Müziği, dansları ve sahnedeki gücü ile tüm dünyayı kasıp kavuran Elvis Presley hakkında o denli bir ayrıntı var ki bunu duyunca menajerinin şeytanla iş birliği yaptığını bile düşünebilirsiniz. Tamam abartmayalım lakin en azından çok hoş bir fikir bulmuş.

Elvis Presley hayranları olduğu kadar ondan nefret edenler de vardı. Sahnedeki danslarını kural dışı gören bilhassa biraz daha yaşlı bölümün kendisiyle pek ortası yoktu.

Menajeri ise bunu bir pazarlama stratejisine dönüştürdü ve nefretten bile para kazanmayı başardı.

Elvis, sahneye çıktığı birinci andan itibaren sıradanın dışında bir isimdi.

Rock’n roll’un doğuşuna liderlik ederken, gençler onun kıvrak dans figürlerine ve enerjik müziğine kapılıyordu. Daha yaşlı ve muhafazakâr kesim ise ona tepkiliydi.

Ancak bu yansılara karşın Elvis, yalnızca hayranlarının değil, eleştirmenlerinin de dikkatini çekmeyi başarmıştı.

Elvis’in menajeri Tom Parker, her fırsatı değerlendirmeyi bilen keskin bir zekâya sahipti.

Elvis’in birçok insan tarafından eleştirildiğini ve ondan nefret edenlerin sayısının azımsanmayacak seviyede olduğunu fark ettiğinde, bu durumu avantaja çevirmeyi başardı.

Bir sinema satıcısıyla Elvis temalı eserler satmak için 400 bin dolarlık anlaşma imzaladı. Kısa müddette ruj, parfüm, atkı, kolye ve sakız kartları üzere pek çok şey satıldı ve Parker da bu gelirden yüzde 50 hisse aldı.

Gelelim asıl ne satıldığına.

Hayranlar için tişörtler, posterler ve daha birçok eser piyasadayken ondan nefret edenler için ise “Elvis’ten Nefret Ediyorum” rozetleri piyasaya sürüldü. Sevmeyenler de bu eserleri kaçırmadı ve bu sayede nefret bile ticari bir fırsata dönüştürüldü.

Parker her ne kadar kurnazca bir hareket yapmış olsa da aslında toplumun genel reaksiyonlarının nasıl ekonomik fırsata çevrileceğinin de örneği oldular.

Birisi Elvis’in müziğine hayran olabilir ya da tam bilakis ona karşı bir antipati besleyebilir, fark etmezdi; sonuçta her iki durumda da Elvis’e kazandırıyorlardı.

Elvis’in nefret edenlerden para kazanma stratejisi yalnızca rozetlerle sonlu değildi.

Herhangi bir reklam ya da olumsuz basın haberi, aslında onun popülerliğini daha da artırıyordu. Vaktin eleştirmenleri onun hakkında olumsuz yazılar yazdıkça, meraklı olanlar Elvis’i dinlemek ya da onu sahnede görmek istiyordu.

Eleştiri, ünlü bir sanatçı için negatif bir öge olabilir; lakin Elvis, bu tenkitleri lehine çevirmeyi başaran az isimlerden biriydi. Tenkitler, aslında ona duyulan ilgiyi ve merakı besliyordu.

Olumsuzluğun bile para kazandırdığı bir örnek istiyorsanız bundan sonra Elvis Presley de aklınızda olabilir.

Kaynaklar: Pricing Brew, Truth or Fiction, Capitalism

Bunları da inceleyebilirsiniz:

 

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir