7 katlı telefon santrali binası, içindeki çalışanlar faaliyetlerini durdurmadan ve rastgele bir kesinti yaşamadan 90 derece döndürüldü. Pekala bu nasıl oldu?

Kasım 1930’da ABD’nin Indiana eyaletinde modern mühendisliğin en büyük başarılarından biri gerçekleştirildi. 

Bir mimar ve mühendis ekibi, 11 bin tonluk bir telefon santralini, içinde 600 çalışan faaliyetini durdurmadan 90 derece döndürdüler.

1888 yılına gerçek bir seyahate çıkıyoruz.

Bu döndürme sürecini tam olarak anlatabilmemiz için, 1888 yılında Alman-Amerikan mimarlar Bernard Vonnegut ve Arthur Bohn tarafından Indianapolis’te kurulan Bohn & Mueller mimarlık firmasına gitmemiz gerekiyor.

1907’de Bohn & Mueller, Central Union Telephone Company için, 7 katlı bir bina olan Indiana Bell binasını tasarladı.

Bina daha sonra, 1982 yılında Indianapolis’in tarihi kimliği ve şehrin Alman-Amerikan mimari mirasının bir modülü olduğu için ABD’nin Ulusal Tarihi Yerler Sicili’ne dahil edildi.

Bina yıkılırsa telefon santrali de aksayacaktı.

1929’da Indiana Bell Telephone Company, 20 yıl evvel Alman doğumlu mimarlar tarafından tasarlanan ofisler dahil olmak üzere Central Union’ı satın aldı. Indiana Bell’in çok sayıda çalışanı olduğundan birinci plan, binayı yıkıp aynı alanda çok daha büyük kapasiteli bir merkez inşa etmekti.

Bu proje için de Bohn & Mueller’ı görevlendirdiler. Tasarım, yalnızca ofislerden oluşmuyordu. O periyotta şirketin kendi işçisi tarafından elle işletilen bir davet merkezinin dizaynını da içeriyordu. Orijinal bina yıkılırsa santralde kesinti olacaktı.

Bernard’ın oğlu Kurt Vonnegut, öbür bir alternatif önerdi.

Kurt, davet hizmetinin çalışması devam ederken binayı öteki yere taşımayı teklif etti ve mantıklı bulundu, çalışmalara başlandı.

11 bin tonluk bina, 34 gün boyunca orjinal yerinden 16 metre taşınarak 90 derece döndürüldü. Binanın davet hizmeti, gaz, su ve elektriği kesilmemişti. Kasım 1930’da taşıma tamamlandı.

Peki bunu nasıl yaptılar?

7 katlı bina, evvel hidrolik krikolar kullanılarak kaldırıldı. Daha sonra hareket, bu emel için özel olarak yerleştirilmiş 75 tonluk ladin kirişler üzerinde beton bir yüzey üzerinde hidrolik silindirlerle gerçekleştirildi. 

Bina, bir silindir üzerinde dururken emekçiler bir sonrakini konumlandırdı ve bu formda devam etti. Böylelikle bina, saatte 40 santimetre süratle hareket ettirildi. Binanın giriş holü bile, dönme hareketine müsaade veren ve her vakit erişime açık tutan taşınabilir bir giriş yürüyüş yoluyla bağlandı.

Telephone Collectors International (TCI) kayıtlarına nazaran, 600 bina çalışanından kimilerinin sözleri, yapının yer değiştirmesini fark etmediklerini gösteriyor!

Indiana Bell binası, yıkılmak yerine yeri değiştirilen dünyadaki birinci binalardan biri olarak tarihe geçti.

Kaynaklar: 1, 2

İlginizi çekebilir:

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir