Tamircilikten dedektifliğe terfi vakti…
Oynadınız Mı? serimizde bu sefer de klasik usulde bir macera oyunu, Murder On Space Station 52 ile karşınızdayız. Bu oyun da büyük oranda tek kişinin elinden çıkmış bir oyun. Lakin oynarken hiç de o denli hissettirmediğini söyleyebilirim gönül rahatlığıyla. Artık dilerseniz daima bir arada biraz daha yakından bakalım kendisine…
Uzay İstasyonu 52’de neler oluyormuş bakalım
Kahramanımız Edward Locke’un Uzay İstasyonu 52’ye ayak basmasıyla başlıyor maceramız. Karşılaştığı birinci karakterlerden birisi olan Şerif’ten ufak birkaç misyon alıyor. Bu vazifelerin birisini yerine getirirken de bir cesetle karşılaşıyor. Bu cesedin kendisinden evvelki tamirci Oakley Baxter olduğunu öğrenince, bu olayı aydınlatmaya karar veriyor (Şerif’in bu işi çözebilecekmiş üzere bir manzara vermemesi de bunda tesirli tabii) ve araştırmalarına başlıyor.
Gezegenin farklı noktalarına giden kahramanımız, karşılaştığı karakterlerden bilgiler toplamaya çalışıyor. Natürel bilgi alabilmek için de bu karakterlerin talep ettiği şeyleri yapması gerekiyor. Bir yandan bu misyonları yerine getirip bir yandan da kanıtlar topluyor ve şüpheliler listesi oluşturuyor kahramanımız. Finale hakikat giderken kendisiyle ilgili değerli bir bilgiye de ulaşıyor. Oyunun sonundaysa… Elbette ne olduğunu söylemeyeceğim 🙂
Görsel biçimiyle, seslendirmeleriyle, bulmacalarıyla eskinin point & click maceralarından esinlendiğini ziyadesiyle hissettiren bir oyun Murder On Space Station 52 – ki bu hiç de rahatsız olacağınız bir şey değil, bilakis oyunun en büyük artısı bu diyebiliriz.
Oyundaki bulmacaların büyük bir kısmı etrafınızdan çeşitli objeler toplayıp bunları ilgili yerde kullanmak üzerine heyeti. Objeleri direkt kullanmanız gereken bulmacaların yanında birleştirip yahut parçalayıp o formda kullanmanız gerekenler de var iddia edebileceğiniz üzere. Bunun haricinde kilitleri açmak için şifreleri çözmeniz, uygun biçimleri bulmanız yahut yanlışsız sıralamaları yapmanız gerekenler üzere farklı bulmacalar da bulunuyor. Daha evvel de belirttiğim üzere klasik bir macera oyunundan bekleyebileceğiniz usulde bir oynanış sunuyor Murder On Space Station 52.
Kahramanımız Edward, espri yapmayı seven bir tip. Bunu yalnızca etraftakilerle sohbet ederken yahut sağı solu karıştırırken göstermiyor. Şayet envanterinizdeki objeleri olması gerekenden farklı bir formda kullanmaya çalışırsanız da alaycı bir halde bunun işe yaramayacağını söylüyor. Eski maceralara öykündüğü noktalardan birisi olarak kıymetlendirebiliriz bunu. Birçok durumda bu esprili lisan, oyuna tat katan ayrıntılardan birisi olarak kıymetlendirilebilir. Ancak bir bulmacanın ortasında takılıp kaldığınızda Edward’ın alaycı kelamlarının çok da yardımcı olduğunu söyleyemeyeceğim ne yazık ki 🙂 Bu türlü bir durumda hudut uçlarınıza dokunması da ihtimaller ortasında.
Bana nazaran beğenilen ayrıntılardan birisi, sayıca çok fazla olmasalar da kimi göndermelere de yer verilmiş olması. Mesela hastanede atıklara göz attığında “Some resident evildoer has left their biohazard containers here” diyor Edward 🙂 Müzede “Screech” sinemasında katilin kullandığı denk geliyorsunuz. Bir kısımda asansörü açmak için oralarda bulduğunuz bir kılıcı kurala saplıyorsunuz. Kumsalda “A.T. (The Alter-Terrestrial)” isimli bir oyun kartuşu buluyorsunuz vs. vs. Bunun üzere ayrıntılarla da eski macera oyunlarından nasıl ilham aldığını gösteren bir oyun var karşımızda.
Peki her şey dört dörtlük mü? Bu oyunda da ufak tefek eleştirilebilecek noktalar var. Nasıl söz edeceğimi tam olarak bilemediğim bir “ritim tutturamama” hissi yaşadığım yerleri oldu öykünün. Bunun ziyadesiyle öznel bir kıymetlendirme olduğunun farkındayım, yeniden de belirtmeden geçmeyeyim dedim.
Öte yandan direkt oynanışı etkileyen bir sorun da var. Kimi durumlarda bir bulmacanın ortasında sıkışıp kalıyorsunuz. Bir öbür tabirle bulmacayı çözemez hale geliyorsunuz ve daha evvelki bir kayıt noktasına dönüp yine başlamanız gerekebiliyor. Neyse ki otomatik kayıt alınıyor oyunda. Lakin o otomatik kayıt noktasından evvel bir sorun varsa daha da eski bir kayıt noktasına gitmeniz gerekebiliyor. Bu yüzden orta sıra oyunu kaydetmeyi unutmamanızda yarar var.
Bu kadarcık kusur her oyunda olur diyerek toparlama faslına geçeyim. Ortalama 3-5 saatte bitirebileceğiniz, nostaljik bir deneyim vadeden, beğenilen bir macera oyunu Murder On Space Station 52.
Christopher Mathes; oyunun görsel dizaynında müziklerine, öyküsünden programlama kısmına birçok şeyi şahsen yapmış. Hatta seslendirmelerin büyük bir kısmı da kendisine ilişkin. Bana kalırsa övgüyü hak eden bir iş çıkarmış ortaya.
Geliştiricinin aklına bu türlü bir şey var mıdır, bilemiyorum, lakin oyun bittiğinde Edward Locke’un maceraları öbür bir oyunla (hatta diğer oyunlarla) devam edilebilir diye düşünmeden edemedim. Kim bilir tahminen günün birinde bu türlü bir devam oyunu da gelir.
