Okurken İçiniz Daralacak: Girdiği Mağaradaki Bir Oyukta Sıkışıp Kalan Adamın Çok Kötü Sonlanan Hikâyesi

Çok da uzak değil, 2009 tarihinde iki kardeş, eğlenceli bir mağara keşfine çıkmaya karar vermişti. Lakin en sonunda olanlar, bu geziyi tahminen de dünyanın en vahim mağara kazalarından birine çevirmişti. Olanları sırf okumak bile insanın içinin daralmasına yetecek kadar berbat bir şey meydana gelmişti.

Henüz 26 yaşında olan John ve kardeşi Josh, çocukken babalarıyla yaptıkları aktiviteleri yeniden canlandırmak için Nutty Putty isimli ünlü mağarayı seçmişlerdi lakin bu hayatlarında verdikleri en berbat karar olacaktı.

Başta keyifli giden mağaracılık tecrübesi, sonunda 137 arama kurtarma çalışanının dahil olacağı 30 saatlik dehşetli bir deneyime dönüşmüştü. Hazırsanız, trajik olayımıza birlikte bakalım.

İlk evvel, Nutty Putty mağarasına bir göz atalım.

Amerika’nın Utah bölgesinde yer alan Nutty Putty, birinci sefer 1960 yılında keşfedildi. Dar ve kaygan geçitleri, kıvrımları ve dönüşleri sayesinde kısa müddette ün salarak mağaracılar için sevilen bir yer oldu.

Bölümleri; “Doğum Kanalı”, “İzci Yiyen”, “Büyük Kaydırak” ve “Labirent” üzere isimlerle isimlendirilen mağara; 2009 yılında yaşanan bahtsız ve tüyler ürpertici olaydan sonra kalıcı olarak ziyarete kapatıldı. 

Mağaradaki şanssız olayın kurbanı olan John Jones’un hayatı epeyce güzel gidiyordu.

John’un çok sayıda mağaracılık tecrübesi vardı ancak hepsi çocukluk dönemindeydi. Babaları, John ve kardeşi Josh’u sık sık mağaracılık seyahatlerine götürürdü.

2009 yılında anılarını tekrar canlandırmak için keşfe çıkan kardeşlerden John, kardiyoloji okuyordu. Kısa müddet evvel baba olmuştu ve eşi, ikinci çocuklarına gebeydi.

24 Kasım 2009 tarihinde kardeşlerin hayatını kökünden değiştirecek olaylar yaşandı.

Akşam 20.00 sularında iki kardeş ve 9 arkadaş, Nutty Putty mağarasına gittiler. Birinci bir saat her şey yolundaydı. Küme, mağaranın en büyük kısmı olan “Büyük Kaydırak” bölümünü keşfetmişti.

O kısımdan, “Doğum Kanalı” ismi verilen başka büyük bir kısma geçmek isteyen küme, dar bir yerden geçmek zorundaydı. John, önden gitmeye karar verdi ve bir mühlet ileri yanlışsız sürünerek ilerledi lakin geniş bir alanla karşılaşmadı. İlerlemeye devam ederken vücudunun bir kısmı aşağı yanlışsız sarktı. Artık her şey çok geçti.

John; dümdüz aşağı inen, kendi başına geri dönemeyeceği bir yerde sıkışıp kalmıştı.

Adamın sıkıştığı yer, çabucak hemen bir çamaşır makinesi ağzı genişliğindeydi fakat kusursuz bir daire formunda değildi. John bu açıklığın, en dar kısmında sıkışıp kalmıştı.

Yerin 30 metre altında mahsur kalan John’un kardeşi onun ardındaydı ve adamı geri çekmeye çalışıyordu lakin beyhudeydi. Biraz dışarı yanlışsız çektiğinde, bıraktığı an eski yerine geri kayıyordu. Bu işin üstesinden tek başına gelemeyeceğini anlayan kardeş, çabucak yardım çağırdı.

Yardım grubundan birinci kişi ulaştığında, sıkışmanın üstünden 3 saatten fazla vakit geçmişti.

İlerleyen saatlerde onlarca kurtarma takımı daha geldi. Her şeyi ölçüp biçtiler, ortalarında tartıştılar, her ihtimali düşündüler. John’un baş aşağı bir şekilde boşluğa sarkması her şeyi zorlaştırıyordu. Sonunda, bir ucunu John’un bacaklarına bağlayacakları bir kurtarma halatı kullanmaya karar verdiler. 

Halatı 8 kişi birden çekiyordu. Sıkışan adam çok acı çektiği için sık sık orta vermeleri gerekiyordu. Tekrar de işler güzele gidiyor üzereydi, halatı her çektiklerinde John, biraz daha üst çıkıyordu. Hatta bir orta, John’a en yakın kişiyle göz teması kurabileceği kadar yukarı çıkmıştı. 

Ekip ve John’un ortasında şöyle bir diyalog geçmişti:

Ekip çalışanı: “Nasılsın?”

John: “Berbat. Baş aşağıyım. Baş aşağı olduğuma inanamıyorum. Bacaklarım beni öldürüyor.”

Kurtarma takımı, John’un şikayet etmesine karşın yüzünde umut dolu bir gülümseme olduğunu gördü.

Kurtarma takımı, John’u dördüncü defa üst çektiğinde bir şey oldu.

Ekip ve John, son bir sefer daha dinlendikten sonra halatı tekrar çektiler. Adam neredeyse çıkıyordu fakat ip bir anda gevşedi ve tüm grup geri düştü. 

Ayağa kalkan kurtarma grubu, ipin bağlı olduğu taş kemerin paramparça olduğunu ve anahtar sürgüsünün koptuğunu gördü. John ise yarıktan o kadar çok aşağı kaymıştı ki ilk girdiğindeki hâlinden bile beterdi.

Elbette pes etmediler ve kurtarma çalışmasına devam ettiler ama ne yazık ki durumlar uygun görünmüyordu.

John’a tekrar ulaştıklarında nefesinin sıklığı azalmıştı. Ona sesleniyorlardı fakat adam artık karşılık vermiyordu. Bir müddet sonra, bir tıp uzmanı devreye girdi ve ona ulaştı. Saatler gece yarısına vardığında, John’un öldüğü resmi olarak bildirildi. 

30 saate yakın çalışan 137 grup üyesi, elleri boş bir formda geri dönmek zorunda kaldı. 

John, şimdi 26 yaşındayken trajik ve sansasyonel bir olay sonucunda hayatını kaybetti. Sonraki gün yetkililer, cesedi mağaradan çıkarmanın çok sıkıntı ve tehlikeli olduğuna karar vererek John’u orada sonsuz yolculuğuna uğurladılar. 

Bir hafta sonra, Nutty Putty mağarası kalıcı olarak halka kapatıldı. Şanssız kazaya kurban giden adamın ailesi, mağaranın girişine bir plaket yapıştırdı. Böylelikle olay, tarihin en fecî mağara kazalarından biri olarak tarihe gömüldü.