Korku tipinde değil diye korkmayacağınızı sanmayın
Korku, hayatta olduğumuzu hissetmenin en kolay yollarından biri. Bazılarımız bu hissi benimseyebiliyor, bazılarımız ise dehşet ile pek haşır neşir değil. Ancak hepimiz, beklemediğimiz anlarda karşımıza çıkan şeylerden korkma konusunda ortak paydadayız.
İşte bugün de tam bu hususun üzerinde duracağımız bir liste yaptık. Sevgili Oyungezer editörlerinin de katıldığı listede, endişe cinsinde olmayan oyunların dehşet dolu anlarını listeledik.
Gelin kim neyden korkuyor daima birlikte görelim!
Half-Life 2 – Ravenholm
Sevgili Yasin “madyb” İlgün’ün tercihi ile başlayalım.
“We don’t go there anymore” kelamını hafızalara kazımış Ravenholm kısmı, eminim pek çoğunuzun da birinci tercihlerinden biri olacaktır. Büsbütün headcrab’ler ve zombiler tarafından ele geçirilen bu küçük kentte hayatta kalmak için etrafımızdaki tuzakları ve etrafta bulabildiğimiz kesici/delici aletleri kullanmamız gerekiyordu.
Tabii ki hepimizin ortak korkusu olan koşan headcrab zombileri de unutmamak gerek. Hatta sevgili müellifimiz bilhassa bundan bahsederek çatı katında verilen savaşı ve zombilerin borulardan tırmanırken gelen seslerini anımsatıyor sizlere.
Bak duyunca bir gerginlik geldi enseden…
Max Payne – Kabus Sahneleri
Orijinal Max Payne’in oyun dünyasında pek çok şeyi değiştirdiği kesin. Max, uzun müddettir ortamızda olmasa da yaşattığı travmalar hala bünyelerimizde tesirini sürdürüyor. Bilhassa de kabus bölümü…
Max ile uçup kaçıp gangsterleri indirirken bir anda karşımıza çıkan bu kısım, eminim birinci sefer tecrübe eden herkesi etkilemiştir. NYPD dedektifi Max’in ailesini kaybettiği anları tekrar hatırladığı sahnelerde art fondan gelen bebek ağlama sesi, şu an bile tüyleri diken diken etmeye yetiyor.
Bölümün atmosferi, kanlı duvarlar ve tekrar kandan çizilmiş bir labirent üstünde çıkış yolunu aramak bu türlü bir oyunda beklemediğimiz sürprizlerden biriydi.
Halo: Combat Evolved – 343 Guilty Spark
Sevgili Gülhis Canpolat, orjinal Halo’yu çıkışından yıllar sonra tecrübe ettiği için pek çoğumuzun ismini koyamadığı “boşluk” hissini çok yeterli tanım etmiş. Ben de kendisinin fikrini en âlâ yansıtan “343 Guilty Spark” kısmını seçtim.
Gülhis’in söylediği o tedirginlik yaratan boşluk hissini en uygun veren kısımlardan biri 343 Guilty Spark. Covenant’ları öldürdükçe yeterliden düzgüne boşalan harita, şahane bir müzik ile de birleşince beklenmedik bir tedirginlik yaşamaya başlıyorsunuz.
Tabii diken üstünde hissetmek sizi bu kısımda hayatta tutacak tek şey. Zira tıpkı kısımda Halo serisinin gediklilerinden Flood ile tanışıyorduk…
Half-Life: Alyx – The Northern Star
Bu kısmı direkt oynayamadığım için sözü, bu seçimi yapan sevgili Can Arabacı’ya bırakıyorum:
“Herkes “Half-Life” ve “korkunçlu bölüm” deyince Ravenholm’u geçiriyor aklından, biliyorum. Lakin daha kötüsü var arkadaşlar: Half-Life: Alyx’in The Northern Star kısmı. Ravenholm’da sizi monitör başında korkutan her şeyin iki üçle çarpıldığını ve VR ortamında hızınıza suratınıza fırladığını hayal edin. Bakın ben Alien: Isolation’ı “Beslenir ki bu?” diye oynayan bir beşerim, The Northern Star kısmına geldiğimde devamında ne olacağını çok merak ettiğim halde oyuna 15 gün orta verdim de anca başımı toplayıp devam edecek gücü bulabildim kendimde… O denli de bir kısımdır.
Ha, alışılmış ondan sonrasında bir de Jeff var ki… O da başka bir travma.”
Catherine
Yazının başında kısım dedim lakin sevgili Eren Eryürekli’nin tercihi Catherine sahiden büsbütün endişe oyunu üzere durmayan bir dehşet oyunu üzere. Hatta sevgili müellifimiz, “puzzle-horror” diye bir cinsin yaratıcısı dahi olabileceğini söylüyor Catherine’in.
Kendisine hak vermemek mümkün değil. Orta sahnelerde dahi bir formda ruhsal manada huzursuz eden Catherine, oynanış anlarında karşımıza çıkarttığı enteresan boss ve düşman dizaynlarıyla gergin anlar yaşatıyordu.
Thief: Deadly Shadows – Shalebridge Cradle
Geldik benim tercihime…
Shalebridge Cradle, anılarımda hatırladığım birinci “oyun silme” sürecini yaşatmıştı bana. O ana kadar atmosferi ile gerim gerim geren Thief: Deadly Shadows, bu kısımda sizleri bir akıl hastanesine hakikat seyahate çıkartıyor.
Elbette Shalebridge sadece bir akıl hastanesi değil. Daha evvel de bir yetimhane olan bu dev bina, tüm endişe elementlerini tek bir bünyede toplamayı başarmış anlayacağınız.
Birinin sizi daima izlediği hissini yaşayabileceğiniz daha âlâ bir kısım var mıdır bilmiyorum. Korkutucu geçmişini her fırsatta sizin önünüze seren Shalebridge Cradle, birinci beş dakikasından sonra oyunu bilgisayarımdan silmeme neden olmuştu.
Hala Fear of the Dark dinlerken aklıma bu kısım gelir…
