Kim Demiş Kediler Su Sevmez Diye: Bir Zamanlar Mürettebatla Açık Denizlere Açılan “Gemi Kedileri”
Sudan nefret etmeleriyle bilinen kediler, şaşırtan bir biçimde, beşerler denize açıldığı andan itibaren gemilerde yerlerini almışlardı. Seyahatlerdeki pek çok faydalarının yanı sıra gemilerin maskotlarıydılar.
Kediler, deniz hayatına epey uygun ahenk sağlamışlardı ve onların dünyaya yayılmasından büyük ölçüde denizciler sorumluydu.
Hem batıl inançlar sebebiyle hem de sağladıkları yarardan ötürü denizcilerin her anına eşlik eden bu maskotlar, tıpkı vakitte onlara duygusal takviye de veriyordu.
Gemideki istenmeyen canlılara karşı en tesirli tahlilin kediler olduğunu düşündüler.
Sıçanlar ve haşereler; mürettebatın yiyeceklerini mahvetmeleri, ekipmanlarını çiğnemeleri ve hastalık yaymaları sebebiyle büyük bir sorun yaratıyordu. 19. yüzyılın imkânlarını göz önünde bulundurunca, bunun için akla gelen en tesirli tahlil kedilerdi.
ABD hükümeti, farelerden korunmak emeliyle, 19. yüzyılda kedi satın almaya başladı ve ABD Donanması’na tedarik etti. Ayrıyeten Birleşik Krallık’ta, Birinci Dünya Savaşı sırasında, binlerce başıboş kedi kentlerden toplanıp orduya verildi.
Kedilerin, havayı kuyruklarıyla denetim edebildiğine inanıyorlardı.
İlk denizciler, kedilerin kuyrukları makul bir biçimde hareket ettiğinde bunun, kızgın oldukları ve yakında geminin üzerine düşecek olan şiddetli bir fırtınayı işaret ettiğini düşünüyorlardı.
Mürettebat, gemilerindeki kedilerin tüm hareketlerini izlemeye başladı ve olağan dışı davranışları bir fırtına uyarısı olarak gördü. Velhasıl kediler; küçük, tüylü barometrelerdi.
Birçok batıl inancın da kaynağı kedilerdi.
Eğer bir kedi, gemiye binerse onun bir uğur olduğuna inanılıyordu. Öte yandan, denize açılmadan evvel hemiden ayrılmaya karar veren bir kedi varsa bunun bir felakete yol açacağını düşünüyorlardı.
Hatta, iskelede hengame eden iki kedi görürlerse bu; bir melek ve şeytanın mürettabatın ruhları için savaşmaya başladığı ve mukadderatlarının mühürlendiği manasına geliyordu.
Kediler birebir vakitte, uzun seyahatlerde vatan hasreti çeken denizcilerin moralini yükseltiyordu.
Vatanlarından ve ailelerinden uzak denizciler, elbette sevgiye muhtaçlık duyuyordu. Kediler ise bu misyonu de üstlenerek onlara karşılıklı sevgi veriyordu.
Üstelik, tüm denizciler tarafından sevilen maskotlar olduklarından mürettebat ortasındaki bağların oluşmasına da yardımcı oluyorlardı.
İkinci Dünya Savaşı’nın sona ermesinin akabinde, donanma gemilerinde kedilerin sahip olduğu özel pozisyon süratle gerilemeye başladı.
Fare ve haşere denetimindeki gelişmeler nedeniyle; kedilerin, gemileri haşerattan arındırmak olan birincil işlerinin modası geçti.
Kedi sevmeyen gemi kaptanları, onları ‘gereksiz bir dikkat dağıtıcı’ olarak sınıflandırmaya başladı ve şimdilerde yastıklarımızda uyuyan kedilerin gemilerdeki varlıkları yavaş yavaş silindi.
