İsmi lazım değil oyunun bir öteki uzak kuzeni!
Küresel ısınma ve iklim değişimleri bize her yıl bir tık daha anormalleşmiş mevsimler yaşatıyor. Mesela bu yazıyı yazdığım günün sabahı beni uyandıracak kadar yüksek sesli gök gürültüleri ve sağanak yağışla uyandım. Şu an ben bu yazıyı yazarken de o sulu sepken günün gecesi ve hava leş üzere sıcak! Ter damlaları üzerimden derimde böcek geziniyormuş hissi bırakarak süzülüyor. Bilmem kimin bilmem hangi kadroya attığı golü ararken vakitte fazla geriye gidip lise yıllarımda CNBC-e’de ayıla bayıla izlediğim Chuck’a baştan başlamış, Yvonne Strahovski’nin yüz çizgilerindeki kimi ayrıntıların üniversitede sırılsıklam aşık olduğum kızınkilerle ne kadar benzediğini fark etmişim. Uyku tutmamışken buna baş yormak fikri hoşuma gitmemiş, öf pöf inceleme yazmanın başına oturmuşum. Bunları okuyup “Flintlock incelemesiyle ne alakası var?” yahut “Yazacak daha düzgün bir giriş bulamadın mı?” diyor olabilirsiniz. Diyorsanız da haklı olursunuz. Ben size hak verirken sizin de bana hak vermeniz gereken bir nokta da var lakin: O kadar çok Soulslike oyun incelemesi yazdım ki (ki yazdıklarım çıkan Soulslike oyunların pek azını kapsıyor) artık malum stüdyo ve malum direktörün kesimde yarattığı akımı özetleyecek yahut ona farklı açıdan bakacak bir giriş uyduramıyorum arkadaşlar. “MERAKLISINA BİR TANE DAHA!” demek dışında bir şey gelmiyor elimden. O yüzden havadan sudan, CNBC-e ve Chuck’tan bahsedip birinci paragrafı bitirdim, orta başlık atıyor ve oyunu anlatmaya girişiyorum.
|Yazıda “Soulslike” isimlendirmesini kullanmama bahtım yok lakin malum direktörle stüdyonun ismini anmamaya niyetliyim, çünkü kendimi tekrar etmekten yoruldum ve sıkıldım.
Dawn kentinde Nor-mal bir gün
Benim oynamadığım Soulslike oyunlardan biri olan Ashen’ın geliştiricisi A44 tarafından yapılan Flintlock, ismini dümdüz alt çeşidine getirdiği tek nüanstan alıyor diyebiliriz. İlkel çakmaklı silahların kullanımda olduğu, bizim bildiklerimize ince işçiliğiyle benzemeyen fakat kalın sınırlarıyla onlardan çok da farklı olmayan bir fantezi cihanında geçiyor. Birileri bu kainata Steampunk demeye değdirecek daha fazla şey eklemeyi ihmal etmiş. Öbürleri da yaşayanların dünyasıyla ölüler alemi ortasında kapıyı git gel yaparken gerisinden kapamayı unutmuş. Bunun sonucunda ölüler dalga dalga davetsiz misafirliğe savunuyorlar; biz de kazılmış siperlerin ve tonla fıçılanmış barutun ortasında zombiler ve doğaüstü varlıklara karşı verilen bir savaşın ortasında buluyoruz kendimizi. Fark ettiyseniz oyunun dünyasını kimi şeylerin etrafından dolaşarak tanıtmaya çalışıyorum zira öğrenebildiğim ve aklımda kalan bu kadar. Flintlock oyuncusunu dünyasının içine almak konusunda ziyadesiyle başarısız. Çeşidi yaratan titan oyunumuz üzere ketum olmadığı halde hem de.
Neyse, Nor silah arkadaşlarıyla oyunun eğitim kısmı olan siperlerde ilerleyip, garip bir güç alanıyla karşılaşıyor. Nor bu güç alanını silahıyla yok edip yoldaşları beraberinde arkasına geçtiğindeyse Sfenks gibisi devasa bir yaratık ile karşılaşıyorlar. Yaratık kümenin içinden Nor da kendinden geçiyor. Uyanıp karşısında bu diyarın ilahlarından biri olduğunu söyleyen, Enki isimli tilki gibisi bir yaratık buluyor. Enki’nin bize sağladığı çift zıplama, havada ileri atılma, düşmanı lanetleme üzere birtakım özellikleri öğrenerek yediğimiz dayaktan yarım kalan eğitim kısmını tamamlıyoruz. Sopasını yediğimiz dev yaratığın diyarın rableri ortasında en güçlüsü Uru olduğunu Enki’den duyuyor, yediğimiz haltların onu hür bıraktığını öğreniyoruz. Tüm bunların yarattığı sonuçlara önemli manada şahit olmaya başladığımızda da oyuna gerçek manada başlamış oluyoruz. Bu noktada oyun, Nor ile Enki ortasındaki diyaloglar üzerinden dünyasını bize anlatmaya da başlıyor. Çeşidin as oyunlarındaki şifreli anlatım biçimini alıp kopyalamadığı, ağzındaki baklaları lafı dolandırmadan çıkardığı için bu teşebbüsü takdir ettim lakin Flintlock, standart anlatım şeklini Soulslike cinsine âlâ entegre eden bir oyun değil. Çoğunluk benim üzere mi bilmiyorum lakin ben savaşın ortasında karakterlerin car car konuşup bir şey anlattığı oyunlardan randıman alamayan bir beşerim. Karşıma hangi köşeden düşman çıkacağını bilmeden tetikte ilerlerken ve karşıma çıkan düşmanın da ne vakit saldıracağını elim kaçma tuşunda beklerken Enki’nin dünyayla ilgili hangi ayrıntısı benimle paylaştığını hiç dinleyemedim açıkçası. Ortada dikkatimi verebildiğim anlarda ikili ortasındaki diyalogların hiç de üzücü yazılmadığını fark ettim fakat Flintlock genelinde benim irtibat kurmayı pek başaramayan bir oyun oldu.
Ateşiniz var mı?
Flintlock’un öyküsü bana geçememiş olsa bile, savaşları nüfuz etmeyi başardı. Çünkü oyunun bildiğimiz “hafif taarruz, ağır taarruz ve takla” halindeki formüle çığır açmasa bile damakta beğenilen bir tat bırakan eklemeleri var. Olağan hücumları yanlışsız vakitte blok tuşuna basıp karşılayabiliyorsunuz ancak bloklayamadıklarınızın büyük bir kısmını silahınızı kullanarak bölmeniz bekleniyor. Hasar veremediğiniz düşmanları da Enki’ye müracaat ederek hasar alır hale getiriyorsunuz. Düşmanları bu halde 3 koldan dize getirmek çok yeterli çalışıyor ve size yer yer onları karşılık verme fırsatını ellerinden alarak ezme fırsatını sunuyor. Sistemi hünerli bir formda kullanabilecek hale geldiğinizde ve kendinize güvenmeye başladığınızda da oyunun kendi has deneyim puanı kazanma sistemiyle bunun karşılığını alıyorsunuz. Deneyim kazanım sistemi şu formda işliyor: Puanlarınız ekranın sol köşesinde, yanında bir çarpanla birikiyor. Birden başlayan bu çarpan, düşmanları karakterinizin özelliklerini çeşitlendirerek hakladığınızda artırıyor, gerekli tuşa bastığınızda deneyim puanlarını “nakde çevirerek” sağladıkları bonusu kazanabiliyorsunuz. Lakin şayet bu nakde çevirme sürecini manuel olarak yapmadan darbe yerseniz, çarpan tekrar bir oluyor ve biriken puanlar karakterinizin hanesine bonus olmadan yazılıyor. Örnek vereyim: Solda 300 puan birikti, çarpanınız da 1.5 oldu diyelim. Tuşa basıp puanları çekerseniz, 300×1.5=450 puanı cepliyorsunuz. Açgözlülük eder de daha fazlası için uğraşırken hasar alırsanız, 300 puan geliyor. Bu biçimde karakter kasmaya uygun bir alan bulursanız, kelebek üzere uçup arı üzere sokarak karınızı maksimize edebiliyorsunuz.
Yani oyunun savaşları hiç kötü değil. Öykümüz sunumda patlıyor lakin Soulslike oyunlarının birçoklarını çoğunluğumuz kıssa için oynamıyoruz; o yüzden bunun oyunu çok yaraladığını söyleyemem. Oyunun en patladığı yer ölçeği. Bilirsiniz kimi oyun tiplerinin onlar için ülkü oyun mühletleri vardır. Mesela Uncharted üzere senaryo odaklı çizgisel imaller genelde 8-10 saat civarında kıvamını bulur, 15-20 saate uzadıkça da tavsamaya başlarlar, ötesini de katiyetle kaldırmazlar. Bu söylediğimin istisnaları elbette var lakin Flintlock da bana öğretti ki, 3D Soulslike bir oyunun nispeten ağır ve 5-10 saatte anca alıştığınız ritmi, olağan bir oynayışta 30-35 saatin altında pek uygun işlemiyormuş. Oyunu her şeyiyle bitirip bütün başarımlarını açmak yalnızca 21 saatimi aldı ve genelde kısım sonu canavarlarının kalitesiyle de anılan bu çeşidin, birinci kere dört tanecik Boss ile savaştığımız bir örneğini oynamış oldum. Ekranda sıhhat barı çıkan yalnızca 4 büyük düşman yok oyunda lakin başkaları savaştığımız olağan düşmanların biraz daha güçlü versiyonları gibiler. Kendine özel hareket setleri ve dizaynları olan yalnızca dört savaş var oyunda; katiyen yetmiyor. Aslında oyun geneline tempoyu koruyacak halde de dağıtılmamışlar çünkü birincisiyle tam yarı yolda kapışıyorsunuz. Yüzde yetmiş beş civarında ikinciyi kesiyor, sonra iki adedini de finalde 10-15 dakika ortayla pataklıyorsunuz. Tüm bunlara oyunda görselliğiyle birbirinden ayrışan yalnızca iki biyom oluşunu eklediğinizde, kuş kadar bir oyun çıkıyor ortaya.
“Porsiyon boyutları fazla ufak”
Bunların dışında oyunun cilası da inceleme kodunu bize tamı tamına 1 ay sonra yollamış olmalarına karşın eksik. Sesler bir garip, karakterin hareketleri ve animasyonları yer yer acayip formlarda tekliyor. Anca sanat dizaynının günü kurtarmasıyla göze beğenilen gelen, yüksek grafik süreç gücü gerektirecek hiçbir teknik ayrıntı barındırmayan grafiklere karşın performans olması gerekenin altında. Klavye ve fare denetimleri içler acısı; kilitlendiğiniz amacı fare hareketiyle değiştirme özelliğini kapatan bir ayar koymuşlar mesela, bu ayar çalışmıyor ve çıkıştan bu yana düzeltilmiş değil. Tüm bunlar ışığında cinsinin pek çok öbür örneği üzere potansiyeli olan ancak bu potansiyeli bütçe ve vakit yetersizliği olduğunu iddia ettiğim sebeplerden değerlendirememiş, oynarken keyif alabileceğiniz fakat birkaç gün sonra katiyen hatırlamayacağınız bir imal.
