Berlin Olimpiyatlarında 11 Ağustos 1936’da Türkiye’nin gururla taşıdığı bir şampiyon çıktı; İstiklâl Marşı’nın gururla yankılandığı, 100 bin kişinin nefesini tuttuğu anlar yaşanmıştı. Türk spor tarihine ismini altın harflerle yazdıran o kişi Yaşar Erkan’dı.

Ülkemizin birinci gurur kaynağı, şampiyonu ve güreşte birincisi olan Erkan’ın öyküsü öylesine gurur verici ki…

Üstelik Mustafa Kemal Atatürk de kendisiyle bu gururu paylaşmış, soyadı bile vermişti.

Yaşar Erkan, güreşin toprağında doğduğu üzere büyüyen bir efsanenin birinci adımlarını attı.

Erzincan’ın Refahiye ilçesinde başladı her şey. Babasının yönlendirmesiyle başladığı bu seyahat, onu dünya çapında bir şampiyon yapacaktı. İlkokul yıllarında Yaşar’ın gücü ve yeteneği, akranlarını kıskandıracak kadar dikkat cazipti…

Herkesin dikkatini çeken Erkan, ulusal ekip antrenörü Raoul Peter’in de gözüne girmişti. Avrupalı bir güreşçi üzere yetişmesini sağlayan Peter, onun grekoromen tarzda ustalaşmasını sağladı. Ancak Yaşar’ın asıl sınavı, Berlin Olimpiyatları’nda başlayacaktı.

Milli ekibe seçildiğinde şimdi 21 yaşındaydı. Balkan şampiyonalarında gösterdiği üstün performanslar, onun milletlerarası alanda tanınmasını sağladı.

Ancak ismini duyuracak olan gerçek zafer, Berlin’de yaşadı.

Tüm rakipleri karşısında üstün bir performans sergileyen Erkan, Danimarka, Japonya ve İtalya’yı ardı gerisine mağlup etmişti.

Final çabasında, tüm gözler onun üzerindeydi. Türk sportmeni, kararlılıkla mindere çıktı ve rakiplerini alt etmek için son gücünü harcadı. Her atağıyla, Türk milletinin onuru ve gururu ismine savaşıyordu.

Ve beklenen o an geldi… Sevinçlerin dolup taştığı tribünde, Yaşar Erkan olimpiyat şampiyonu ilan edildi.

Ne televizyon ne de radyo vardı… Ülkemizin bu sevincini sırf bir avuç insan Erkan’la paylaşıyordu. Haberleşme imkanlarının kısıtlı olduğu bir devirde, Türkiye’ye ulaşan şampiyonluk haberi de milleti coşturmaya yetmişti.

Berlin Olimpiyatları’nda elde ettiği muvaffakiyet, bir efsanenin doğuşunu da sağlamıştı. Birebir yıl Balkan şampiyonalarında da muvaffakiyetler gösterdi. Balkan Şampiyonluğunu iki yıl daha elinde tuttu.

Fakat onun en büyük memnunluğu, Atatürk’ten aldığı tebrik telgrafıydı…

Olimpiyat madalyası elbet büyük bir onurdu, lakin onun için gerçek zafer; Türk milletinin gönlünde taht kurmuş olmaktı. Atatürk’ün telgrafında şu cümleler yer alıyordu:

“Kendin küçüksün ancak memleket için kıymetli bir iş yaptın. İsmin artık Türk spor tarihine geçti. Çok yaşa Yaşar!”

Ulu Önder’imiz, kendisine çeşitli ikramlar ve konut de armağan etti. Olağan bir de hepimizin onu tanıdığı Erkan soyadı, aslında Atatürk’ten kendisine ikramdı.

Çaresiz manasına gelen “Nacar” soyadını değiştirerek bir topluluğun ileri gelenlerinden manasına gelen “Erkan” soyadını kendisine bahşetti.

Erkan, spordan hiç kopmadı. Etkin sporu bıraktıktan sonra bu sefer yeni ulusal gururlarımızı yetiştirmek için Türk Ulusal Güreş Takımı’nda antrenörlük yaptı. Bugün ise hâlâ ismini ülkemizde gururla taçlandırıyoruz.

Kaynaklar: Olimpiyat Komitesi, History Studies, Atatürk Ansiklopedisi

İlginizi çekebilecek öteki içeriklerimiz:

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir