Konserve köpeğimi kaybettim, hükümsüzdür
Boxville’i görür görmez aklımda canlanan ve sizin de canlanacağına emin olduğum söz Machinarium. Çizim biçiminden renk paletine, kıssanın diyalogsuz biçimde baloncuklarla anlatılmasından bulmaca tiplerine kadar bir Amanita esintisi var oyunda…
Ama Boxville bir taklit değil, Boxville bir öteki oyunun muvaffakiyetinden nemalanmaya çalışan bir oyun da değil; Boxville kendine has bir öykü anlatan ve bunu da son derece şirin biçimde yapan, birbirinden tatlış bulmacalar içeren kısa ve sıcak bir oyun.
Boxville, karton kutulardan heyeti bir kent ve bu kentte teneke kutular yaşıyor 🙂 Bakın, oyunun temeli bile bu türlü yepyeni bir fikre dayanıyor. Kentte yaşayan teneke kutuların birden fazla kola kutusu biçiminde, ortalarında konserve kutusu olanlar falan da var. Mesela adamımız Mavi Teneke birincisinden, köpeği ve sadık dostu Paslı ise ikincisinden. Bu ahalinin sakin ve huzurlu hayatı bir sarsıntı sonucunda bozuluyor, Paslı zelzele sonucunda alt katlara düşüyor, sonra da başına gelmeyen kalmıyor esasen.
Bu noktadan sonra Mavi Teneke rolünde ekran ekran dolaşıyor, karşılaştığımız başka tenekelerin sıkıntılarını çözüyor, ortada birkaç zorbaya haddini bildiriyor ve en sonunda da sempatik dostumuza kavuşuyoruz.
Boxville son derece kısa bir oyun, oyunu bitirmem yaklaşık olarak 3 saat sürmüş. Bu mühlete yeniden de hoş sayıda bulmaca sığdırmış oyunun geliştiricisi Triomatica. Tam bu noktada kendilerine bir parantez açmak istiyorum. Triomatica, Ukraynalı ve Slovakyalı bir takımdan oluşan bir stüdyo ve bu oyunu da savaş kuralları altında geliştirmişler. Hatta oyunun geliştiricilerinden Pavlo Marianenko, Rusya’nın Ukrayna’ya saldırısının 213. gününde yazdığı bildiride “213 gün geçti, Ukrayna hala burada ve biz Boxville’i bitirdik. Bu fecî günlerde akıl sıhhatimizi müdafaamızı sağlayan tek şey Boxville’i geliştiriyor oluşumuzdu.” demiş çıkış bildirisinde. Hakikaten de bu şartlarda, bir yandan kendinin ve sevdiklerinin sıhhatlerinden ve güvenliklerinden telaş ederken bir yandan oyun geliştiriyor olmak çok güç iş. Bu bakımdan da kendilerini takdir ettiğini söylemeliyim.
Oyunun grafikleri mimari geçmişe sahip Anna Marinenko’nun elinden çıkmış ve bence o kutu kentin kendine has atmosferini hayli hoş resmetmeyi başarmış. Bilhassa de gerçek perspektif kullanımı dikkatimi çekti, grafiklerde de gözüme batan alışılmamış bir şeyle karşılaşmadım. Karşılaştığımız tenekelerin başlarına gelen olayları tasvir ettiği baloncuk ekranları da hem gereğince açıklayıcı, hem de çok eğlenceli.
Oyunun bulmacaları bana pek sıkıntı gelmedi. Envanterde birşeyleri birleştirmemizi ve bunları takıldığımız kimi ekranlarda kullanmamızı gerektiren üslup bulmacalar da var, benim çok sevdiğim tıpta zeka bulmacaları da. İşte birinde elektrik kablolarını sigortalarla birleştirip akım geçmesini sağlıyorsunuz, bir başkasında tahta plakaları oynatarak büyük plakayı aşağı düşürmeye çalışıyorsunuz, bir başkasında Amaç 5 oyunu üzere birebir renkte beş pulu yatay, dikey yahut çapraz dizip rakibi yenmeye uğraşıyorsunuz. Sanırım oyuncuları en fazla zorlayacak olanlar da bu tıp bulmacalar esasen, fakat çeşide aşinaysanız bunların benzerilerini esasen onlarca kere görmüşsünüzdür.
Sözün kısası, Boxville çıtır ve eğlenceli bir adventure oyunu. Bittiğinde keşke daha uzun sürseydi dedim zira 3 saatlik mühlet içerisinde beni zerre sıkmadı, tersine daima bir sonraki ekranda kimlerle tanışacağım, başlarına neler gelmiş sanki diye düşünürken buldum kendimi. Ha alışılmış ki o denli çok üst seviye bir oyun değil, yer yer bariz yanlışları da var ancak bilhassa de bu fiyat düzeyinde bunlar katiyen şikayet edilecek şeyler değil.
