Çizgi Filmlerde Genellikle Neden Hayvan Karakterler Kullanılıyor? Hayatımıza Nasıl Etki Ettiklerine Hayret Edeceksiniz!
Hayvanları kim sevmez ki? Bilhassa de konuşan, müzik söyleyen, hatta bazen uçabilen hayvanları! Pekala bunları en çok nerede görüyoruz? Alışılmış ki çizgi sinemalarda. Hiç durup düşündünüz mü neden çizgi sinemalarda ekseriyetle hayvan karakterleri tercih ediyorlar?
Çizgi sinema ve animasyon dünyasına adım atar atmaz karşımıza çıkan bu renkli ve eğlenceli hayvan karakterler, her yaştan insanı ekran başına kilitlemeyi başarıyor.
Sıklıkla hayvan seçiminin gerisinde ise hem kolay hem de hayli enteresan nedenler yatıyor? Durup düşününce siz de hak vereceksiniz.
Daha kolay duygusal bağ kuruyoruz.
Hayvan karakterlerin çoklukla çok şirin ve cazip olduğunu kabul edelim. Kocaman gözler, tombul yanaklar yahut komik hareketler. Bu tip özellikler de bilhassa küçük çocukların dikkatini çekmek için birebir.
Ayrıca hayvanlar üzerinden hisleri söz etmek, insan karakterlere nazaran daha geniş bir yelpazeye sahip olabiliyor. Bir kedi karakteri üzerinden meraklı bir hal sergilemek ya da bir köpek karakteri ile sadakati anlatmak, öykülerde derinlemesine duygusal bağlar kurulmasını sağlıyor.
Sigmund Freud da çocukların kendilerini hayvanlarla eşit gördüklerini, yetişkin insan davranışlarını hayvanların hareketlerine göre daha baş karıştırıcı bulduğundan daha az bağ kurabildiğinin altını çiziyordu.
Empati kuruyoruz.
Bir diğer bağ kurma biçimi ise karakterlerde kendimizin kimi taraflarını görmek. Kung Fu Panda’daki Po üzere maharetsiz lakin şirin bir karakter ya da Notre Dame’ın Kamburu’ndaki Quasimodo üzere yanlış anlaşılan bir öteki karakter empati hissini ortaya çıkarıyor.
Tanıdık stereotiplerde bağları güçlendiriyoruz.
Hayvanlar ekseriyetle makul stereotiplerle anılır: Tilki kurnaz, aslan yürekli ve bilge, kaplumbağa ise sabırlıdır. Kıssa anlatıcıları da bu cins genel kabulleri kullanarak karakterlerini daha süratli ve tesirli bir biçimde tanıtmayı başarıyor.
Gerek çocuklar gerekse bizler de bu stereotipleri tanıdık bularak karakterlerle çabucak bağ kurabiliyoruz.
Evrensellik, kitleyi bir ortada tutuyor.
Dünyanın dört bir yanındaki farklı beşerler olup farklı kültür ve ömür üsluplarına sahip olsak da hepimiz hayvanları tanıyor ve seviyoruz. Bir tavşan, penguen ya da zürafa karakteri, dünya genelindeki tüm çocuklar tarafından da tanınıyor.
Çizgi sinema imalcileri da bu üniversalliği kullanarak çok daha geniş bir kitleye ulaşma talihi yakalıyor.
Yaratıcılıkta hudutlar zorlanıyor.
Hayvan karakterler, animatörler için âdeta birer yaratıcılık alanı. Gerçek dünya kurallarının dışında, bir hayvan karakterine insan özellikleri eklemek (antropomorfizm), karakterlere özgün ve eğlenceli kişilikler kazandırıyor.
Örneğin guguk kuşu Road Runner, jet süratiyle kaçabiliyor ya da katil balina Orca, dedektif üzere suçluları kovalıyor. Ve bunlar çizgi sinema dünyasında olunca hiç de yabancı gelmiyor.
Bir dizi ahlaki ders yahut öğretici tema içeriyor.
Hayvan karakterler aracılığıyla çocuklara dostluk, yardımseverlik, yürek gibi bedeller kolay kolay aktarılabiliyor. Hayvanların maceraları, çocukların bu kıymetleri daha âlâ anlamasını ve benimsemesini de sağlıyor.
Yani sempatiklikleriyle kalpleri fetheden, eğlenceli öyküleriyle gülümseten ve değerli dersler veren hayvan karakterler, çizgi sinemaların vazgeçilmez ögeleri ortasında. Onlar sayesinde çizgi sinemalar, yalnızca eğlenceli vakit geçirmek için değil birebir vakitte öğrenmek ve ilham almak için de bir araç hâlinde.
İlginizi çekebilecek öbür içeriklerimiz:
