Şimdiye kadar gördüğümüz ve hayrete düştüğümüz birçok moda trendi oldu. Örneğin Lady Gaga’nın gerçek hayvan etinden yapılan elbisesi yahut Miley Cyrus’ın bebek beziyle sahneye çıkması üzere. Bunlar bir moda akımı olarak devam etmemiş olabilir ancak farklı emsaller ortasında yerlerini aldılar. Geçmiş devirlerden de örneklendirebileceğimiz, bu şekilde pek çok tuhaf trend bulunuyor.
Moda tarihi, vakitle gelen ve giden trendlerle dolu. Çok da uzağa gitmemize gerek yok; günümüzde, yaş almış beşerler, gençlerin yırtık pantolon giymelerine bile şaşkınlık içinde bakıyor. Kim bilir, modanın gelip geçiciliği nedeniyle tahminen ileride diğerlerine da çok garip gelecek.
Birazdan sıralayacağımız trendler ise devirlerinde garipsenmeyen lakin artık dönüp baktığımızda hayrete düşeceğimiz özellikler barındırıyor. Siyah dişler mi dersiniz, canlı hayvanlardan yapılan aksesuarlar mı, kağıttan elbiseler mi…
Chopine ayakkabılar; birinci olarak, Venedik’teki bayanlar tarafından çamura basıp eteklerini kirletmemelerine yardımcı olmak için giyiliyordu lakin kısa müddette bir statü sembolü haline geldiler.
Ayakkabı ne kadar yüksekse sosyal sınıf da o kadar yüksek demekti. Üstelik az bir mühlet de giyilmediler. 15., 16. ve 17. yüzyıllar boyunca bayanlar tarafından tercih edildiler. Kendilerini yaklaşık 50 cm uzatan bu ayakkabıları giydiklerinde yürümelerine yardımcı olmak için diğer bir beşere muhtaçlık duyabiliyorlardı.
Krinolin etekler, 19. yüzyılda zenginler ortasında tanınan olan bir trenddi.
Viktorya periyodunda, etek ne kadar büyükse giyen kişi de o kadar güçlü demekti. Bayanlar, ince bir bel görünümüne takıntılıydı ve bu manzarayı elde etmek için belden aşağılarını daha büyük göstermeye çalışıyorlardı.
Elbette, o kadar büyük etekler tehlikeye yol açıyordu. Tıp uzmanlarının kestirimine nazaran, yılda yaklaşık 630 bayan, kabarık etek yangınlarından ölüyordu.
Arsenik boyası; elbiseler, ayakkabılar, eldivenler ve hatta yapma çiçekler ve çelenkler için kullanıldı.
Boya ile temas eden beşerler, kumaşın ciltlerine temas ettiği her yerde korkunç yanıklara ve yaralara maruz kalıyordu, saçları dökülebiliyordu ve zehirden ölebiliyorlardı. Tekrar de arsenikle boyanmış kıyafetleri giymeye devam ediyorlardı.
Siyah dişler, şaşırtan bir şekilde asaletin simgesiydi.
Japonya’da, kişinin dişlerini siyaha boyama uygulaması, 8. yüzyılın başlarında tanınan hâle geldi ve siyah objelerin hoş kabul edilmesi nedeniyle uzun müddet devam etti.
Eski devirlerde hijyen, kesinlikle bir zenginlik işareti olmadığından beyaz renk, toplumda her zaman hoşluk standardı değildi. İster boyalı ister çürük olsun; kararmış dişler, asaleti gösteriyordu ve hoş kabul ediliyordu.
Canlı kertenkeleler ve giyenin kıyafetlerine nazaran renk değiştiren bukalemunlar, bir devir bayanlara pazarlandı.
1890’larda ortaya çıkan canlı takılar, Amerika’daki evcil hayvan sahipliğinin yaygınlaşmasıyla başladı. Onları küçük zincirlere bağlı bir şekilde yakalarına, kıyafetlerine ve saçlarına taktılar.
Hayvanlara Zulmü Tedbire Derneği, bu husus için harekete geçti ve New York’ta daha fazla kertenkele satılmayacağına dair şehir çapında bir kararname çıkardı.
Muhtemelen; gelecekte, geçmiş moda trendlerine bakan beşerler da şu an kullanılan hayvan kürkü yahut derili, sömürü sonucu elde edilen malzemeler için aynılarını düşünüp şok geçirecekler.
Dar kısma sahip uzun etekler, acil bir durumda kaçmaya mahzur olduğu için birçok vefata sebep oldu.
Çeşitli kazalara sebep olan bu eteklerin yol açtığı hadiselerden birinde; bir bayan, eteği sebebiyle yarış pistinteki bir attan kaçmaya çalışırken kanala düştü ve öldü. Tuhaf etekler, Birinci Dünya Savaşı sırasında, fonksiyonsuz moda trendlerini teşvik etmek uygunsuz görülünce popülerliğini kaybetti.
Onlarca yıl evvel, şapkanız ne kadar büyük ve enteresansa, o kadar çok varlıklı olduğunuz düşünülüyordu.
Tarihte, çizgi sinema karakterlerini aratmayan pek çok değişik şapka tipleri bulunuyor. Modern çağda hâlâ toplum içinde giyilen tuhaf şapkaları görebiliyor olsak da çoklukla bu şapkalar fötr yahut kasket tarzından fazla uzaklaşmıyor.
Kağıt elbiseler, bir kağıt şirketi için pazarlama reklamı olarak ortaya çıkmasına karşın çok da uzak yıllarda değil, 1960’larda süratle yükselen bir moda hâline geldi.
Genellikle; parlak, geometrik desenlerle basılan kağıt elbiseler pek kullanışlı ve sürdürülebilir değildi. Sonuçta kağıttan yapılmışlardı. Çoğunlukla, bir defa giyildikten sonra çöpe atılıyordu. “Hızlı moda” denilen kavramın sembolü olsa yeriymiş.
Aşırı uzun kollu kıyafetler, 12. yüzyılda, zenginliğin bir öteki sembolüydü.
Avrupa’daki varlıklı beşerler, “köylü uğraşlarıyla” karıştırılmamak ismine bu türlü bir usul geliştirmeye karar verdiler. Bu kıyafetlerin kolları bazen yerlere kadar uzanabiliyordu!
Crakow ayakkabılar, onları giyen erkeklerin ayak biçimlerinin bozulmasına neden oldu.
Crakow ayakkabılar, ayaktan çok daha uzun olan ve sivri burunlu ayakkabılardı. Sırf parası olan birinin, ayakkabılarını bu kadar uzatabileceği düşünülüyordu ve bu nedenle, 12. ve 15. yüzyıl ortasında, varlıklı erkekler ortasında popülerleşmişti
