Call of Duty: Black Ops 6 – İnceleme

Kova burcusun evet ancak ne kovası?

Ölüm ekranında ünlü başkanların ağzından çıkma vecizeler gördüğümüz romantik bir İkinci Dünya Savaşı FPS’si olduğu yıllardan bu yana tartısını ve ciddiyetini kaybettikçe popülarite kazanan bir sanayi devi Call of Duty. Mega uzunluk patatesiyle şişkinlik yapan Ubisoft menülerinin, bozuk çıkıp hastanelik eden Bethesda yemeklerinin yanında yağı fazla kaçsa da yeterli doyuran, lokmalık maçlarıyla azar azar da tüketebileceğiniz bir fast food eseri. Kemiksiz çıtırı, butla kanadı, Hot Shots’ı istediğiniz kadar koydurabildiğiniz kovasını yıl yıl kucağımıza koyan, “Onların Albay Sanders’ı varsa bizim de Yüzbaşı Price’ımız var ülen!” diye kendi ordu mensubu maskotunu alanlara sürmekten çekinmeyen bir KFC muadili. Kalitesi düşerken fiyatları da gitgide saçmalaşan KFC’nin bilakis, giriş fiyatını Game Pass’te çok daha uygun tuttuğu, üzerine bir de formunu tekrar bulduğu 2024 tanımını değerlendirmeye de bu sene ben geldim. Oyungezer’de yazmaya başlamamın üzerinden geçen 11 senede, Treyarch’ın zombi modunun düşkünü olarak bir sefer de ben CoD yazayım değil mi lakin?

Bu ortada bu inceleme katiyen bir KFC reklamı değildir arkadaşlar. Janjanlı bir giriş aranırken Call of Duty’nin dolu ve bol proteinli paket içeriğini KFC kovasına benzetmek aklıma geldi. Sonra bu fikir canımı çektirdiği için açıp en son ne vakit rastgele bir menüsünü yediğimi hatırlamadığım KFC’nin fiyatlarına baktım. Fiyatlara yuh çektikten sonra en son 3-3,5 sene evvel sipariş verdiğim ve lezzetsiz, çocuk doyurmayacak bir menüye iç acıtan bir para verdiğimi anımsayarak sayfayı kapadım. KFC benzetmesini buradan sonra da devam ettireceğim diye oyun berbat sanmayın fakat. Black Ops 6, ucuz ve hoş olduğu yıllardaki bir KFC kovası üzere zira. Tadı, tuzu ve porsiyonu yerinde.

Kemiksiz çıtır

Lafa Black Ops 6’nın tek kişilik senaryo modundan bir girelim. Yarı gerçekçi senaryolarda, çıtır çerez mekaniklerle silahlarımızı başından sonuna götürdüğümüz CoD oyunları, birinci Çağdaş Warfare devrindeki vuruculuklarını kaybetmiş olsalar bile asla salt çoklu oyuncu modlarından ibaret “online oyunlar” haline gelemediler malum. Activision Black Ops 4’te bir camdan öyküyü fırlattığında öbür camdan halatla giren komando oyuncularla baş başa kaldı ve 6 yıldır bu “ağırlığı” balondan atma teşebbüsünde tekrar bulunulmadı. Infinity Ward Captain Price ve dadaşlarını harika kahramanlar haline getiredursun, Treyarch da besleyip büyüttüğü Black Ops timini bu oyunda (tıpkı Cold War’da olduğu gibi) Raven Software’e emanet etmiş. 4 yıllık geliştirme süreci sonunda da Black Ops 6’nın senaryo modu vazife tasarımı ve sunum açısından çarçabuk çıkarılmış Cold War’un üzerine çıkmayı rahatlıkla başarmış.

Black Ops 6, Körfez Savaşı devrinde geçiyor. 1991 yılındayız, Irak-Kuveyt hududunda, Irak savunma bakanını savaş alanından çıkarmaya çalışıyoruz. Karakterimizin lakabı Case, komutanımızın ismi Troy Marshall. İkisi de seride orijinal karakterler. Gayesi ele geçirmemizin çabucak ardından işin içine nereden çıktığı aşikâr olmayan Pantheon isimli bir askeri tertip girince operasyon seyir değiştiriyor ve beklediğimizden çok fazla kelle almak zorunda kalıyoruz. Pantheon güçlerinden zar sıkıntı sıyrılıp, vazifenin muvaffakiyetle tamamlandığını ilan etmek üzereyken, Cold War’un yaralı yüzlü, belalı adamı Russell Adler ortaya çıkıp, mevzubahis Irak savunma bakanının iki kaşı ortasında dumanı tüten bir delik açıyor. Elbette ortada bir komplo var, elbette Adler bir hain değil, elbette temel düşman Pantheon. Neyse ki Adler ile ortak bir arkadaşımız var: Black Ops serisinin gediklisi Woods. Yeni karakterlerimizle Adler’ın ortası çok geçmeden yapılıyor ve grup CIA içinde sinsi Pantheon tehdidiyle savaşamayacağının farkına vararak devletle göbek bağını kesiyor. Grupça Adler’ın Ruslardan arakladığı bir inançlı meskene kaçıyor ve orada Pantheon hakkındaki araştırmalarımıza başlıyoruz.

Black Ops 6’nın tek kişilik modu son yıllarda oynadığımız en düzgün CoD senaryo modlarından bir tanesi lakin oyunun öyküsünün pek bir numarası var diyemem. Kolay ve klişe bir konsept, kolay ve klişe bir olay örgüsüyle işlenip nihayetine vardırılıyor. Zati 21. oyununa varmış ve senaryo modu barındırmayan o tek oyun hariç hepsinde kahraman askerlerin taraya taraya günü kurtarmasını, sıklıkla da kendilerini feda etmelerini anlatmış bir seride savaş olacak konuya yaklaşacak farklı bir perspektif bulmalarını beklemiyorduk. Black Ops 6 da bunu yapmıyor. Black Ops 6’nın numarası birbirinden çok daha farklı hissettiren vazifeleri, çok daha güzel ayarlanmış bir tempoda arka arda dizmesi ve ortalarındaki boşlukları da Adler’ın inançlı konutunda karakterlere bir tık daha odaklanılan beğenilen sohbetlerle doldurması. Yerden yere vurulan Çağdaş Warfare 3 senaryo modunun üzerine çıkmak için çok bir şey yapması gerekmeyeceğinden onunla karşılaştırmaya gerek görmüyorum lakin ben mesela en kolayından Black Ops 6 misyonlarının, Cold War’dakiler üzere tadına varamadan biten vazifeler olmasından korkuyordum. Birinci iki vazifede de oyun bunu bana yaşattı lakin sonrasında zombi vurmaya orta verip senaryo modunda her geri girdiğimde yarım saate kadar kısalabilen, 2 saate kadar da uzayabilen lakin mühleti her daim temasına uygun misyonlarla karşılandım.

Burada anahtar söz de “tema” elbette. Black Ops 6 senaryo modunun açık orta en âlâ başardığı şey misyonlarını yapısal ve tematik olarak birbirinden çok güzel ayrıştırabilmesi. Bir misyonda suikast yapıyor, evvel keskin nişancı tüfeğiyle uzaktan avlıyoruz, sonra kendimizi kasıtlı olarak yakalatıp iki yeraltı dünyası mensubunu temizliyoruz. Bir öbür vazifede Ortadoğu’ya gidip geniş bir haritada, altımızda ciple İngiliz ordusuna takviye oluyor, çabucak ardından sinematik CoD aksiyonuyla Saddam’ın sarayını basıyoruz. Daha sonrasında birden fazla grup üyesini ortalarında şık geçişlerle denetim edip, kumarhane güvenliği aşıyor ve soygun yapıyoruz. Burada özetlemediğim bir bu kadar daha hoş kurgulanmış misyon var ve her biri oynanışıyla olmasa bile sunumuyla kendini başkalarından ayırmayı başarıyor. Black Ops 6’nın hiçbir misyonu insanın aklını başından almıyor lakin her bir misyonu ziyadesiyle keyifli.

Elbette her vazifesinden keyif almış olmam Black Ops 6’nın eleştirilecek yanı olmadığı manasına gelmiyor. Oyunda kılıfını uydurarak da olsa gerçeküstü öğeler barındıran iki misyon var. Bu misyonlarda sıkılmamış olsam bile tonu haddinden fazla sulandırdıklarını, serinin geleceğinde daha fazlasının yapılmasına yol açabileceklerini düşünüyorum. Yıllardır CoD oyunlarına yancılık yapmaktan mikrofonu ele geçiremeyen Raven Software deneysel takılmak istemiş, bunu takdir ediyorum ve genel kitleden bu vazifelerden bilhassa bir adediyle hayli düzgün yansılar aldıklarını görüyorum. Lakin bu tip tasarım tercihlerini daha da öteye taşımalarını istemem açıkçası. CoD çok ağırbaşlı bir oyun olduğundan değil, daha fazla kozmetik materyali çıkarmaya imkân versin diye dozunu aşmasından korktuğumdan. Malum CoD’un menüleri menü değil vitrin artık.

Unutmadan, Black Ops 6’da devlet dayanağını gerimize almadan, hür operasyonlara çıktığımız için ortalıkta para bulunca cukkalamamız söyleniyor. Vazifelerde sağda solda bırakılmış dolarları gördükçe ufak ufak fonumuzu buluyoruz ancak temel para, oyun genelinde dokuz tane bulabileceğimiz ve her biri biner dolar para barındıran kasalarda. “E pekala paralanınca napıyoruz?” diye sorarsanız da “Karakterimizi geliştiriyoruz” karşılığını veririm. Daha süratli şarjör değiştirmek, zırh kapasitemizi artırmak, etraftaki zırh kesimlerini otomatik toplamak, sıhhat barını artırmak vb. çokça geliştirmemiz var. Misyon ortalarında karakterlerle konuşurken, geliştirmelere de göz atmak isteyeceksiniz. Bu sistemi ve uygulanışını sevdim fakat tek hüznüm, karargâha silah tezgâhı satın aldığımız halde misyonlarda elimize verilecek silahları evvelce görüp eklentilerle modifiye edememekten kaynaklı oldu.

But ve kanat

Oyunun çoklu oyuncu modu, Omnimovement sisteminin gelişiyle hızlanıp CoD standartlarının da üstünde agresifleşmiş. Bilmeyenleriniz için Omnimovement sistemi, Black Ops 6 ile tanıştığımız ve artık yanlara, çapraz tarafta yahut geri geri de depar koşabilmenizi, üzerine bir de bu halde her istikamete kayabilmenizi ve dalış yapabilmenizi sağlayan yeni hareket sistemi. Black Ops 6 oynanış olarak birinci kişi kamerasından oynanan, Bullet Time mahrumu bir Max Payne 3 üzere hissettiriyor desem herhalde isabetli bir tanım vermiş olurum. Oyunda en süratli hâlâ dümdüz ileriye koşarsak aralık kat edebiliyoruz lakin bu depar tuşuna iki kez basarak yaptığımız ve müddeti sonlu olan Tactical Sprint özelliğiyle oluyor.

Elbette oyunda SBMM (sizi kendi maharet seviyenizdeki oyuncularla eşleştirme sistemi) olduğu için karşıma sistemi abartı yeterli kullanan oyuncular çıkmamış, bu da bana yeni hareket kabiliyetlerimize güzel ve rahat alıştığımı düşündürmüş olabilir. Lakin vasat bir CoD oyuncusu olarak tek bildiğim, Omnimovement’ın fütüristik CoD oyunlarındaki yüksek zıplama ve duvarda yürüme üzere sistemlere asla yeteri kadar ahenk sağlayamamış, her daim köşelerden çekirge üzere zıplayan düşmanlar tarafından çantada keklik üzere avlanan bendenizi oyundan soğutmadığı. Ne artan sürate ahenk sağlamakta zahmet çektim ne de oyunu eski oyunları oynadığım halde, yeni kabiliyetleri kullanmayı unutarak oynuyorum. Ayrıyeten Omnimovement’ın zombi modu için net bir artı olduğunu düşünüyorum. Kendi deneyimimi kenara koyup insanların yorumlarına baktığımda da OM çoklu oyuncu istikrarlarını alt üst etmiş üzere durmuyor lakin genel kitle tarafından ne kadar benimsenecek, yeni standart haline mi gelecek yoksa birkaç sene sonra “CoD köklerine dönüyor” deyip eski limitli hareket sistemini geri getirecekler bekleyip göreceğiz.

Öte yandan Omnimovement oyunu rezil etmiyor dediysem, öteki biçimlerde çoklu oyuncu deneyiminiz saçmalamıyor demedim. En başta oyun Spawn noktalarını ayarlarken feci biçimde sapıtabiliyor ve Nuketown’dan bile ufak olan Babylon üzere kimi haritalarda ebediyen ayarsız bir kaos hâkim. Bahtınıza düşmana nefes aldırmadan kelle üstüne kelle alabiliyor, şanssızlığınıza göz kırpamadan hayata gözlerinizi yumabiliyorsunuz. Oyunun ısrarla bütün grubu tıpkı noktada doğurmaya karar vermesinden sebep bir oyuncunun birkaç saniyede 6-7 kişiyi onlar ne olduğunu anlamadan indirdiğini gösteren Best Play kesitleri izlediğim oldu, bu derece bir sapıtmadan bahsediyorum. Ayrıyeten üç perkinizin üçünü de birebir renk seçtiğinizde açılan ve bir nevi bonus perk olan Combat Specialty özelliklerinden mavi olanı, Recon, absürt derecede güçlü. Doğduğunuz anda birkaç saniyeliğine düşman siluetlerini duvarların gerisinden görebilmenizi sağlayan bu özelliğin ne kadar tat kaçırdığını açıklamama gerek yoktur diye düşünüyorum. Treyarch’ın insanlardaki kamp yapma eğilimini ortadan kaldırmak ismine yaptığı başka şeylerin de farkındayım lakin Recon da bu istikamette yapılmış bir eklemeyse, biraz fazla ileri gittiklerini düşünüyorum. Kaldırıp yine tasarlamadan tek yapabilecekleri de bu özelliği bütünüyle kullanışsız hale getirecek kadar nerflemek olabilir tahminen. Black Ops 6’nın şimdiye kadarki en uzun geliştirme sürecine sahip olan CoD oyunu olduğuna bakmayın yani, törpülenip dengelenecek tarafları bol.

Hot Shots

Geldik beni lisede takıldığım Playstation salonundaki Kino Der Toten maceralarımızdan bu yana Black Ops oyunlarını oynamaya ikna eden birincil sebebe, yani zombi moduna. Fıkra misali “bir Alman, bir Amerikalı, bir Rus, bir de Japon” dörtlüsüyle başlayan zombi modu, Black Ops 3 ile doruk noktasına ulaşıp yepyeni karakterlerinin öyküsüne bir final yapmıştı. Dördüncü Black Ops oyununda bir şeyleri baştan ele alma gerekliliğini hisseden Treyarch, alışmışı kudurmuşundan beter zombi kitlesini küstürünce, Cold War’da büyük oranda eskiye öykünen ancak puan sistemini değiştirip, çoklu oyuncudaki Scorestreak’leri de işin içine katan bir sisteme geçilmiş ve kötü da geri dönüş alınmamıştı. Black Ops 6’nın zombi modu da Cold War’daki gelişim sistemlerini ve mekanikleri motamot alıp, üzerlerine bir şeyler ekleyerek kullanıyor ve Omnimovement’ın oyun ritmine getirdiği tazelikle bu kâfi oluyor. Black Ops 6’nın zombi modu tekrar içine dalmaya değecek kadar farklı, konfor alanınızda rahatça eğlenebileceğiniz kadar da tanıdık olmayı başarıyor. Fakat bunun bozduğu birtakım istikrarlar de var.

Call of Duty zombi modunun temelinde, farklı noktalardan haritaya giren ve her raunt daha da güçlenen zombileri tek bir güruh haline getirip topluca kurşuna dizmek yahut tuzaklara çekmek stratejisi yatıyor. Bu yüzden de oyunun haritaları daima kapalı devre formunda tasarlanır ve çift zıplamalı, duvardan yürümeli CoD oyunlarında bile oyuna eklenen yeni hareket maharetleri, birinci Black Ops oyunundan bu yana oturmuş olan tansiyonlu ritmi bozmamak için zombi modundan uzak tutulur. Black Ops 6 bunu yapmadığı için, o oyuna tazelik getiren OM sistemi birebir vakitte oyunu kolaylaştırıyor da. Standart zombiler, yüksek rauntlardaki olimpik atlet versiyonları işin içine girene kadar hiçbir halde sizi yakalayamadıkları üzere, onları bir ortaya toplarken etraflarında tekrar tekrar cins dönebiliyor, eski oyunlarda etrafınızın sarılacağı durumlardan çarçabuk sıyrılabiliyorsunuz. Üretimciler da bunun oyunu fazla kolaylaştırmasını önlemek ismine, bu oyunun özel zombilerini biraz fazla tank yapmışlar. Birinci haritamız olan ve ferahlığıyla hayli kolay, görsel dizaynıyla bayağı sıkıcı bulduğum Liberty Falls’da Mangler ve Abomination isimli seçkin düşmanlar geliyor mesela. Bir yandan bunların canını ufak ufak eritirken bir yandan ardınızda topladığınız sürüye yakalanmamaya çalıştığınız bir ritim tutturmanız gerekiyor. Black Ops 6 zombi modunun sorunuysa bunların sayılarının (ve de sıhhat barlarının) 30. Raunttan sonra denetimden çıkmaya başlaması. Menzilli taarruzlarıyla uzaktan size hasar vermeyi başaran ve vur vur ölmeyen bu arkadaşlar, bir de sayıca çok geldiklerinde tansiyon artıyor artmasına ancak keyif almaktan çok sabrınızı sınamaya başlıyorsunuz. Silahlara eklediğiniz elemental efektler de bir vakitler olduğu üzere sınırsız hasar vurmuyor ve bu yüzden standart ekipmanınız yetersiz kalmaya başlıyor. Tek dermanınız Mutant Injection ve Chopper Gunner üzere Scorestreak’lere başvurmak oluyor. Mutant Injection bu oyunda gelen bir özellik olarak, sizi bir Mangler’a dönüştürüyor ve sınırsız sıhhat, sonlu müddetle tekme tokat kalabalıkların ortasına dalabiliyorsunuz. Chopper Gunner da ismi üstünde aslında. Fakat bunları arka arda kullanmaya başladığınız noktada da varsayım edebileceğiniz üzere oyunun tüm tansiyonu ortadan kalkıyor. Bu duruma bir ayar çekilmesi lazım.

İkinci insanı yoran şey de zombi moduna özel kimi geliştirmeleri açmanın fazla yavaş olması. Zombi moduyla çoklu oyuncu modlarının silah ve karakter düzeyleri bir müddettir olduğu biçimde yeniden birleşik ve bu sayede bir modu oynarken başkası için de ekipman kasabiliyorsunuz. Lakin buna ek olarak Black Ops 6’da her Perk’ün, elemental cephane tipinin ve Field Upgrade’in altışar adet ekstra geliştirmesi var. Her biri ufak tefek avantajlar sağlayan fakat kitinizi tamamladığınızda önemli fark yaratan bu geliştirmelerin kilitlerini birer birer açabilmek için de spesifik olarak zombi modunda deneyim puanı toplamanız lazım. Zombi modunda deneyim puanı nasıl toplanıyor? Zombi öldürerek. “Ee yani?” diyebilirsiniz, yanisi şu: Silah geliştirmeleriniz yalnızca bir yere kadar arttığı fakat zombilerin sıhhat artışlarında bir üst limit olmadığı için, yüksek rauntlarda zombi öldürme suratınız önemli oranda düşüyor. Bu yüzden de ekstra özellikleri kasabilmek için, oyunu her zamanki üzere gittiği yere kadar gidebilmek maksadıyla değil, 25-30 raunttan sonra Exfil ile maçı bitirip baştan başlayacak halde, deneyim puanı kazanımını optimize ederek oynamanız lazım. Lakin istediğiniz özelliklerin hepsini açtığınızda, oyunu önemli bir halde oynamaya başlayabilirsiniz. Dahası, bu hal kasmaya oynadığınızda bile çok yavaş açılıyor ekstralar. 25-26 rauntluk Exfil ile biten maç başına 1 kilit açıyorsunuz. Açılacak 180 kilit var. Süratli gidip yarım saatte tamamlayabilirseniz en düzgün ihtimalle 90 saatlik bir Grind var yani önünüzde. Yani her silaha başka farklı düzey kasıp eklenti açmak da oldukça angarya bir şey ancak en azından bunu çoklu oyuncu moduyla zombiler ortasında zıplayarak yapabiliyorum. Zombi spesifik geliştirmeler için insanı bu kadar uğraştırmanın, hele bir de daha yüksek rauntlara ulaşan oyuncuları daha yavaş deneyim puanı vererek cezalandırmanın hiç lakin hiç manası yok.
Son olarak zombi modu Terminus ve üstte ismini andığım Terminus olmak üzere iki çıkış haritası barındırıyor. (Dahası dönemler mühletince oyuna eklenecek.) Liberty Falls pek çok açıdan daha kolay olmasıyla karakterinizi kasmak için beğenilen bir konfor alanı sunuyor lakin günlük güneşlik, sade bir Amerikan kasabası olmasıyla biçimci gönlümü kazanabilmiş değil. Daha karanlık ve fantastik bir haritayı yalnızca ben değil, zombi modunu oynayan birden fazla kişi tercih ediyor. Bu yüzden oyuncuların favori haritalarından biri olacağını sanmıyorum. Terminus ise daha dar ve hasebiyle daha sıkıntı olan hapishane haritası. Ürpertici atmosferi, kesim parça etkinleştirmeniz gereken elektrik altyapısı, içinde yüzebileceğiniz ve tabanından Pack-a-Punch makinesini çıkarmanız gereken, Kraken’e de konut sahipliği yapan havuzuyla tam aradığım tatta bir harita. Muhtaçlık duyduğum Perk geliştirmelerini Liberty Falls’da açtığım saatler sonunda umuyorum daha tadına vararak oynamaya başlayabileceğim 😀

“Islak mendil koymayı unutmuşsunuz, ayrıyeten yemek soğuk geldi”

Maalesef Black Ops 6 ne kadar tatmin edici bir içerikle geldiyse, o içerikten keyif almanızı o derece zorlaştıran bir teknik altyapıyla bilgisayarlarımıza kuruluyor. Xbox, EA App ve Ubisoft Connect üzere uygulamalara, hatta Battle.net’e bile bakınca Steam’in değerini bilmediğimizi daima söylüyorum. Lakin Black Ops 6, CoD HQ denen meret sağ olsun Steam’de bile alsanız sabır sonlarınıza zorlayacağını düşündüğüm bir formatta. MW2 ve 3’ü oynamamış, hasebiyle CoD HQ ile yeni tanışan biri olarak birinci tanışmamızı anlatayım size: Call of Duty HQ’yu çalıştırdım, oradan Black Ops 6’yı seçtim, sunucudan farklı birtakım güncellemeler indirip oyunu baştan başlatmamı mecburî kıldı; başlattım. Tek kişilik senaryoya tıkladım, oyun tek kişilik senaryoyu farklı bir Exe evrakından başlatmak üzere kapandı, o başka Exe evrakından başlamayıp çakıldı. Tekrar CoD HQ’yu açıp, tekrar Black Ops 6 menüsüne girip, tekrar kapanıp geri açılması için Campaign’e tıkladım. Oyun tekrar çakıldı. Tekrar yaptım tekrar çakıldı. Tekrar açıp bu sefer zombi moduna girdim, biraz oynadım, çıkıp tekrar senaryo modunu denedim. Tekrar çakıldı. Tekrar denedim bu sefer açıldı; birinci vazifesi oynayıp kapadım. Ortadan vakit geçip tekrar girdiğim vakit bir de baktım oynadığım yere kadar kayıt almamış…

Bunlar oyunun inceleme kopyasını, birincil platformu olan Battle.net üzerinde aktifleştiren benim deneyimlerim. Oyunu Game Pass üzerinden oynayacak olan beşerler bir de bunun üzerine Xbox uygulamasıyla cebelleştiler. Bazısının tek kişilik senaryo kayıtları benim üzere bir misyon sonra değil, ortalarda, hatta sonlarda falan silindi. Hem bu sonuncu sorunun sebebi ne? Oyunun tek kişilik senaryoda bile daimî internet kontağına gereksinim duyması lakin haydi senaryo modunu bir sefer oynar silersiniz. Zombi modunu tek kişi oynamak istediğinizde de sunucu üzerinde oynatıyor oyun. İrtibat kalitenizde dalgalanma olduğunda boşu boşuna lag çekiyorsunuz. En saçma olayı da söyleyeyim mi size? Black Ops 6 güya zombi modunu yalnız başınızayken bile sunucu üzerinde oynamayı siz seçmişsiniz üzere, insanı oyundan çıkarmaya çok istekli. Tekken oyunu totalde yalnızca 15 dakika duraklatma hakkınız var, 15 dakika sonrasında otomatik kayıt alıp menüye yolluyor. Public oyunda da olduğunuz yerde birkaç dakika sabit durursanız kıçınıza tekmeyi basıyor. Başıma gelmişliği var, iki tane deneyimli oyuncuyla eşleşmişim, bir arada 38. raunda gelmişiz. Adamlar son kalan zombiyi peşlerine takmışlar, öldürmeden peşlerinde koşturup, o ortada satın almak istedikleri geliştirmeleri satın alıyorlar, cephane tazeliyorlar falan. Ben de hazır olmalarını bekliyorum ve olduğum yerde durup, altını çizerek söylüyorum, fareyi sağa sola çevirerek etrafa bakıyorum. Son zombiyi öldürüp yanıma geldiler, raunt bitiş sesi duyuldu ve çat: Kicked for Inactivity. Yani adamları da anlamaya çalışıyorum, oyun birinci günden Game Pass kataloğuna eklenince sunucu yükünü optimize etmek istemişler tamam da fareyi oynatıyordum ulan! PC’ye hiçbir formda dokunmasam anlarım, kamera çeviriyorum, muhakkak ki oyunun başındayım yani!

Altyapı sorunlarına ek olarak (ama tekrar CoD HQ yüzünden) bir de oyunun pak bir görsellik sunamaması var. Benim bilmediğim lakin sonradan öğrendiğim üzere, Treyarch ve Infinity Ward, CoD oyunlarını yaparken, farklı oyun motorları kullanıyorlarmış. CoD HQ üzerinden Call of Duty oyunlarını tek bir çatı altında toplama kararı alınınca da Treyarch kendi motorunu çöpe atmış ve Infinity Ward’un daha yeni motoruna geçmiş. Ben de diyorum birincisi, bu oyunda neden Ray Tracing dayanağı yok? İkincisi, evvelki oyun cam üzere görünürken bu oyunda neden kenarlar pütürlü ve imaj bulanık? RT neden yok hâlâ benim için bir muamma ancak imaj kalitesinin berbatlığı, oyunun ayarlardan kapatma talihimizin da olmadığı kenar yumuşatma teknolojisinin, efektlerin çözünürlüğünü evvelki jenerasyon konsollara nazaran ayarlamasıymış. Günün sonunda Cold War’daki netliği yakalayabilmek için Black Ops 6’yı 1080p monitörümde 4K çözünürlüğe Supersample etmem gerekti.

Call of Duty: Black Ops 6, paket içeriğiyle oyuncusunu hayli uygun doyururken teknik ayrıntılarıyla zahmetten çıkartan, biraz da istikrar sorunlarından mustarip bir üretim. Altyapısı insanı hudut etmeyi bırakır mı, sanmıyorum fakat çoklu oyuncu tarafında birtakım dengelemelere gidilecektir. Ha bu haliyle bile Çağdaş Warfare 3’ün ağızlarda bıraktığı berbat tadı sileceğine ben kefilim, hele ki Game Pass üzerinden bu kadar ucuza erişime açılmışken.