“I NEED HEALING!” -Blizzard
Blizzard son periyotta hem yeni hem de eski oyuncuları çok üzen bir firma oldu uygunca. İncelemeyi bu türlü bir cümleyle açtığım için özür dilerim lakin durum gerçekten bu türlü. Yepyeni Warcraft ya da Starcraft günlerinden beri firmanın hayranı olanlar da Overwatch ile Blizzard’ın ismini duymuşlar da firmanın gidişatından pek şad değil. Skandallara falan hiç değinmiyorum bu ortada, büsbütün oyunlardan bahsediyorum. Ve işin daha da can sıkıcı yanı, firmanın neler yapabildiğinin parıltılarını oyunlarında ufak ufak görebiliyor oluşumuz. Overwatch 2 de tam olarak bunun en büyük örneği.
E bu birebir oyun değil mi artık?
Overwatch 2’nin çıkışı hakikaten enteresan oldu, onu belirtmem lazım. Çıkmadan evvelki PC’de ön yüklemesinin birinci oyunun üstüne yapılması, birinci oyunun sunucularının kapatılması, oyunun birinci haftasında oyuna girebilmek için Avrupa yerine Asya sunucularını kullanmamız, eski oyuncularının birinci oyundaki içeriklerinin ikinci oyuna aktarılamaması üzere bir sürü şey var. Bilhassa söylediğim birinci iki şey “Overwatch 2”nin “2”sini bayağı bir sorgulatıyor. Hatta oyunu oynarken Discord’da hâlâ “Overwatch oynuyor” diye yazıyor olması gerçekten kuşku uyandırdı bende.
Ve oyunu oynadıkça fark ediyorsunuz ki bu oyunun sonundaki 2 yalnızca insanları heyecanlandırmak ve oyuna geri getirmek için var. Evet, bunu başarılı bir formda yaptılar aslında. Tekrar benim üzere birinci oyunu fazla yeni içerik gelmediğinden bırakanlarından tutun, F2P olduğundan ötürü gelenler sağ olsun vazifelerini muvaffakiyetle yerine getirdiler. Lakin muhakkak o 2 takısının hakkını veren bir içerik yok oyunda. Yalnız belirtmemde yarar var, bu oyun “Overwatch 1 fakat ücretsiz hali” demek değil. Yenilikler var, düzenlemeler var, değişimler var. Bir kısmı müspet, bir kısmı negatif. Ama bunların hepsi büyük bir Overwatch güncellemesiyle yapılabilecek şeyler, ikinci oyun olarak lanse edilebilecek bir şey yok oyunda şu anda.
Ama değişmemesiyle keyifli eden şey muhakkak oyunun oynanışı. Her karakterin kendine mahsus oynanışı, silahların hissiyatı, haritaların atmosferi hâlâ yerli yerinde. Lucio’yla düşmanları uçurumdan aşağı atmak, Pharah’yla doruktan adaleti yağdırmak, hatta Battle Mercy olarak bile oynamak hâlâ çok eğlenceli. Kadro olarak organize olunca son saniyede maçları çevirebilmek ya da “Team Kill” atabilmek, Ultimate yeteneğinizi kullanıp ekibinizi kurtarabilmek üzere şeyler tekrar inanılmaz tatmin edici. Ancak Dayanak sınıfı olarak maçı çeviren hareketlerinizin kimseyi öldürmediğinizden ötürü “Play of the Game” alamıyor oluşunuz da hâlâ devam ediyor. Maalesef…
Değişmesiyle de enteresan bir biçimde keyifli eden şeyler var, en büyük örneği de oyunun 6v6 yerine 5v5’e dönüşmüş olması. Artık her sınıftan (Tank, Akın ve Destek) ikişer tane yerine bir tank, iki taarruz ve iki dayanak karakterleriyle oynanıyor maçlar. Dürüst olayım, ben pek taraftarı değildim bu değişimin, bilhassa tank oynayan biri olarak “Yahu tek tank olarak n’apacağım ben?” diyordum. Lakin haliyle tek tankın olması, tankların neredeyse tamamına el atılması üzere bir olaya sebebiyet verdiğinden pek de şikayetçi olduğumu söyleyemem. Orisa “Kalkan koyayım da sıkayım” karakterinden daha agresif bir tank rolüne bürünmüş, Reinhardt’ın canı ve kalkanı artıp yetenekleri de iki sefer kullanılabilir olmuş, Doomfist büsbütün değiştirilerek tank sınıfına geçmiş… Ve yalnızca tanklar için değil, tüm sınıflar ve neredeyse tüm karakterler için irili ufaklı değişimler ve düzenlemeler var.
Ancak kestirim edebileceğiniz üzere de tüm bu değişimler eksiksiz değil ve sorunları de getiriyor beraberinde. Sombra’nın öteki atak karakterlerine kıyasla çok güçlü kalıyor oluşu, Moira’nın dayanaktan daha çok atak karakteri olarak çalışıyor olması, Doomfist’in tank olarak güçsüz kalıyor oluşu üzere birçok, yeniden irili ufaklı sorunlar var. Yeni bir şey değil alışılmış bunlar, her bol karakterli online oyunda daima bir “dengeleme” sorunu kelam konusu. Büyük bir çoğunluğu da oyunun ömrü içinde çözülen/çözülebilecek şeyler. Keşke Overwatch 2’nin tek sorunu de bu olsaydı lakin maalesef daha büyük bir sorunumuz var.
Battle Pass, eski düşmanım…
Battle Pass’lerin büyük bir hayranı olduğumu söyleyemem. Belli içeriklerin kısıtlı müddetliğine sunulup, oyuncuların “bir şeyleri kaçırma korkusu”nun üstüne ağırlaşan bir sistem olduğunu düşünmüşümdür daima. Vaktinde Destiny 2’den de ufak ufak kopmamın sebeplerinden biriydi ancak artık neredeyse her oyunda olduğundan kaçışımız yok. Overwatch 2’ninki de gördüğüm en kötülerinden biri olsa gerek.
Oynadığım öteki oyunlarda (Apex ve Fortnite) Battle Pass kasmak pek olağan, hatta bazen resen olan bir şey. İki oyuna da geçtiğimiz haftalarda geri döndüm ve ikisinde de birkaç günde 30 küsurlu düzeylere ulaştım. Overwatch 2’yi çıktığı birinci hafta boyunca her gün oynamış olmama karşın oyunun sınıflı sisteminden ve Battle Pass için gereken vazifelerin de bu sınıflar üstüne odaklanmış olmasından ilerlemem 10 küsurlarda kalmıştı. Ekseriyetle Tank ve Takviye oynamayı seven biri olarak “Genji’yle bilmem ne yap”, “Tüm sınıflarla maç kazan” üzere misyonlar görünce deliriyorum haliyle.
Her ne kadar Blizzard “En ödüllendirici Overwatch tecrübesi” olduğunu sav etse de gerek Battle Pass’in gerekse de misyonların o kadar ödüllendirmediğini belirtmem lazım. Overwatch 2’nin Battle Pass’i ve kozmetik iktisadı o kadar “PARA VERİN” demeye odaklı ki beyniniz durur. Oyunun Battle Pass’ini ya da kozmetiklerini alabileceğiniz ünitesini kazanmak için haftalık misyonları yapmanız lazım ve bir dönemde tüm haftalık misyonları yapsanız bile 540 ünite kazanabiliyorsunuz. Battle Pass’in 1000 ünite, kayda kıymet skinlerin de 2000’lerde olduğunu belirtmemde yarar var. Apex ve Fortnite üzere oyunlarda Battle Pass’i kasarak verdiğiniz paradan daha fazlasını kazanabiliyorken, Overwatch 2’nin bu ümüğe çöken iktisadı nitekim komik geldi.
Doymadın mı be artık?!
Kusura bakmayın bu sıkıcı “Battle Pass” muhabbeti için ancak oyunu geçtim, Blizzard’ın son periyottaki baş yapısını ele alabilmek için bahsetmem de lazımdı bundan. Zira birinci oyunun lootboxları her ne kadar tenkitlerin odağı olmuş olsa da bu yeni sistem daha da can sıkıcı bir hale bürümüş. Bir Diablo Immortal değil natürel ancak, evvelki halini düşününce insan üzülüyor biraz.
Günün sonunda Overwatch 2, “ikinci oyun” olmayı hak edecek bir oyun değil. Yapılan değişiklerin kimilerinin gerekli olduğunu düşünmeme karşın, oyunda yapılan esaslı değişikliklerin öteki oynaması ücretsiz rekabetçi oyunlara bakılarak ve onlarla kapışmak isteyerek yapıldığını görmezden de gelemiyorum. 2016’da çıktığında “Yılın Oyunu” tartışmalarını bir epey geren (Hâlâ mecmuadaki tartışmaları unutmadım…) ve bir kısmın “Team Fortress 2 çakması” dediği lakin tekrar de o periyoda yeni bir soluk getiren bir oyunken, kelamda ikinci oyunun kesimdeki tanınan şeyleri kovalayan ve bunları kullanarak tutunmaya çalışan bir şey olması canımı sıkmıyor değil. Umarım 2023’te gelecek PvE modu oyuna yeni ve kendine has bir hava katar.
İkinci Görüş – Can
Sabri tekrar çok sakin sakin açıklamış, ben o birinci paragrafta bahsettiği yepyeni Warcraft ve Starcraft günlerinden beri Blizzard oyunlarını severek oynamış şahıslardan birisi olarak o kadar da sakin kalamıyorum Overwatch 2 kelam konusu olunca. Neden mi? Zira Overwatch 2 muhakkak “Daha uygun ne yapabiliriz?” başıyla yapılmış bir oyun değil. Büsbütün “Biz bu oyunu millete nasıl daha değerliye satarız?” mantığıyla çevrilmiş bir oyun.
Yani kelamda oynaması ücretsiz, evet. Lakin sıfırdan başlayan bir oyuncuysanız Overwatch 1’deki kahramanları bile tek tek baştan açmanız gerekiyor olması çok saçma. Haydi onu yedik yuttuk bir biçimde, bundan sonra gelecek kahramanların da Battle Pass’in parasız kısmında 55. düzey (yazıyla bir daha yazayım bakın, ELLİ BEŞ) istemesi bu türlü maaşlı iş üzere her dönem Overwatch’a vakit ayırmazsanız birtakım karakterleri açamayacağınız manasına geliyor. Yahu bu oyunun olayı bize bütün karakterleri sunması ve oynanışını bunun üzerine kurması değil miydi? Bu nasıl bir mantıktır?
Sırf bu da değil üstelik. Evvelden yeni bir aktiflik geldiğinde (mesela an itibariyle Cadılar Bayramı etkinliği) uzun vakittir oynamamış olsak bile bir girer bakardık Overwatch’a. Niçin? Zira düzey atladıkça lootbox açıp en formlu şukullu skinleri bile düşürebileceğimizi bilirdik. Artık istediğiniz kadar kendinizi yırtın, kesenin ağzını açmadığınız mühlet size ödül mödül yok. Ha, pardon var. Kullanmadığınız kahramanların spreylerini falan Battle Pass’in parasız tarafına yığmışlar daima. Geri kalan her şey için Master Card…
Daha oyunu kıran yanılgılara sahip kahramanların süreksiz olarak oynamaya kapatılması, yeni ekledikleri kelamda silahlara falan takılan “charm”ların direkt karakterlerin üzerine saplanması üzere özensizlik dolu şeylere rastlamamıza falan değinmedim bile dikkat ederseniz. Benim için Overwatch 2 büyük bir hayal kırıklığı oldu anlayacağınız. Tamam, çok etkin oynamıyordum tahminen lakin ortada bir aktiflik olduğunda girip “Yeni ne skinler gelmiş? E haydi dur üç beş düzey atlayayım” diyordum, onu da elimden almış oldular. Şu sistemi baştan aşağı değiştirmedikleri ve düzeltmedikleri sürece daha da gelmem artık Ovırvoç’a falan…
