Dondurulmuş yiyecekler, son vakitlerde hayatımızın bir kesimi hâline geldi. E kabul edelim ki bu yiyecekler, pratiklik açısından hayli kullanışlı lakin nasıl bazen tazesinden bile daha âlâ olabiliyorlar?

Bazen kolaylık olsun diye bezelye ve mısır üzere materyallerin bile donmuşunu tercih edebiliyoruz. 

Normalde beklenen, dondurulmuş eserlerin tazesinden daha garip tada sahip olmasıdır fakat birçok vakit bu durum geçerli olmuyor. Yoksa tat algımız bozulmuş olabilir mi?

Dondurulmuş bezelye örneği üzerinden yürüyelim: Zaman geçtikçe bezelyelerdeki şekerler, yavaş yavaş nişastaya dönüşür.

Süreç, bezelyelerin doğal tatlarını ve canlılıklarını kaybetmesine neden olur. Sonuçta onları donuk ve unlu hâle getirir.

Bezlyeler, hasat edildikleri andan itibaren enzim aktiviteleri durdurularak ve akabinde süratle dondurularak şekerleri tam olarak korunmuş hâlde bekletilir.

Böylece bezelyeleri çözdüğünüzde, güya daha yeni toplanmış gibi lezzetli ve tatlı olurlar.

Bezelyeler de dâhil olmak üzere tüm bitkisel hususlar, hücrelerden oluşur.

Hücreler, içlerindeki su sayesinde sertliklerini ve gevrekliklerini korurlar. Şayet bu su kaybolursa, yapıları bozulur ve yumuşar.

Ancak suyun donma süreci de yapıya ziyan verebilir. Şayet gereğince süratli donmazsa büyük buz kristalleri oluşabilir. Kristaller, hücre duvarlarını delerek önemli hasarlara neden olabilir. Yani hızlı dondurma süreci, problemleri minimize eder.

Yavaş dondurma sırasında, küçük buz kristalleri vakitle büyür ve daha büyük kristaller hâline gelir. 

Bu süreç sırasında hücre yapıları bozulur ve çözüldüklerinde suyun dışarı sızmasına neden olur. Böylelikle yiyecekler çözüldüğünde sulu ve lapa kıvamında olur.

Kısaca, şayet bir gıdayı dondurmak istiyorsanız en süratli biçimde yapmanızda yarar var. 🙂

Kaynaklar: The New York Times, Coolermed

İlginizi çekebilecek öbür içeriklerimiz:

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir