Hindistan ve Çin’in Nüfusu Neden Bu Kadar Kalabalık? Sebebini Öğrenince Size de Çok Mantıklı Gelecek!
Dünya çapında 206 ülke olmasına karşın dünya nüfusunun büyük çoğunluğunun, neden sırf Hindistan ve Çin’de ağırlaşmış olduğu büyük bir merak hususudur. Hâlihazırda çok az bir farkla başı Hindistan çeker lakin Çin’de bu manada çabucak gerisindedir.
İnsanlar, yerleşim bölgelerini seçmek yahut göç etmek için birçok faktörü kıymetlendirir. İklim, ulaşım, sıhhat ve güvenlik bunlardan sırf birkaçıdır. Görünen o ki Hindistan ve Çin’in bu kadar fazla tercih edilmesinin gerisinde da birtakım nedenler vardır.
Peki insanlığın birden fazla, neden bilhassa bu iki ülkede ağırlaşmıştır?
Hindistan ve Çin’deki nüfusun fazlalığı, temelde iklim şartları ve tarımla bağlıdır.
İnsanlar Afrika’dan göç ettikten sonra bu iki ülke, ideal iklim şartları ve tarıma uygun mahsul çeşitliliği sebebiyle geçim ve hayatta kalma açısından tercih edilir bölgeler hâline gelmiştir.
Elverişli ortamlar; avcılık, toplayıcılık ve çiftçiliğe uygun bir yer hazırlamıştır. Bu da hayatta kalma oranlarının yükselmesine ve daha büyük popülasyonların oluşmasını beraberinde getirmiştir.
Aslında bundan 1000 yıl evvel Asya, nüfus açısından hayli avantajlıydı fakat global nüfus da ondan pek farksız değildi. Dünya çapında doğum ve vefat oranları da nispeten dengeli sayılırdı lakin bazı bölgelerde kâfi besin üretiminin olmayışı, nüfus artışının önünde bir engeldi.
Ayrıca dünya çapındaki nüfus istikrarında, çevresel şartların ve coğrafyanın kıymeti de bir epey fazladır.
Örneğin, Antarktika ve Kuzey Kutup Dairesi üzere üzerinde yerleşim yapmanın mümkün olmadığı yerlerde tarım da yapılamadı ve insan nüfusu azaldı.
Yine geniş dağ sıraları, tropikal yağmur ormanları, tundra ve yüksek tuzluluk oranları, bitkilerin yetişebileceği bir ortam sağlamıyordu ve insan hayatı bu bölgelerde süreklilik arz edemezdi.
Bu doğrultuda Hint-Çin platosunun geniş kara kütlesi, dünya üzerinde mahsul yetiştirmek için süreklilik vaat eden yerlerin başında gelirdi.
Öte yandan Hindistan ve Çin’in pirinç yetiştiriciliğine hayli uygun olması, bu ülkelerin nüfus artışını da beraberinde getirdi.
Bir pirinç tarlasına sahip olmak, mısır ve buğday tarlasına sahip olmaktan çok daha avantajlıydı. Ayrıyeten pirinç yetiştirmek güç bir iş olduğundan aileler, çok daha fazla iş gücüne muhtaçlık duymuş ve bu doğrultuda aile nüfusları da artış göstermiştir.
Yine daha büyük aileler, bu iki ülkede kentsel ve kırsal alanlar ortasında bölünmelere yol açmış ve daha karmaşık toplumlarla birlikte farklı kent ve kasabaların ortaya çıkmasına da sebep olmuştur.
İlginizi çekebilecek öteki içeriklerimiz:
