Sovyetler Birliği’nde bir periyot, üretilmeyen ve hiçbir vakit üretilmeyecek olan eserlerin reklamlar ayyuka çıktı. Binlerce hayalet eserin reklamları izletiliyordu. Neden mi?

1967-1991 yılları ortasında Sovyetler Birliği’nin tek reklam ajansı, binlerce reklam üretti. Yayımlanan reklamlar, devlete ilişkin şirketlerin üretmediği ve üretmeye de niyetinin olmadığı ürünleri tanıtıyordu. 

Sıcak hava duşları, çift katmanlı klozet kapakları, kıyılmış tavuklar… En az 6000 reklam yapılmıştı. Bu türlü bir şeyin gayesi ne olabilirdi ki? Anlatalım.

Aslında sebebi komünizm.

Tüketici odaklı kapitalist bir toplumda reklam, insanların rakiplerin eserleri yerine sizin eserinizi satın almasını sağlamakla ilgilidir ancak komünist sistemde rekabet olmadığından televizyon reklamlarının gayesi kıtlığı yaşamaya alışmış bir nüfusa bolluk hikayesi izletmektir.

İşte Sovyetler Birliği de bu sebeple, olmayan binlerce lüks eserin reklamını yapmıştı. Sonuçta eserler gerçek olsaydı bile kıtlığın yaygın olduğu bir ülkede zati satılamazdı. Bu yüzden reklamların işe yarayıp yaramadığı kimsenin umrunda değildi.

İnsanlar, bu reklamlarla düzgün hissetti.

Reklamların kalitesinin de rastgele bir değeri yoktu. Reklamlar, Sovyet halkını kilometrelerce uzunluktaki akaryakıt kuyruklarından, bomboş süpermarket raflarından birkaç dakikalığına da olsa uzaklaştırıyordu. Dünyaları; güneşin parladığı, hoş bir müziğin olduğu bir atmosferle değişiyordu.

Sosyal Demokrat Parti üyesi Hardi Volmer ise bu reklamlarla ilgili şunları söylemişti: “Sovyetler’de her şey için sabit bir kıymet bulunuyordu. Geriye kalan her şey, gerçek olması planlanan sayılara nazaran ayarlanıyordu. Hasebiyle Her Sovyet şirketi, bütçesinin %1’ini reklama harcamak zorunda kaldı.”

Kaynaklar: Russia Beyond, Investopedia

İlginizi çekebilecek başka içeriklerimiz:

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir