Alışverişe çıktığımızda “Sadece gereksinimim olan şeyleri alacağım!” diyerek konuttan çıkıp, sepetimizi doldurup kasaya geldiğimizde neden bir anda o kadar çok şey aldığımızı hiç düşündünüz mü?

Aslında bu durumu hepimiz yaşamışızdır fakat bunun ardında yalnızca irademizin zayıflığı değil, bilimsel birçok neden de yatıyor.

İşte bu nedenler ve alışveriş davranışlarımızı yönlendiren birtakım şaşırtan faktörler!

1. Dopamin tesiri: Memnunluk hormonu

Alışveriş yaparken beynimiz dopamin ismi verilen mutluluk hormonunu salgılıyor. Bilhassa beğendiğimiz ya da yeni gördüğümüz eserleri sepetimize eklediğimizde bu hormon devreye giriyor ve kendimizi daha güzel hissetmemizi sağlıyor.

Bu da aslında muhtaçlığımız olmayan şeyleri bile satın almaya yönelmemize neden olabiliyor. Birçok insan, alışverişin kendisini gerilimli bir günün akabinde rahatlatıcı bir aktivite olarak görüyor. Bu yüzden de yalnızca alışveriş yapma süreci bile bir nevi “ödüllendirme” sistemine dönüşüyor.

2. Pazarlama taktikleri: Biz fark etmeden bizi yönlendiren güç

Mağazalar ve markalar, tüketicileri daha fazla alışveriş yapmaya teşvik eden sayısız taktik geliştiriyor. “İki al, bir bedava”, “Sadece bugün indirimde!” üzere kampanyalar, biz farkında olmadan beynimizin mantıklı düşünme yetisini devre dışı bırakabiliyor.

Kısıtlı müddetli fırsatlar, aceleyle karar vermemize ve muhtaçlığımız olmayan eserleri bile cazip hâle getirmemize neden oluyor.

3. Toplumsal tesirler: Etrafımızdan gelen baskı

Alışveriş yaparken etrafımızın tesiri de büyük rol oynuyor. Arkadaşlarımızla alışverişe çıktığımızda, onların tercihlerine nazaran hareket edebiliyoruz.

Örneğin, arkadaşınızın beğendiği bir eser size de cazip gelebilir ve aslında hiç gereksiniminiz olmayan bir eseri sepetinize ekleyebilirsiniz. Eve geldik mi pişmanlık!

Üstelik, toplumsal medya tesiri de bu durumu daha da tetikliyor. Influencer’ların önerdiği eserleri görüp “Benim de buna gereksinimim var.” diye düşünebiliyoruz.

4. Gelecek derdi: “Ya ileride lazım olursa?”

Bir öbür kıymetli neden ise geleceğe dair duyduğumuz kaygılar. Bilhassa indirim periyotlarında “İleride lazım olabilir.” fikriyle stok yapma eğiliminde olabiliyoruz.

Bu fikir usulü da bilhassa uzun vadede gereksinimimiz olacağını düşündüğümüz lakin o an için gereksiz olan eserleri almamıza neden olabiliyor.

5. Güven duygusu: Aslında hepsi yok olacak.

Diyelim bir kıyafet aldık ya da araba. Bunlar bize genelde inanç veren eşya olur. E bundan daha fazla alırsam daha da inançta olabilirim!

Temel gereksinimlerin yanı sıra fizikî eşyadan alınan gerçek güvenlik duygusu pek de istikrarlı olmuyor aslında. Kimi bozuluyor, kimi bozuluyor ve kullanılmaz kenarda duran hâle geliyor.

Tüm bunların farkında olarak alışveriş alışkanlıklarımızı gözden geçirmek, daha şuurlu ve planlı alışveriş yapmamıza yardımcı olabilir. Fakat ortada bir kendimizi şımartmak da çok makûs bir şey değil, değil mi?

Kaynaklar: Forbes, Henshe, Psychology Today

Bu içerikleri de inceleyebilirsiniz:

What is your reaction?

0
Excited
0
Happy
0
In Love
0
Not Sure
0
Silly

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir