90’lar Usulü Strogg Katliamı
Orijinal Quake 2, PS1 dönemime en büyük iz bırakan oyunlardan biriydi (Evet ben oyunla PC’de değil PS1’de tanıştım). Campaign’i birkaç kere bitirmenin yanı sıra kuzenimle birlikte saatlerce split-screen deatmatch’ler yapardık. Acayip de eğlenirdik. Sonic Mayhem’in ellerinden çıkma metal müziklerini de abartısız 20 yıldır dinliyorum herhalde. O yüzden oyunun Enhanced’i duyurulunca pek bir sevindim.
Her ne kadar Eser’in oyunun suratı yüzünden konsol versiyonunu incelemek konusunda soru işaretleri olsa da günümüzde konsol ve PC oyunları ortasındaki makasın evvelce olduğu kadar açık olmadığı, hatta birtakım konsol oyunlarının PC sürümlerini solladığı malumunuz. Bu sebeple klavye + fare denetimi haricinde oyunun PC ve konsol sürümleri ortasında pek bir fark olmadığına inanıyorum.
Quake 2 – Enhanced Edition bir AAA oyun kalitesinde olmasa da oyunun görsel şekline uygun formda yeni grafiklerle hazırlanmış bir demo sekansı ile başlıyor (aynı durum kısım ortası brifing görüntüleri için de geçerli). Strogg’ların dünyamıza yaptığı taarruzun akabinde savaşı onların gezegenine götürüyor ve gemimizin hasar alması sonucu tüm Strogg ordusuna karşı gezegende tek başımıza savaşırken buluyoruz kendimizi.
Beklendiği biçimde oyunun grafiklerinin makyajlandığını söylememe gerek olmadığını düşünüyorum. Oyunun özgünlüğü bozulmayacak formda karakter ve etraf modellerinin çözünürlüğü arttırılmış ve ışıklandırma elden geçirilmiş. Yani günümüz oyunlarıyla kapışamayacak olsa da en azından çağdaş LCD TV’lerde sırıtmayacak bir oyun var artık karşımızda. Çok şükür oyunun efsane müzikleri de lisans sorunlarına falan takılmadan motamot oyuna aktarılmış ki metal müziklerle katliam yaratırken birden fazla oyunda rock / metal müziklerin çaldığı o periyodu ne kadar özlediğimi bir defa daha fark ettim. Lakin nedense oyunun müzik sesi epey düşük, adam üzere duyabilmek için etraf seslerini kısıp müzik sesini sonuna kadar köklemeniz gerekiyor.
Oynanışta da hayatınızı kolaylaştıran birkaç uygunlaştırma ile geliyor Q2 Enhanced. R1’e basılı tutarak silah çarkını açıp, silahlar ortasında basitçe geçiş yapabiliyorsunuz. Bu esnada vaktin da yavaşladığını düşünürsek PC oyuncuları için olmasa da benim üzere konsolcular için büyük bir nimet bu. İsterseniz butonlara istediğiniz silahları da atayabiliyorsunuz tek tuşla geçiş yapabilmek için. Ayrıyeten PS4’ün joypad’inin hareket sensörü sayesinde silahınızı çapraz yatırarak siperlerden bakabiliyorsunuz lakin bende biraz motion sickness yarattığı için bir müddet sonra kapatmak zorunda kaldım bu özelliği.
Bir başka kıymetli geliştirme ise şu; Quad Damage üzere eşyaları artık aldığınız üzere otomatik kullanmıyor, kolay bir envanterde depolayıp tekrar silah sisteminde olduğu üzere seçerek istediğiniz an kullanabiliyorsunuz. Tabi bu hayatınızı kolaylaştırsa da biraz sömürüye açık bir sistem olmuş. Çünkü oyunun sonuna sakladığım Invincibility ve Quad Damage’leri kullanarak son boss’u yerimden kıpırdamadan roket cet ata yendim mesela. Bir sonraki vazifenizi gösteren pusulanın oyuna eklenmesini de klasik FPS’lerin kriptik haritaları yüzünden epey olumlu buldum. Malum yaş ilerliyor, eskisi kadar sabırlı değiliz maalesef.
Ekstralara gelecek olursak, Enhanced Edition’da The Reckoning ve Ground Zeroes ek paketlerinin yanı sıra oyunun Nintendo 64 versiyonu da yer alıyor ki N64 versiyonunun büsbütün farklı bir oyun olduğunu bilhassa vurgulamak isterim. Oyunu tüm paket ve versiyonlarıyla eksiksiz halde bir ortaya getiren takımı alnından öpmek istiyorum hakikaten. Fakat en değerlisi de bu versiyona özel olarak yapılmış Call of the Machine ek misyon paketi. Birinci ve ikinci oyun ortasında bir köprü niteliği taşıyan bu misyon yeni içeriğe susayan Q2 oyuncuları için bulunmaz bir nimet. Bunların yanı sıra tasarım evrakları, düşman ve silah kütüphanesi üzere oyunun geliştirme sürecine ışık tutan pek çok bonus da yer alıyor.
Oyunu yıllar sonra tekrar bitirince fark ettim ki sahiden de vaktinin ötesinde, tam bir klasik Quake 2. Günümüz koridor çatışmalarından ibaret FPS’lerinden farklı olarak her çatışma tek tek ihtimamla kurgulanmış. Yer gök demeden daima farklı taraflardan ve hiç beklemediğiniz lokasyonlardan değişik düşman tipleri çatışmaya dahil olduğu için tempo hiç düşmüyor. Farklı stratejiler gerektiren farklı düşman tipleri, her silahın sahiden de farklı işlere yaraması, keşfedilmeyi bekleyen tonla zımnî oda ve eşya derken oyun resmen akıp gidiyor.
Tabi oyun 90’lara ilişkin olduğu için pek çok mekaniği günümüz FPS’lerinden epey farklı. Çağdaş FPS’lerin standardı olan ADS (Aim Down Sight / Nişangah Açısı) olmadığı için silahları göğüs hizasından kullanıyorsunuz mesela. Oyunun özgünlüğünün bozulmaması için bunu takımın bilhassa eklemediğini düşünüyorum. Misal formda sıhhat sistemi eski tarz birinci yardım paketleri kullanıyor, düşmanlar en beklemediğiniz duvarların bile gerisinden çıktığı için ezber istiyor, hatta buna karşın kısımlar ortasında geçişler haricinde otomatik bir checkpoint sistemi bile yok. 1997 üretimi bir oyunu bunlarla yargılamayı şahsen katiyen yanlışsız bulmuyorum ancak bu farklılıkların çağdaş FPS’lerle büyüyen birtakım oyuncuları iteceği de aşikar.
Sadede gelecek olursak, Quake 2 – Enhanced Edition esasen şahane olan bir oyunu özgünlüğünü bozmadan harika bir hale getirmiş. Oyunun “Definitive” versiyonunun bu olduğunu gönül rahatlığıyla söyleyebiliriz. Oyunu tekraren sefer bitirmiş olmama karşın yine birebir zevkle oynadım. Oyunun yaşı yüzünden getirdiği birtakım eksiler çağdaş oyunculara çok cazip gelmeyebilir lakin oyundan zevk alabilmek için o periyodun başıyla yaklaşmak gerekiyor aslında. Fonda gaz metal müzikler çalarken son hız Strogg katliamı yaptığınız efsane bir baş.
