Yüzyıllar boyunca denizciler, gemiye muz getirmenin mürettebata ve gemiye makûs baht getirdiğine inandılar. Pekala nedir bu işin aslı astarı?

Kulağa her ne kadar absürt gelse de bazı denizciler hâlâ teknelerine muz almama konusunda epey inatçı.

Ancak bu durum, sıradan bir batıl inançtan çok daha fazlası. Hatta hayli mantıklı sebepleri bile var!

İşin aslı, 1700’lerin başına kadar uzanmakta.

Gemi kazaları esnasında, sık sık batan kargolar ortasında muz kasaları enkazda yüzerken bulunurdu. Denizciler, hava şartları ya da navigasyon yanılgıları yerine muzları suçladılar! Evet, yanlış duymadınız, hatalı muzlardı.

Bunun bir başka nedeni de gemilere yüklenen muz kutularında zehirli örümcek ve yılanların saklanıyor olabileceği ve bu canlıların, gemideki beşerler için büyük tehlike oluşturmasıydı.

Tahmin edersiniz ki geçmişte bu türlü bir durumla başa çıkmak oldukça zordu. Örümcekleri ne kadar yok etmeye çalışırsanız çalışın, geminin rastgele bir yerine yavrulamış olabilirlerdi.

Ancak tek sebep bununla da hudutlu değil.

Bir öbür büyük ve tahminen de daha akla yatkın teori ise muzların, muz taşıyan teknelerdeki balıkçıların avlanamamasına yol açmasıydı.

Bu tekneler, muzlar bozulmasın diye varış noktalarına o kadar süratli hareket ediyorlardı ki balıkçılara avlanmak için kâfi mühlet bırakmıyordu.

Muzlar, etilen gazı yayarak öbür meyvelerin daha çabuk bozulmasına yol açıyordu.

Muzlar, kaşla göz ortasında öteki meyveleri de bozuyor ve kokmasına sebep oluyordu. E çok saydığımız sebepten sonra pek de haksız değillermiş üzere.

Olgunlaşmasını istediğiniz bir meyveyi, muzla tıpkı kese kâğıdına koyarsanız muhtemelen ne demek istediğimizi pratik olarak daha düzgün anlayabilirsiniz.

Kaynaklar: Massachusetts Maritime Academy, Monterey Boats

İlginizi çekebilecek başka içeriklerimiz:

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir