Çin’deki Kawloon kenti, bundan 50 sene evvel değişik bir yerdi. Kanunları, kentin insanları yazıyordu ve dışarıdan rastgele bir hükûmet müdahalesine yer yoktu. Gelin, bu değişik kenti birlikte keşfedelim…

Bir vakitler dünyanın en ağır nüfuslu kenti olarak isimlendirilen Kawloon Walled, 28 bin metrekarelik alanda 50.000 şahsa ev sahipliği yapıyordu. 

Daha sonra bu kent, kanunsuzlukların ve cürmün yeri olarak adlandırılacaktı zira kendi içlerinde yetiştirdikleri kurallar, burayı polisin bile giremeyeceği bir yer hâline getirmişti.

Çevresi duvarlarla sarılı bir kent düşünün…

Kawloon Walled City, “Kawloon Duvarlı Şehir” manasına geliyordu. Askerî bir kaleydi temelinde. Gün ışığı yoktu, her yer binaydı. Böyle bir yerde nüfusun giderek artması, sokakları çöple tıkamıştı.

İnsanlar, çöplerden arta kalan yerlerde yürüyordu. Natürel makûs alışkanlıklar ve kanunsuzluklar da eforu. Polisin bile adım atmaya yürek edemediği yerlerin efsanesi vardır ya, işte orası Kawloon Walled’dı.

Bambaşka kültürleri içinde barındırıyordu.

Kawloon Walled’da yalnızca yoksul beşerler yaşamıyordu. Hayatın her kesitinden beşerler vardı. Tarihte de “Karanlık Şehir” olarak isimlendiriliyordu ve siyasî huzursuzluklardan kaçan mülteciler için bir sığınak olmuştu.

Yıllar boyunca, hükûmetin denetimi olmadığından organik ve rastgele bir halde büyüdü. Birbirine bitişik binalar inşa edildi, küçücük alanda 500 bina ortaya çıktı. Aile başına, 40 metrekarelik alan düşüyordu.

Koşullar pek güzel değil doğal.

Altyapı eksikliği olması, çöp toplama sistemlerinin olmaması üzere şeyler, sıhhatsiz şartlara yol açmıştı. Dev fareler, her yerden sarkan elektrik telleri, aralarından geçerek yürümek zorunda olduğunuz çöpler…

Ayrıca kent; kumar salonları ve seks çalışanları dahil olmak üzere yasa dışı faaliyetlerde bulunan çeteler tarafından yönetiliyordu. Fakat bu organize kabahat kümelerinin güçlü varlığının bir avantajı da vardı. Soygun yahut hırsızlık olmuyordu. Esasen polis de rastgele bir biçimde içeri giremiyordu.

Kawloon’un eski sakinleri, oradaki samimi kültürü özlediğini söylüyor.

Sokak tezgâhları, kentin insanları tarafından yapılan lezzetli ikramları sunuyordu. Orada yaşayanların birçok, birbirine sıkı sıkıya bağlıydı ve anlattıklarına nazaran her vakit birbirlerine yardım ediyorlardı. “Ghetto” diye isimlendirdiğimiz birçok yer bu türlü değil midir esasen? Büyük ve “elit” bölümlerde bulunamayan dayanışma bulunur.

Eskiden Kawloon’da yaşayan beşerler, oraya dair en çok özledikleri şeyin paylaştıkları özel bağ ve arkadaşlık olduğunu söylüyor. “Biz sokaklarda masa tenisi oynarken çocuklar çatılardan bir oraya bir oraya sıçrardı.” diyorlar.

Burası yıllarca, kendi kendini düzenleyen anarşist bir toplumdu. Bir halde dünyada tutunamamış insanların yeriydi. Ucuz işgücü ve 12 saat aralıksız, hiç güneş ışığı görmeden çalışan insanların, sıhhatsiz şartlarda ürettiği eserler; birçok ülkeye ihraç ediliyordu.

Günümüzde Kawloon, değişik bir yer.

Şehrin sorunlarına el atma teşebbüsleri 1950’lerde başladı fakat gümrükleme ve yıkım süreci 1993’te hayata geçirildi. 1994 yılında ise kent yıkıldı. Günümüzde burası, Kawloon Duvarlı Kent Parkı.

31 bin metrekarelik park, klâsik Çin mimarisinin ögelerini barındırıyor. Parkın bir ucunda ise Tayland yemeklerini ve Müslüman mutfağını bulabilirsiniz. Artık rastgele bir güvenlik sorunu yok.

Kaynaklar: Oval Partnership, This is Scolossal, Atlas Obscura

Bu içeriklerimiz de ilginizi çekebilir:

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir