Felaket Senaryosundan Farksız: Okyanuslar Bir Anda Yok Olsaydı Bizi Neler Bekliyor Olurdu?

Bütün okyanuslar apansız yok olsaydı dünyada bizi neler bekliyor olurdu? Birer birer anlattık.

Bir düşünün… Bir sabah uyanıyorsunuz ve okyanuslar yok olmuş. Yerleri bomboş, yalnızca kuru toprak yataklarından ibaret.

Güneş hâlâ doğuyor lakin güya dünya kalp atışını kaybetmiş üzere sessiz… Zira sahiden de o denli.

Önce iklimler tuhaflaşır.

Okyanusların yok olması, gezegenin doğal serinletme sistemini kapatmak üzere bir şey. Birkaç gün içinde sıcaklıklar anormal derecede yükselmeye başlar çünkü okyanuslar, Güneş’in gücünü emer ve sonra bunu yavaşça geri verir. Fakat artık bu yok. 

Güneş’in kavurduğu yeryüzü ise adeta bir fırın. Yağmur bulutları? Onlar da yok, zira onları yaratan okyanus buharı bir anda ortadan kalktı. 

Tarım toprakları süratle kuruyor, tarlalar kavruluyor, ormanlar tutuşmaya başlıyor… Suların olmadığı bir dünya, nefes bile alamayacak kadar boğucu diyebiliriz.

Kaybolan okyanuslarla birlikte deniz canlıları da yok olurdu alışılmış.

Balıklar, mercanlar, yunuslar, algler, dev balinalar… Hepsi bir anda susuzlukla karşı karşıya. Derin denizlerin sakinlerinden, kıyılardaki küçük yengeçlere kadar her şey bir anda yok olur.

Bununla da hudutlu kalmaz, domino taşı üzere devam eder. Deniz ömrü giderse, onunla beslenen kuşlar ve kara hayvanları da sarfiyat. Bir nevi ekolojik çöküş yaşarız.

E pekala bize ne olur?

Yağmur yağmıyor, ırmağın suları azalmaya başlıyor, göller buharlaşıyor… Tatlı su kaynakları, bir vakitler okyanuslardan gelen döngüyle beslenirdi. Artık onlar da yok. 

Muhtemelen kentlerde panik başlar; beşerler su depolarına hamle eder lakin içme suyu birkaç gün içinde tükenir. Hatta büyük bir ihtimalle çatışmalar çıkar, ülkeler arasında su savaşı patlak verir. 

Ha bir de yemek sıkıntısı var. Karada yetişen bitkiler bile artık büyüyemez zira su olmadan tarım da olmaz.

Gezegenimizin imajı ve işleyişi tuhaflaşır.

Okyanusların yok olması, devasa boşluklar bırakır. Üstelik bu tartı kaybı, yer kabuğunda büyük bir dengesizlik yaratır. Kıtalar sarsılmaya başlar, her yerde sarsıntılar olur, volkanlar uyanır…

Muhtemelen sadece birkaç ay içinde gezegenimiz, tanıyamayacağımız bir hâle bürünür. Atmosfer, karbondioksitle dolup taşar.

Bir vakitler mavi bir inci üzere görünen gezegenimiz, artık kuru, kızıl bir çöl gezegeni olmuştur. Venüs’ün nasıl bu hâle geldiğini daima merak etmiştik. Artık biliyoruz: Okyanussuz bir dünya, kesinlikle yaşanabilir bir dünya değil…