Bazı Develerin Ağızları Neden Bu Şekilde Bağlanarak Kapatılıyor? Cevabı Hiç de Tahmin Ettiğiniz Gibi Değil!
Birçok özelliği ile merak ettiğimiz develer, camelidae familyasına ilişkin, sıcak iklimlerde ve kuvvetli hayat şartlarında yaşayabilen memelilerdir. Hem çöl hayvanı olmaları hem de taşıma için kullanılmalarından ötürü büyük bir kıymete sahipler.
Üstelik develerin midelerini ağzından dışarı çıkardığıyla ilgili çeşitli yanılgılar da bulunuyor. Lakin çoğumuz, develer hakkında gereğince bilgiye sahip değiliz.
Bu bilgilerden birisi de çobanların, develerin ağızların bağlamasıyla alakalı. Sahi, çobanlar bu garip davranışı develere karşı neden yapıyor?
Orta Doğu ve Kuzey Afrika çöllerinde yetişen develerin, birbirinden garip özellikleri var.
Sırtlarındaki hörgüçten tutun da midelerine kadar pek çok şey sıralayabiliriz. Fakat bunlar, biraz klişe kalıyor. Biz size bugün, develer hakkında daha sıra dışı bir bilgi vereceğiz.
Sürü hâlinde yaşayan develerin, sosyal ilgileri de gelişmiş oluyor. Güçlü bağlar kurabilen develer, çok istikametli ve değişken etraf şartlarına adapte olmuş olmalarına karşın bazen zorlayıcı şartlarla da karşılaşabiliyorlar. Bunlardan birisi de yavrularla ilgili.
Çobanlar, bazen birtakım develerin ağzını bağlıyor.
Hayvanlar da tıpkı bizler üzere evlat edinebilme özelliğine sahip. Hatta bizden daha fazla merhamete sahip olduklarını söylesek, yanılmış olmayız. Bu ağız bağlama ritüeli de aslında bununla ilgili.
Develerin ağzı, biraz klâsik lakin işe fayda bir formül olan bu teknikle bağlanarak “evlat edinmelerini” sağlıyor. Annesi olmayan yavruları evlatlık olarak kabul etmesi için geliştirilen bu formül, hayvanlar hakkında da enteresan sonuçlar almamıza sebep oldu.
Bu, daha çok “evlat edinme” ya da “taşıyıcı annelik” manasında kullanılıyor.
Çobanlar, bu yolu, develerin bazen annesi olmayan bir buzağıyı evlat kabul edip beslemesi ve sahip çıkması için uyguluyor. Ağzı bağlanan devenin, burnundan hava akışının kesilmesi sağlanıyor. Böylelikle öbür bir yavrunun, kendine ilişkin olmadığını kokusundan ayırt edemeyecek duruma geliyor.
Tabii bununla da hudutlu değil. Birebir vakitte bir doğum simülasyonu yapmak için devenin rahmine yapay bir dikiş atılıyor. Buzağının, kendisinden doğduğunu hissetmesi için de yavruyu, altına yerleştiriyorlar.
Bu formül, yavruyu “kendisinin” hissetmesini sağlıyor.
Annesi olmayan buzağıya annelik yapmak için artık hazır olan deveye bir de küçük bir deney yapılır. Çoban, buzağıyı alıp kaçırıyor üzere yaptığında deve, harekete geçerek yavruyu muhafazaya çalışır. Bu da yavruyu kabul ettiği manasına gelir.
Bu uygulama, keyfi yapılan bir uygulama değil. Annesi ölmüş ya da reddetmiş yavruların bakımı, bir anne deveye verilirken yapılan bir şey. Böylelikle devenin de yavruyu reddetme talihi kalmıyor, kendi yavrusu sanarak onu sağlıklı bir biçimde büyütmüş oluyor.
