmadan evvel. Weasley ailesinin alanına konuk olarak Ginny’den öğrendiğimiz kurallarla bezeli bu kısım açıkçası oyuna olan ilgi ve hevesimi biraz hırpaladı daha baştan. Bir yandan da anlıyorum olağan. Hiç bilmeyen birisi için Quiddtich’teki oyuncuların durumları, kuralları, dinamikleri baş karıştırıcı olabilir; onları da düşünmek zorunda sonuçta üretimciler. Lakin bir iki görüntülü slaytla geçebilecekleri kısımları kısıtlanmış formda uzun uzadıya oynatmak da birinci Quidditch tecrübemizi biraz baltalıyor doğrusu. Zira tam tecrübeyi yaşayamıyorsunuz bu kısımda ve lakin bütün konumları tek tek deneyip oyunun sizden istediği şeyleri yaptıktan sonra hür kalarak asıl hedeflenen tecrübeyi yaşamaya başlıyorsunuz. Neyse ki o noktadan sonraki deneyiminiz çoklukla daha müspet ve eğlenceli tarafa kaymaya başlıyor.
Alıştırma badiresini atlatıp oyun sizi nihayet saldığında menüde 4 farklı oyun seçeneğiyle baş başa kalıyorsunuz: Campaign, Multiplayer, Exhibition, Open Practice. Ben haliyle evvel bir Campaign tarafına daldım. Orada sırasıyla giden 4 tane turnuva var, her tamamladığınız turnuva bir sonrakinin kapısını açıyor. Misal biçimde bir zorlukta başarılı bir biçimde kupa kazandığınızda da bir sonraki zorluğu açmış oluyorsunuz.
Hoşuma giden bir ayrıntı, direkt “turnuva” olarak oynadığınız için bir maç bittiğinde bir sonrakine başlıyorsunuz ve tekli formda maçları tekrar etme talihiniz olmuyor. Yani yeniliyorsanız ya da makus oynadıysanız “Aa, maçı başa alayım” diyemiyorsunuz: Ya turnuvayı baştan alacaksınız ya da o formda oynamaya devam edeceksiniz -ki bir iki maçta berbat oynamanıza karşın başka maçlarda düzgün oynadığınız için günün sonunda şampiyon olma talihine da sahipsiniz. İş büsbütün kaç sayı yaparak kazandığınıza bakıyor, o yüzden de maçlarınızı bol gollü bir biçimde bitirmek isteyeceksiniz.
Hah, artık işin kurallarına geldiğimiz için burada bambaşka bir paragraf mutlaka gerekiyor: Zira Quidditch Champions, bizim bildiğimiz Quidditch kurallarını biraz eğip büküyor. Ben bunu “Heh, Snitch’i yakaladım!” diye oyunu saldığım sırada karşı grup gelip gol attığında fark ettim. Siz benim yanılgımı tekrarlamayın, çünkü oyun Snitch’i yakaladığınızda sona ermiyor. Snitch de 150 puan değil, 30 puan veriyor zati. Birinci başta sizin de “Olur mu ya o denli saçma şey?” dediğinizi kestirim ediyorum lakin aslına bakarsanız bu formda bir müddet oynadıktan ve alıştıktan sonra söyleyebileceğim şey… böylesi daha mantıklı üzere aslında?! Quidditch Champions’ta bir maç 7 dakika içinde ya da bir grup 100 puana ulaştığında bitiyor. (Eğer müddet bittiğinde beraberlik olursa, birinci golü atan kazanmış sayılıyor.) Oyunun Co-Op ve PVP seçeneklerinin de bulunduğunu düşünürsek şayet alışılageldik Quidditch kurallarını uyguluyor olsaydı Seeker olan oyuncu maçın yarısı boyunca boş boş durup sonrasında da bir anda bütün maçın yükünü kendi omuzları üzerine yüklenmiş bulacaktı. Bu türlü bir dengesizliğin olmaması için de mantıklı ve eğlenceli bu türlü bir değişiklik yapmışlar. Aslında PVP kısmında hangi durumu seçerseniz seçin bir de Chaser denetim ediyorsunuz ve ikisi ortasında istediğiniz vakit geçiş yapıyorsunuz. Böylelikle ister milleti süpürgesinden düşürmeye çalışıyor isterseniz de kalenizi savunuyor ya da her maçta aşağı üst iki sefer ortaya çıkan Snitch’i yakalamaya çalışıyorsunuz. Çok daha yerinde olmuş böylesi.
Bu ortada olağan ki bu maçları neden yapıyoruz? Zaferlere neden imza atıyoruz? Doğal ki kadromuzu daha güzel kişiselleştirebilmek için. Bakın, oyun yapımcılarına sesleniyorum: Bu ferdileştirme işini yabana atmayın. Oyuncuların kalbine giden yolun koordinatları bu ferdileştirme kısmında gizli!
Geyiği bir yana bırakırsak, gruptaki bütün oyuncuları kişiselleştirebiliyorsunuz lakin bir Hogwarts Legacy karakter yaratma ekranı da beklemeyin; buradaki seçenekler çok daha sade. Fakat tekrar de elinizi kolunuzu büsbütün bağlayacak kadar da sığ değil. Olağan ki siz maç kazandıkça, oynadıkça ve kupaları konuta getirdikçe daha çok seçenek, forma, aksesuar üzere ıvır zıvırlar açılmaya devam ediyor. Hatta çok büyük başarılara ünlü karakterlerin skinlerini de koymuşlar, tutup da Harry Potter ya da Draco Malfoy skini koyabiliyorsunuz yani karakterlerinize. Açıkçası başta da dediğim üzere Warner Bros’un burada quaffle’ı düşüreceğini beklemiştim ancak beklediğim kadar makûs çıkmadı Market tarafındaki kozmetikler. Birçoklarını düz oynayarak ve biraz uğraşarak açabiliyorsunuz esasen. Kaldı ki benim dönem öncesi gördüğüm ve almaya bedel gördüğüm tek şey de maç sonrası çıkan kedi patronusu emote’uydu, onu aldım ve konu benim için kapandı. Daha da markete girmeme gerek olduğunu düşünmüyorum. Lakin siz tekrar de girmek isterseniz oyundan keyif alıp oynamaya devam ettiğiniz sürece tertipli bir biçimde oyunun da sizi ödüllendirdiğini bilin. En azından şimdilik durum bu türlü, zira biliyorsunuz ki canlı servis oyunlarına güvenmek birazcık sıkıntı bu mevzularda. Bugün nispeten adil ve düzgün kozmetikler koyarlar, sonra bir anda gözlerini para bürür, asıl oyuna kozmetik koymayı unutup hepsini markete doldurmaya ve fahiş fiyatlar istemeye başlarlar… Görmedik diyemeyiz sonuçta.
Oynadıkça ödüllendiriyor ödüllendirmesine ama… işte tam olarak şu noktada da bu oyunla ilgili en büyük kahır ortaya çıkıyor: Ne kadar oynayacaksınız? Campaign’i azamî alışmanız vakit alsa bile bir iki saatte bitirirsiniz. Sonrasında tahminen ortada açıp şöyle bir oynarsınız lakin sizi oyuna bağlayacak ya da “Off iki maç daha atayım” dedirtecek bir şey de yok oyunda. Ee, bu yüzden oyuncu sayısı tabana çakılırsa 3v3 PVP yapacak oyuncu da bulamazsınız bir mühlet sonra… O yüzden Quidditch Champions’ın “kalıcılığı” konusunda önemli kuşkularım var şu noktada. Playstation Plus üyesiyseniz kaçmadan alın, ekleyin diyebilirim ancak tam fiyatlı oyun olarak almaya bedel mi, orasına siz karar verin. Şu haliyle bir müddetliğine eğlendirse bile Hogwarts Legacy’den başka bir oyun yapılmasına değecek kadar büyük ve farklı bir kıymete sahip olduğunu düşünmüyorum şahsen.
