Kadehlerimizi tokuştururken otomatik olarak söylediğimiz “şerefe” sözcüğünün nereden geldiğine dair birkaç teori var. En çok kabul gören ise sözün kökeninde yatıyor.

Kimi vakit sevdiklerimizle kahkahalar eşliğinde, kimi vakit romantik bir akşam yemeğinde kadehlerimizi kaldırarak daima birlikte “Şerefe!” deriz.

Artık bir akıma dönüşmüş “şerefe” sözü, aslında birden fazla manada yorumlanıyor. Kimileri Orta Çağ’a kadar uzanan bir gelenek olduğunu bile söylüyor.

“Şerefe” sözünün kökeni nereden geliyor?

“Şerefe” sözcüğü, lisanımıza Arapçadan geçmiş. Arapça “şaraf” sözü; seçkinlik, onur ve büyüklük manalarına geliyor. Zamanla lisanımıza geçerek “şerefe” olmuş. En çok kullanıldığı yer ise alkol masasında, kadeh kaldırırken.

Peki neden bilhassa kadeh kaldırılırken bu sözcük tercih ediliyor?

Bazı rivayetlere nazaran Orta Çağ’da zehirlenme korkusu olduğu için kadehleri tokuşturmak, içeceklerin birbirine karışmasına sebebiyet verdiğinden “şerefe” denmesi, karşılıklı bir sadakat göstergesiydi.

Kimi söylentilere nazaran ise alkol masasında konuşulanların orada kalması için bir cins erdem sözü olarak kullanılıyor. Böylelikle alkollüyken söylenebilecek yahut yapılabilecek utanç/pişmanlık verici şeylerin orada kalması emeliyle kelamlı bir muahede üzere.

En çok kabul gören ise sözün içinde yatıyor.

“Şer” Arapçada “kötülük” manasına gelirken “ef”, Farsçada “uzaklaşmak” demek. Yani kadehlerimizi kaldırıp tokuştururken “Kötülük masamızdan uzaklaşsın.” diyoruz bir nevi. Erdeme sözcüğü hakkında en çok kabul gören açıklama bu olsa da tam olarak nereden geldiğine dair kesin bir yargı yok.

Kaynaklar: Nişanyan Kelamlık, Nişanyan Kelamlık 2

İlginizi çekebilecek öbür içeriklerimiz:

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir