Yetişkinler olarak birçok vakit tecrübelerimizden kaynaklı depresyon geliştiririz. Pekala hayata dair pek bir fikri yokmuş üzere duran bebekler de depresyon ya da anksiyete yaşayabilir mi?

Birçoğumuz, bir bebeğe baktığımızda ona özeniriz. “Ne hoş, dünyada olup biten her şeyden habersiz; kaygı yok, tasa yok.” deriz. Lakin nitekim de durum bu türlü mi?

Bir bebek de telaş (anksiyete) bozukluğu geliştirebilir mi ya da depresyona girebilir mi? Uzmanların olayları, bu duruma bir açıklık getiriyor!

Bebeklerin gözünden her şey toz pembeymiş üzere görünse de aslında iç dünyaları farklı olabilir.

Evet, bebeklerin onlara berbat hisler hissettirecek bir hayat öyküleri ya da tecrübeleri pek olmasa da bu onların depresyon ya da anksiyete yaşamayacağı manasına gelmiyor. Pediatrik Psikolog Christina Fiorvanti, bu durumu şöyle açıklıyor:

“Bebekliğin kaygısız ve keyifli bir devir olduğuna dair kanımız olsa da birçok açıdan korkutucu ve bunaltıcı şeyler hissediyor olabilirler.”

Tabii ki bebeklerdeki depresyon, yetişkinlerdeki kadar yaygın değil fakat 40 bebekten birinin depresyon belirtileri taşıdığı kestirim ediliyor. Kulağa yeniden de fazla geliyor değil mi?

Peki bir bebek depresyona neden girer ki?

Elbette bebekler bizim kadar geçmiş tecrübelerini baz alarak depresyon geliştirmeye yatkın değil ama aşikâr başlı sebepleri var. Örneğin ilgi eksikliği, beyin kimyası, çevresel faktörler, genetik, ebeveynlerin ya da bakıcıların ruh sağlığı üzere durumlar bebeklerde depresyona sebep olabilir.

Hatta hisleri geliştirirken etraflarından çok şey öğrendikleri için depresyondaki bir ebeveyne sahip bebeğin depresyon geliştirme ihtimali daha da artıyor. Bunun yanı sıra fakir ya da çocuklarına berbat muamele gösteren ailelerin çocukları da depresyon konusunda risk altında.

Bebeklerde görülen depresyon hakkında gereğince bilgiye sahip değiliz zira bir bebek duygularını, irtibat içinde aktaramaz.

Bebekler; kaygılarını, isteklerini, hüzünlerini ve bunlar üzere birçok farklı duyguyu lisanlarıyla tabir edemediklerinden depresyonda olduklarını anlamanın tek yolunun davranışlarındaki değişikliklere bakmak olduğunu söylüyor Psikolog Patricia A. Farrell.

Bebeklerde depresyonun belirtilerini ise nadiren gülmeleri, sık sık boşluğa bakmaları, toplumsal etkileşim kurmanın güç olması, olağan davranışlarında bir farklılık görülmesi, sessiz ve sakin olmaları olarak sıralayabiliriz. Öte yandan ağlamak, katiyetle depresyona işaret ediyor demek değildir hatta ağlamamasının sebebi depresifliği bile olabilir.

Bebeklerde depresyonun nasıl önüne geçebiliriz o hâlde?

Semptomlar kısa süreliyse muhtemelen depresyondan alakasızdır fakat devam ederse hekimiyle görüşmeli ve bebeğe uygun bir tedavi metodu bulunmalı.

Örneğin ebeveyn-bebek psikoterapisi bu formüllerden biri. Buna ek olarak oyunlar oynamak, fiziksel/ruhsal temas kurmak yahut sizden etkileniyorsa kendi ruh sıhhatinizi düzeltme yoluna gitmek de tahlillerden olabilir.

Kaynaklar: Dr. Patricia Farrel, Verywell Mind

İlginizi çekebilecek başka içeriklerimiz:

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir