Endonezya’nın ortasından geçen hayali bir çizgi, ekosistemleri keskin bir halde ayırarak biyolojik çeşitliliğin sonlarını belirliyor.

Wallace Sınırı olarak bilinen bu çizgi, birçok çeşit için aşılmaz bir mahzur oluşturuyor.

Bu hayali çizgi, kimi hayvan kümelerinin bollukla bulunduğu, başkalarının ise neredeyse hiç bulunmadığı bir sınırdır. Pekala ancak neden?

İlk evvel Wallace Hattı’nın ne olduğuyla başlayalım.

Wallace Çizgisi; Endonezya’nın ortasında, Malay Takımadaları ve Indo-Avustralya Takımadaları ortasında uzanan bir geçiş bölgesidir.

Bu çizgi birinci olarak İngiliz tabiat bilimci Alfred Russel Wallace tarafından tanımlanmıştır ve daha sonra İngiliz biyolog ve antropolog T.H. Huxley tarafından isimlendirilmiştir. Çizgi, Asya’daki fauna ile Avustralya’nın karma fauna ortasında keskin bir sınır oluşturur.

Wallace Çizgisi, Sunda Şelfi (Borneo, Bali, Java, Sumatra) ile Sahul Şelfi (Avustralya, Yeni Gine) ortasındaki geçiş bölgesini ayırır.

Pleistosen devirde deniz düzeylerinin düşmesiyle birtakım adalar arasında kara kontakları oluşmuş ancak Asya ve Avustralya ortasında bu çeşit bir ilişki oluşmamıştır.

Bu derin su kanalı, flora ve faunanın yaklaşık 50 milyon yıl boyunca ayrılmasına neden olmuştur. Sınır, bilhassa kuşlar ve memeliler için çeşitlerin dağılımını şekillendirmede kıymetli rol oynar.

Birçok hayvanın açık suyu geçmesini engelleyen davranışsal özellikleri vardır. Örneğin birçok kuş, ağır bitki örtüsü tarafından korunmayı tercih eder ve bu yüzden açık alanlara uçmazlar.

Küçük memeliler açık suyu geçebilirken daha büyük karasal memeliler çoklukla bir tarafta kalır. Avustralya tarafında kangurular üzere keseliler yaygındır, Asya tarafında ise maymunlar, filler ve gergedanlar üzere plasental memeliler bulunur.

Wallace Çizgisi, deniz hayatı için daha az bir mahzur oluşturur.

Plaka tektoniği, Wallace Çizgisi’nin oluşumunda kıymetli bir rol oynamıştır. Pleistosen devirdeki deniz düzeyindeki değişiklikler, kara köprülerinin oluşumuna ve batmasına neden olmuş, bu da cinslerin dağılımını etkilemiştir.

Organizmaların bir bölgeden başkasına hareket etme yeteneği, tiplerin kolonizasyonunda kritik bir faktördür. Kimi organizmalar, açık su yahut öteki güçlü manileri geçme kapasitesine sahipken öbürleri hareket kabiliyetinde daha sonludur.

Wallace Çizgisi, tabiat tarafından şekillendirilmiş ve bilim insanları tarafından yüzyıllardır incelenen bir sınırdır. Yani kısaca Asya ve Avustralya’nın farklı ekolojik ve iklimsel şartları, çeşitlerin adaptasyonunu ve dağılımını tesirler.

Örneğin Avustralya’nın kurak iklimi, buradaki tiplerin Asya’ya göç etmesini zorlaştırır. Asya’daki çeşitler de Avustralya’nın ekolojik şartlarına uyum sağlayamazlar.

Kaynaklar: Interesting Engineering, Live Science

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir