Bir ağaç bir insan, bin ağaç sıfır insan
Edebiyat, sinema ve tiyatroya ek olarak oyunlarda(ve tahminen de en çok oyunlarda) birtakım güç fantezilerimizi gerçekleştirme bahtı bulabiliyoruz. Berbatları cezalandırıyor, kendisine yanlış yapılan karakterlerimizin intikamına ortak oluyor, kahramanlık hikayelerinde başrol ile empati kuracak yer arıyoruz. Biz kendimizi bu toz pembe düşlerde tatlı tatlı boğarken de dünyamız yardım çığlıklarını daha bir yüksek atmaya başladı; canımızı daha çok yakacak bir iklim kriziyle karşı karşıyayız. Geçmiş jenerasyonların bize bıraktığı gezegenin tabanını daha da çürütmeyi başardık, gelecek kuşaklara de kendisini tamiri imkânsız bir halde bırakacağımız kesin üzere. Terra Nil de, bu durumdan derin bir kaygı duyanlarımızı, bencil bir prenses, ülke, galaksi kurtarma hayaline değil, pirüpak bir ekosistemi kurtarma fantezisine davet ediyor. Global ısınma evhamınızı azaltacak bir medya eseri istek ediyorsanız, hakikat adrestesiniz.
En hoş dünyayı kurtarma fantezisi
Terra Nil’deki asıl emelimiz, teknoloji yoluyla çorak bir gezegeni yine yeşertmek, farklı habitatlarında birbirinden canlı ekosistemler oluşmasını sağlamak ve akabinde, ardımızda bıraktığımız tüm izleri silerek o gezegenden içi rahat bir formda ayrılmak. Eski ömrüne kavuşmayı bekleyen gezegenimizde dört kıta ve bu kıtalarda yine oluşturmamız gereken dört farklı iklim var; kutup iklimi, ılıman, tropikal ve karasal iklimler. Her iklimin iki haritası var, bunlardan birinci açılanlar oyunun olağan senaryosu, ikinci açılanlar da daha zorlayıcı ekstra misyonlar.
Zorluk seçimimizin akabinde oyuna giriyor ılıman iklimin birinci haritası River Valley’ye alınıyoruz. Hayattan mahrum, havası suyu kirli çorak topraklar ile karşılanıyor ve birinci olarak mevzubahis habitatta işimizi görecek bir güç üretim binası ile başlangıcımızı yapıyoruz. Sonrasında toprağı ve/veya denizi toksinlerden temizleyen makinalarımızı devreye sokuyoruz ki çevreyi ömrü geri kucaklayacak kıvama getirebilsinler. Devamı çalısıyla çimeniyle, makisiyle ormanıyla çevrecilere ek olarak lisedeki coğrafya öğretmeninizi de başına kilitleyecek bir yeşertme operasyonu ile geçecek. Bu operasyonu da kademe kademe anlatarak oyunun oynanış döngüsü hakkında size bir fikir vermek istiyorum.
Otla başlayıp ortama polen sağlayacak çiçeklere geçiyoruz. Burada oyun bize diyor ki, daima daha fazla bitki, daha büyük bitki diye gitmek yok. Yer yer Mehter Grubu üzere davranman, iki ileri adımda bir geri adım atman lazım. Toprakta denetimli bir yangın çıkarıp, çok yıllık bitkilere gerekli tabanı hazırlayarak bunu da yapıyoruz. Arazi ormanlaştırma için uygun hale gelmiş oluyor fakat süratli davranmadan evvel hesaba katmamız gereken iki faktör daha var: ortamdaki nem düzeyi ve hava sıcaklığı. Denetimli yangınların bir tesiri de hava sıcaklığını artırmak olduğu için işin o kısmı cepte. Nem için de Cloud Seeder isimli yapıları olabildiğince su kenarlarına dikmemiz lazım. Nem ve sıcaklığı optimum düzeylere getirdikçe hem yağmur yağmaya başlıyor, hem de börtü böcek bölgede kendine yer yuva buluyor.
Balın güzelini ayılar yer
İlk haritanın son maksadı olan ormanlaştırmayı başarmamızla, bitki örtüsünü büsbütün canlandırmış oluyoruz, işimiz de teoride bitmiş oluyor. Ortamda kâfi sayıda hayvan çeşidi yerleştiğinden emin olmalı, akabinde da gerimizi toplayıp gitmeliyiz. Hayvan tiplerinin keşfini/yerleştirmesini haritanın gerekli koşulları yerine getiren kısımlarında yapmamız gerekiyor. Bu kuralları ise bilmiyoruz. Bir hayvan tipini seçip, o tıp için bir bölgeyi işaretlediğimizde, bölge gerekli 2-3 kuraldan hangilerini karşılıyorsa onları görebiliyoruz. Örneğin ayıların ormanlık topraklarda ve zirvelerde, yakınlarda bal olan bir yerde yaşamaları gerekiyorsa, doruktaki arı barındırmayan bir ormanlık yere tıkladığımızda açıklamalarıyla yalnız iki koşulu karşıladığını görüyoruz. Bu da daha spesifik ihtiyaçları olan hayvan çeşitleri için çokça deneme yanılma yapmayı gerektiriyor ki bazen oluşturduğumuz ekosistem asla hepsini birden karşılayamayabiliyor. Neyse ki ilerleyebilmek için mevcut ekosistemde barınabilen 6 hayvan çeşidinden yalnızca yarısı için bir yuva bulmamız lazım. Bu deneme yanılma sistemiyle hepsine bulmamız gerekse oyun yolumuzu sıklıkla yokuşa sürüyor olurdu. Ha bana kalırsa haritaları büsbütün bitirmek isteyenler için bu üslup rehbere bakmayı zarurî kılabilecek bir mekanik tekrar hudut bozucu.
Bu ortada üstte “bitki örtüsünü büsbütün canlandırdığımızda işimiz teoride bitmiş oluyor” dedim ya, orada “teoride” sözünü kullanmamın bir sebebi var. Pratikte işimiz hiç de bitmiyor zira; ardımızı toplayıp ortamı terk etme kısmı Terra Nil’in oyun mekanikleri çerçevesinde en kompleks basamak. Ortama yerleştirdiğimiz, “Terraforming” sürecine yardımcı olan her bina ve makinayı ortamdan geri kaldırmamız gerekiyor. Bu da her birinin haritada bulunduğu noktayı, geri dönüşüm sürecini üstlenecek aracımız için ulaşılabilir hale getirip, en uzak noktadakilerden başlayarak kademe kademe haritaya yerleşme sürecimizi bilakis çevirmemiz demek oluyor. Bu da hem oyunun verdiği bildirisi güçlendiren, hem de oyuna kendi tadını katan noktalardan bir tanesi.
Çevrecilik bulmacası
Bu ortada her iklim bölgesinde, o bölgenin kendine has ekosistemini düzeltmek ve ardından oradan çekip gitmek ismine emrimize sunulan araç gereçler değişiyor. Yani dört haritanın dördünde de tıpkı süreci yoluna koyacağınızı sanmayın. Tropikal iklim bölgesinde denizin altındaki hayatla da ilgilenmeye başlıyoruz mesela yahut kent harabelerinden oluşan son haritada radyasyon ile cebelleşiyoruz. Her bir harita oynanış döngüsünü ziyadesiyle tazeliyor. Oyundaki dört haritanın dördünü de bitirdiğimizde de, oluşturduğumuz hayatın örneklerini alıp bir roket inşa ederek gezegenden ayrılıyoruz. Bu noktada daha evvel de söylediğim üzere oyunu fiilen bitirmiş oluyoruz fakat her iklim bölgesi için birer ekstra haritamız daha var. Bu haritalar tıpkı iklim bölgesindeki farklı formlu bir haritayı, ince ayarlanmış araç gereçler ile yeşertmemizi bekliyor ve oyunu daha bulmaca gibisi bir hale şimale sokuyorlar. Oyunun standart misyonları gerilimden uzak, dinlendirici ve huzur verici görevlerken, ekstraları daha beyni biraz daha yoran, yer yer tıkanabildiğiniz ve bu tıkanıklıklardan aklınızı kullanarak çıkabildiğiniz vazifeler. Oyun her şeyiyle 10-12 saatlik bir içerik sunuyor.
Terra Nil bu yılın en tatlı indie oyunlarından bir tanesi. Külliyen insanı dinlendiren bir deneyim sunuyor ve geliştirilmeye çok açık. Tek büyük eksisi, sekiz haritanın sekizini de bitirdiğinizde, bu haritalar prosedürel olarak oluşturulmalarına karşın pek bir tekrar oynanabilirlik sunmaması. En üst zorlukta bile önemli manada sıkıntı diyebileceğim bir deneyim sunmasa(ve muhtemelen bunu amaçlamasa) bile, mekaniklerine yapılacak bir kadro eklemeler, farklı oyun modları ile ömrü çok çok uzatılabilecek bir üretim aslında. Üretimci takım de oyunla işlerinin bitmediğini ve aldıkları ağır ilgiden ötürü çok keyifli olduklarını belirttikleri için, ömrünün uzamasını yahut en azından bu pasları gole çevirecek bir ikinci oyuna hamile kalmasını bekliyorum. Fiyat performans değerlendirmesini de size bırakıyorum.
