Yolumuz bir kere daha Arrakis’e düştü…
Yaklaşık 1,5 yıl evvel Dune: Spice Wars’un erken erişim incelemesini yazarken epey heyecanlıydım. Lisana kolay 20 yılı aşkın bir mühlet bekledikten sonra yeni bir Dune oyunu ile buluşuyorduk. Kötü da bir buluşma olmadı açıkçası, umut vadeden bir oyun bulduk karşımızda. Haliyle tam sürüme geçişini de merakla bekler olmuştuk.
Erken erişim süreci geride kaldı, tam sürüm versiyonuyla karşımızda artık. Pekala beklentileri ne ölçüde karşıladı derseniz, işte o hususta ne yazık ki erken erişim sürecinin başlangıcındaki kadar olumlu şeyler söyleyemeyeceğim sevgili Oyungezerler. Şimdilik bu kısmı bir kenara bırakalım, sineması başa sarıp Dune: Spice Wars bizlere nasıl bir deneyim vadediyormuş, ona bakalım.
Sökmedin beni çölden, yolum araftır…
Bizi uzunca bir mühletin akabinde bir sefer daha Arrakis’in çöllerine davet eden Dune: Spice Wars; evvelki Dune oyunlarından biraz daha farklı bir yapıda, 4X şeklinde bir strateji oyunu. Yani, evvelki oyunlarda olduğu üzere “üssümüzü kuralım, binaları dikelim, ordu kurup düşmana saldıralım” üzere bir akıştan çok işin içine geliştirme ağacı, diplomasi ve kaynak idaresi üzere öbür faktörleri de katan bir oynanış kelam konusu. Erken erişim incelemesinde de belirtmiştim, bu türlü bir tercihte bulunmaları yerinde olmuş bence. Böylelikle evvelki oyunların bir kopyası olmaktan kaçınmış, ortaya yeni bir şey koymuş oluyorlar.
Bununla birlikte, Dune havasını solumamızı sağlayacak önlemler de alınmış olağan. Bunu en başta serinin önde gelen hanelerini ve karakterlerini işin içine katarak sağlıyorlar. Tanıdık simaları ve haneleri görmek, onların özelliklerinin elden geldiğince seriye sadık kalınarak oyuna yansıtılmaya çalışıldığına şahitlik etmek hoş. Örneğin; Atreides Hanesi’nden Duncan Idaho’nun, siyeçlerle bağları kıymetli ölçüde geliştirmesi üzere ayrıntılar, kitapları okuyan ve/veya sinemaları izleyen oyuncuların Spice Wars ile daha kuvvetli bir bağ kurabilmesi için bir kapı aralıyor.
Oyun, erken erişim sürecine 4 hane ile başlamıştı. Erken erişimin birinci devirlerinde Corrino Hanesi, oyunun tam sürüme geçişiyle birlikte de Ecaz Hanesi, fraksiyonlar ortasına katıldı. Bilhassa Corrino Hanesi’nin (ve Prenses Irulan’ın) oyuna eklenmesi, her ne kadar o denli büyük bir farklılık yaratmasa da, benim için oyunun artıları ortasına yazılabilecek ayrıntılardan birisi. Ecaz Hanesi’nin de hakkını yemeyeyim olağan, onlar da oyuna renk katıyorlar.
Bu açıdan değerlendirdiğimizde, erken erişim süreci, en azından fraksiyon çeşitliliğinin artırılması açısından işe yaramış diyebiliriz. Fakat birebir tespiti geliştirme ağacı için yapmak pek mümkün değil. Erken erişim incelemesinde bu noktaya işaret etmiş, her hane için tıpkı araştırma alanlarının sunulduğundan bahsetmiş ve “Fraksiyona özel araştırma alanları eklenmesi ya da fraksiyonların öne çıkan özellikleriyle araştırma alanlarının örtüştürülmesi daha âlâ olabilir” demiştim. Ne yazık ki, bu türlü yapılmadığını ve hangi haneyi seçersek seçelim, araştırma alanlarının ortak olduğunu görüyoruz. Bu da oyun ismine kaçırılmış bir fırsat bence. Halbuki, burada yapacakları ufak değişikliklerle oyunu çok daha keyifli kılabilir, stratejik çeşitliliği ve derinliği artırabilirlerdi.
Erken erişim sürecinde oyuna yapılan eklemelerden birincisi çok oyunculu mod olmuştu. Geçmiş periyotlarda de örneklerini gördüğümüz üzere strateji oyunlarının sevilen özelliklerinden birisi arkadaşlarla oynayabilmektir. Üretimci grup; Dune: Spice Wars için de bunun değerli olduğunu düşünerek öncelikle bu alanda bir geliştirme yapmayı uygun görmüşler aşikâr ki.
Sonrasında bir de tek kişilik oyun modları ortasına Conquest modu eklendi. Bu modda; harita üzerinde belli bir bölgeyi seçiyor ve oradaki misyonları yerine getiriyorsunuz. Bunun akabinde bir sonraki bölgeye geçiyor ve ana amacınıza ulaşana kadar bu biçimde devam ediyorsunuz. Temel maksat ise; haritadaki öbür 2 haneyi alt etmek yahut belli sayıda bölgeyi ele geçirip zaferinizi ilan etmek.
Bu modla ilgili nasıl bir yorum yapacağım konusunda kararsız kaldım açıkçası. Bir yandan modlar açısından çeşitlilik artmış oldu. Çığır açacak bir yenilik, yahut öbür modlardaki oynanıştan çok farklılaşan bir ayrıntı sunmasa da, keyifli bir mod olduğu da söylenebilir. Öte yandan, oyuna dair en değerli eksikliği, şöyle sağlam bir senaryo modunun bulunmayışını örtecek kadar kuvvetli olmadığına da belirtmek gerek. Herhalde senaryo modu niyetine Conquest ile yönetim etmemizi bekliyorlardı, fakat bu modun o boşluğu doldurması güç.
Erken erişim sürecinin artılarından birisi de oyunun öğretici kısmının geliştirilmesi oldu diyebiliriz, bu mevzuda haklarını teslim etmiş olayım. Ayrıyeten birtakım teknik kusurların temizlenmesi, çeşitli alanlarda iyileştirmeler yapılması, görsellerin güncellenmesi, yeni ünitelerin eklenmesi üzere işlerle de uğraştıklarını belirtmekte yarar var; bu süreci çok da boş geçirmediler yani. Amma velakin, kimi noktalarda yapılması gerekenlerin yapılmadığını, bunun yanında bir de yapılmasaydı daha düzgün olurdu denilebilecek birtakım güncellemeler yapıldığını görüyoruz ve bu da ağızda buruk bir tat bırakıyor.
Örneğin; stratejik çeşitlilik sağlayan birtakım ayrıntılar törpülenmiş durumda. Neden bu türlü bir tercihte bulunduklarını anlamış değilim açıkçası. Oyunu daha kolay bir hale getirmek üzere bir amaçları mi vardı, haneler ortasında değerli ölçüde dengesizlik olduğunu düşünüp de bir istikrar kurmaya mı çalıştılar yahut diğer bir şey mi düşünüyorlardı, bilemiyorum. Bildiğim tek şey, bu durumdan pek hoşlanmadığım.
Oyuna dair herhalde en büyük hayal kırıklığı şöyle düzgün bir senaryo modu yapmamaları olsa gerek. Halbuki yola çıkarken verdikleri kelamlardan birisi de buydu. Bizler de dört gözle bekliyorduk. Lakin kendisiyle kavuşmak nasip olmadı. Senaryo modunu sessiz sedasız bir formda rafa kaldırdıkları anlaşılıyor.
İşin üzücü tarafı, elde çok sağlam bir materyal var ve bunu işleyebileceklerini düşündüren ayrıntılar da sunmuşlar(dı). Tam sürüme geçiş için biraz tez edilmiş olabilir mi diye düşünmeden edemiyor insan. Hazır sinema ertelenmişken, oyunun tam sürüme geçişini de bir mühlet erteleselerdi keşke. Böylelikle başlangıçta verdikleri kelamları yerine getirebilir, hoş bir senaryo modu hazırlayabilir, eksikleri tamamlayıp iyileştirmeler yapabilirlerdi.
Sonuç olarak, Dune: Spice Wars makûs bir oyun mu? Muhakkak değil. Strateji severleri saatlerce oyalayabilecek, keyifli bir oyun. Lakin ne yazık ki; beklentileri karşılayamadığı noktalar da mevcut. Öte yandan, geliştirici takım, oyunla ilgili çalışmalarına tam gaz devam edeceklerinin altını çiziyorlar. “Heroes of Dune” üzere geliştirmeler ve güncellemeler geleceği söylenmekte. Kim bilir, tahminen ilerleyen devirlerde hak ettiği üzere bir senaryo moduna da ulaşır.
