Astro Bot – İnceleme

Kalbimin yeni sahibi

43 ve 7 yaşlarında iki insanın tıpkı ekrana bakıp tıpkı derecede memnun hissetmesini sağlayan kaç oyun oynadım bilmiyorum. Astro Bot, PS5’in içinde bize verilen o tadımlık Playground oyununun katmerlenmiş, cümbüşü katlanmış, kat be kat büyümüş fakat yarattığı memnunluk hissi zerre değişmemiş bir versiyonu.

Astro Bot’u birinci açtığınızda inanılmaz bir tanıdıklık hissi kaplıyor içinizi. Giriştiğiniz birinci saniyeden itibaren güya birinci oyundan artık çıkmış yeni oyunun devasa galaksisine adım atmışsınız üzere oluyor. Özünde tıpkı fakat kapsamı açısından çok daha büyük bir oyun alanına sahipsiniz artık. Oyunun öznesini tekrar Playstation ve Playstation’ın unutulmaz figürleri oluşturuyor. Uzayda kendi halimizde dolaşırken muhtemelen oyun dünyasındaki en sevimli kötüyle karşılaşıyoruz ve Playstation’ımızın hafızası bir yana, işlemcisi öbür tarafa gidiyor. Yalnızca Playstation’ımız bozulsa güzel, 301 (mi acaba*) yol arkadaşımızın her biri galaksinin farklı köşelerinde gözden kayboluyorlar.

Maceramız PS5’imizin çakıldığı enkaz alanında başlıyor. Üzgün, yorgun ve yaşadıkları karşısında şok yaşayan sevgili Astro Bot’umuzun gözüne gökten düşen bir ışık hüzmesi takılıyor. Çabucak koşup yanına gidiyoruz ve işte o anda Astro Bot’un süper galaksisinin kapıları açılıyor.

Her ne kadar galaksi içindeki erişilebilir alanlar silüet formunda görünse de 6 farklı sistemde kayıp botları ve uzay gemimizin modüllerini arayacağımızı anlıyoruz. Her sistem kendi konseptine sahip ve nitekim çok etkileyici. Yani o denli kısımlarla karşılaşıyorsunuz ki müziğiyle, dizaynıyla aklınıza kazınıyor. Mesela benim için Spooky Time, Cannon Brawl, Bot of War o kısımlardan bir kaçı. İnşaat alanlarından, karlı platformlara, çölümsü kısımlardan, müthiş şatolara kadar aklınıza gelebilecek her çeşit alanda koşturuyorsunuz. Kısım çeşitliliği epeyce fazla lakin düşman çeşitliliği için birebir şeyi söylemek güç. Tekrar de bundan çok rahatsız olmuyorsunuz. Açıkçası ben oyun boyunca Astro’ya odaklandığım için, kimin başına basmışım, kimin kuyruğunu çekmişim, kimi ayak altı lazeriyle kızartmışım pek umursamadım.

Tabii koşuşturma işi o denli bir başınıza, tabana kuvvet olmuyor. Birinci oyundan hatırladığınız güçlerin çabucak hemen hepsi ve daha fazlası Astro Bot’ta da size eşlik ediyor. Playground’dan hatırlarsınız, ek bir güç elde ettiğinizde o gücü size veren giysi sayesinde bu güce kavuşurdunuz. Yani kurbağa üzere zıplayacaksanız görünümünüz de o hali alırdı. Serinin yeni oyununda ek güçlere farklı bir yaklaşım geliyor. Güçlerinizi veren hayvancıkları sırtınızda taşıyorsunuz. İleriye hakikat atılmanızı sağlayan köpek, sizi üst fırlatan tavuk, bulduğunuz her sıvımsı şeyi hortumlamanızı sağlayan fil daima sırtınıza biniyor. Bu ve gibisi hayli fazla sayıda ve çeşitlilikte özel güç maceranıza eşlik ederken bilhassa vakti yavaşlatma gücü, etkileyici kısım dizaynlarının ve yaratıcı tahlillerin kapısını açıyor. Her kısımda bir özel gücünüz oluyor; bu nedenle hangi gücü kullanıp hangi bulmacayı çözmeliyim sorularıyla uğraşmıyorsunuz.

Astro Bot’un tahminen de en eğlenceli tarafı bu. Sizi katiyetle zorlamayan, büsbütün keyif almanız için tasarlanmış bir oyun imajı var. Oyun mutlaka o denli üstün kolay bir oyun değil. Yani sağdan soldan düşüp ölmeler, sempatik düşmanlar tarafından elektriğe çarptırılmalar, lavlarda yanmalar olacak. Lakin şunu garanti edebilirim ki hiç bir vakit hudut olmayacak, “uğraşamam” diyip oyunu bırakmayacaksınız. Hiç bir ana kısmın tasarımı el hünerinizden ötürü kısım sonunu göremeyeceğiniz halde tasarlanmamış. Oyunun ana gayreti kısımlarda mahsur kalmış robot arkadaşlarınızı ve yapboz modüllerini bulmak. Bir de bilinmeyen geçitlerimiz var olağan. Bir kısma başlayıp bitirmeden başından kalkmanız mümkün değil, ancak kısımdaki her robotu ve puzzle modülünü bir defa de bulamayabilirsiniz. Mantıksız yere konumlanmış hiç bir robotçuk olmasa da kimileri çok zekice gizlendiğinden birinci çeşitte hepsini bulamazsanız üzülmeyin. Kısmı tekrar tekrar deneyip her taşın altına bakabilir ya da kısmı bir defa bitirdikten sonra çabucak girişteki 200 paracık bedelli yardımcı kuşunuzu size eşlik etmesi için kiralayabilirsiniz. Bu tatlı kuş başının etrafındaki sinyali süratli / yavaş yakıp söndürerek size bir çeşit sıcak & soğuk oyunu oynatıyor. Kısımda zımnî kalmış ister robot ister yapboz ister bâtın geçitler olsun, hangisine yaklaşırsanız sinyaller güçleniyor; siz de nereyi araştırmanız gerektiğini anlıyorsunuz.

Oyunun özünün “eğlence” olması işinizi kolaylaştırmasından değil, klasik platform oyunlarının can sıkıcı özelliklerinden arındırılmış olmasından geliyor. Mesela Astro Bot’ta “can” “hak” ismine ne derseniz diyin ondan da yok. Kısımda 117 kere ölüp tekrar checkpoint’lerden devam edebilirsiniz. Bunun tek istisnası galaksi sistemi sonu canavarları. Oralarda 3 hakkınız oluyor. Darbe aldığınız 2 kalkanınızdan birini kaybediyor, sonunda da gayrete baştan başlamak durumunda kalıyorsunuz. Bu kısım sonu canavarlarının yaratıcılıkları, dövüş dinamikleri son derece etkileyici ve her biri birbirinden eğlenceli. Yani en son ne vakit kocaman bir gorilin dişini kırıp gözünü şişirdiniz ya da yumurtayı kırıp, sarısını vakumlayarak kötücül civcivlerden kurtuldunuz bilemiyorum. Bademcik tokatlamak da gayreti. Sonuçta harika eğlenceli kısımlar, harika eğlenceli kısım sonu canavarlarıyla sonlanıyor oyunda.

Astro Bot’un zorluk düzeyi tam tadında ayarlanmış diyorum lakin buradan çok kolay bir oyunla karşı karşıya olduğunuz sonucu da çıkmasın. Hayat gücünüzü bir nebze azaltmaya kararlı kısımlar de yok değil oyunda. Bilhassa galaksilere dağılmış kayıp semboller kısımları hayli iç gıcıklayıcı. Sackboy’un vakte karşı yarışılan o tırnak kemirtici kısımlarına misal, belli bir teması olan, kısa lakin çeviklik isteyen kısımlar bunlar. Ancak burada bile bir platform oyununun kendinden soğutucu özelliklerine azami dikkat edilmiş. Zamanlayıcı yok mesela. Aslında sıkıntı bela bitirdiğiniz, bir daha oynamasam ne hoş olur dediğiniz kısımlarda 0.35 saniyelik gecikme yüzünden gümüş madalyada kalma durumu yok. Bir de pes etme dürtüsü yaratmıyor bu kısımlar tuhaf halde. Kısım ne kadar güç olsa da “imkansız” algısı oluşturmuyor. “Bir dahaki sefer” olacakmış üzere tekrar tekrar oynatıyor kendisini. Ortada 50 defa birebir telkinde bulunmanız gerekebiliyor kendinize fakat sonunda nitekim de “bir dahaki sefer” oluyor ve kayıp Botunuzla kucaklaşıyorsunuz. Oyunun geri kalanı üzere bu zorlayıcı özel kısımlar de kendi çeşidinde katiyetle yeni bir referans noktası oluyor. Zorluğun dozajının sizi “ha gayret”le “yok artık” ortasında daima getirip götürme mahareti takdiri hakediyor.

Oyunda bulunacaklar yalnızca kısımlarda koşturarak saklandıkları yerlerden çıkardıklarınız değil. Ana kısımlarda, ekstralarda, kayıp sembol kısımlarında kurtardığınız 300ümsü botun 150 civarı Playstation tarihinden gelen özel botlar. Fakat benim bahsetmek istediğim şey bu değil. Bulduğunuz her arkadaşınız Playstation geminizin etrafındaki yerini alıyor. İşte o alanda yapboz kesimleriyle oluşturduğunuz bir tek kollu makineniz var. O makineden aldığınız herşey lakin herşey bir işe yarıyor. Yapbozlarla oluşturduğunuz binalardan kıyafetinizi değiştirebilir, gamepad geminizi boyayabilir, Safari dünyasında dolaşmaya çıkabilirsiniz. Ancak bu tek kollu makine hepsinden üstün. Zira başka binaların işe yaraması bu tek kollu makineye bağlı. Kısımlarda kazandığınız paraları burada harcayıp yeni kıyafetler, yeni renkler kazanabiliyorsunuz. Fakat açık orta en eğlenceli şey bot arkadaşlarınızın kendilerine has animasyonlarına buradan erişiyor olmanız. Olağanda bir botu bulup, ana gemi alanına getirip yanına yaklaştığınızda başının yanında bu makinenin simgesi çıkıyor. Şayet makineden ilgili animasyonu kazandıysanız Thor’un çekiciyle ortalığı yıldırıma boğmak için Thor’u azıcık dürtmeniz kâfi. Bu sebeple, oyunu platinlemek isteyenler Gotcha Lab’i pas geçmesinler.

Süper renkli, eğlenceli, tematik kısımlarından (sana bakıyorum Bot of War); vakit zaman rahatlatıcı, vakit zaman gaza getirici müziklerinden (senden bahsediyorum Cannon Brawl), hafifçe tırnak kemirten, bitirince Soulslike boss’u öldürmüş sevinci yaratan kayıp sembollerine (evet sen, To the Beat) Astro Bot benim için Playstation’ın en eğlenceli platform oyunu. Sackboy’u baştan sona tekraren oynamış, 1 gün olsun PS5’imden kaldırmamış olan ben “underdog” görünümlü Astro Bot’a kalbimi kaptırdım. Deneyince neden olduğunu siz de anlayacaksınız.