Türkler için prestijli ve ulusal bir spor olan güreşin geçmişi Osmanlı devrine kadar uzanıyor. Ta o periyotlarda Türkleri farklı ülkelerde temsil ederek şampiyonluklar kazandıran pehlivanlarımız da azımsanmayacak kadar çok. Fakat bugün birçoğunun mezarını dahi bilmiyoruz.
İstanbul’un Eyüp semtinde Piyer Loti zirvesine giden yolun başında, mezarlığın da sol tarafında duvarda bir tabela vardır. Bu tabelada ise şu yazı okunur:
“Cihan Pehlivanı Kara Ahmet 1871’de Hezargrat’ta doğmuş, 21 yaşında İstanbul’da Hergeleci İbrahim’den ders almış. 1899 yılında Cihan Pehlivanı unvanını kazanmış, 1900’de Paris’te bulunmuş 1902’de İstanbul’da vefat etmiştir.” Tahminen bugün arkadaşları, “sevgi nişanesi” olarak bu mezarı yaptırmasalardı Kara Ahmet’in mezarını da bulmamız mümkün olmayacaktı.
Kara Ahmet, uzunluğu 180, tartısı 105 kilo; kolları kalıplı, bilekleri kalın bir cihan pehlivanıydı.
Kara Ahmet, 1871’de bugün Bulgaristan hudutları içinde yer alan Deliorman topraklarında dünyaya geldi. Deliorman, tarih boyunca öylesine bir pehlivan madeniydi ki Koca Yusuf, Hergeleci İbrahim, Kurtdereli Mehmet, Filiz Nurullah, Kel Aliço üzere ünlü pehlivanlar daima bu bölgeden çıkmıştı. Kara Ahmet de bunlardan biriydi.
Böyle bir kültürün içinde doğan Kara Ahmet, çocukluğundan itibaren güreşle ilgilendi. 20 yaşına bastığında bölgede, kendisine baş tutabilecek bir pehlivan kalmamış; kendisinden yaşça büyüklerinin bile sırtını yere vurur hale gelmişti.
21 yaşında İstanbul’a geldiğinde tanınmış bir pehlivan olan Hergeleci İbrahim’in yanında eğitim aldı.
Eğitimlere başladığı sıralarda Kara Ahmet, 43 kg gülleyi güç bela kaldırırken bir müddet sonra 75 kg gülleyle havada top üzere oynamaya başladı. Hergeleci İbrahim’in yanında gücünü kat kat artırdı ve ufkunu genişletmeye başladı. Birinci önemli karşılaşmasına 2 yıl sonra, 1894’te Gelibolu’da bir düğünde cümbüş aracı olarak çıktı. Rakibi ise periyodun tanınan pehlivanlarından Kazandereli Memiş’ti.
Kazandereli’yi alt eden Kara Ahmet, gitgide tanımaya başlarken yabancı organizatörlerin de dikkatini çekmişti.
Pierre isminde Rum bir organizatörle anlaşan Kara Ahmet, Avrupa’ya giderek ünlü güreşçilerle karşılaşmalara katıldı.
Osmanlı’da ekseriyetle yağlı güreş yapılıyordu fakat Avrupa’da daha çok minder güreşi yaygındı. Buna karşın Avrupa’da onlarca güreş karşılaşmasına katılan Kara Ahmet’in sırtı hiç yere gelmedi. 1896 yılında galibiyetle İstanbul’a geri döndüğünde ise minderli güreş usulüne kendini daha yatkın bularak bu tarz hakkında daha çok şey öğrenmek istedi.
Bu isteğinden ötürü o periyot ismi Mekteb-i Sultaniye olan Galatasaray Lisesi’nin beden eğitimi öğretmeni Faik Bey’den dersler aldı. Bununla da yetinmedi ve bir gayrimüslimin İstanbul’da kurduğu grekoromen güreş usulünde eğitim veren Totonya Egzersiz Kulübü’nde egzersizler yapmaya başladı.
Kendisini her manada geliştirmeye adamış Kara Ahmet, tıpkı vakitte da Fransızca dersleri alıyordu.
Grekoromen (minder) güreşine yatkın olsa da yağlı güreşi büsbütün bırakmamıştı. Avrupa’dayken Paris’te aldığı galibiyetlerle hafızalara kazınan Kara Ahmet, kendisinden 10 cm uzun ve 30 kg daha ağır, dişli bir Türk pehlivan olan Adalı Halil’le güreşerek berabere kaldıkları sırada 1899’da düzenlenecek olan Dünya Güreş Şampiyonası için Fransa’ya davet edildi.
Dünyanın her tarafından gelen pehlivanlarla güreşen Ahmet, finale kadar yükselerek ünlü Fransız pehlivan Laurent Le Beaucairois ile güreşti.
Final müsabakası tam 1 saat 3 dakika 15 saniye sürdü.
Finalde de rakibi Beaucairois’i alt ederek dünya şampiyonluğuna adım attı. Kazanmasının akabinde Fransızlardan bir meydan okuma daha geldi, bu rakibi ise 3 dünya şampiyonluğu bulunan ve farklı güreş alanlarına da hakim Paul Pons’tu.
İlk güreşlerinde kazanan çıkmadı; ikincisi de Kara Ahmet’in kaşı açıldığı için ertelenmiş, güreş üçüncü tura kalmıştı. Üçüncü müsabakalarında Paul Pons’u da alt eden Kara Ahmet, dünya şampiyonu unvanını muhafazaya devam etti.
Paris’te tüm rakiplerini yenen pehlivan, dünyayı dolaştı ve hezimet yüzü görmedi.
Pehlivan, İstanbul’a elinde onlarca madalya ile dönmüştü. Devrin padişahı II. Abdülhamid, kendisini saraya davet etti ve Osmanlı sancağını Avrupa’da gururla dalgalandırdığı için kendisini onur nişanı ile ödüllendirdi. Lakin ilerleyen günlerde halkın gurur kaynağı olan cihan pehlivanı, beklenemdik bir vakitte, tarihler 1902’yi gösterdiğinde bir kahvehanede otururken yere yığıldı.
Ani bir kalp krizi sonucunda şuuru kapanan Kara Ahmet, şimdi 32 yaşındayken hayata veda etti
yahut o denli sanıldı!
26 Mayıs 1902’de sevenleriyle birlikte kılınan cenaze namazının akabinde Piyer Loti’nin sol tarafındaki mezarlığa defnedildi. Ancak o gün hayli ürkütücü bir şey yaşanmıştı; mezarlığın yanından geçenler, mezardan garip ses ve inlemeler duyduğunu söylüyordu. Sabah apar topar pehlivanın mezarı geri açıldı.
Söylenenlere nazaran Kara Ahmet, kanlar içinde kefenini yırtmış bir formda bulunmuştu. İddialara nazaran de kalp krizi sonucunda koma haline girmiş; öldü sanılarak canlı diri gömülmüş ve daha sonra mezardayken kendine gelmişti. Mezardan çıkmak için debelenen pehlivanın elleri ve göğüs kısmı ziyan görmüş, en sonunda da nefessiz kalarak boğularak can vermişti.
Bu acı olay üzerine mezarına tekrar defnedilen Kara Ahmet’in mezarının başında bugün şu kelamlar müellif: “Bahadırlıkta meşhur-ı cihândır, Kara Ahmet cihânın pehlivanı, yere gerisi hiç gelmemişken, felek yıktı yere o kahramanı, sukût-î penç ile kaydoldu tarih, cihân arslanı terk etti cihânı…
