Körler sağırlar birbirini ağırlar
Marvel zamanının süratle sonuna geldiğimizi düşündüğüm yıllardayız. Evet Endgame yükselişi beklemiyor kimse fakat en azından bir Loki dönem 2 tadında seriler istiyor MCU’dan hayranlar. Aslında pek de başarılı başlamıştı Marvel bu dizi cihanına. WandaVision, Loki ve sonrasında çıkan pek çok iş hayli kaliteli duruyor; kaliteli durmasa da en azından eğlendiriyordu. Lakin gel gelelim son çıkan işi Echo’ya. Esasen bana kalırsa bahis bakımından da karakter bakımından da hiç gereği olmayan bir dizi olduğunu düşünüyorum. Kaç kişinin Hawkeye ile ilgisini çekti de kendisine ilişkin dizisinin olması gerektiğine inandırdı orası da sorgulanır. Hatası çabucak sjw stili bir yere yüklemek istemiyorum lakin her alandan, çeşitten, ırktan ve belli manilere sahip insanlardan diziler üretelim diye zorlanmış da bu yüzden yapıyormuş üzere duruyor tüm bunları Marvel.
Echo pek de yenilikçi bir fikirle karşımıza çıkmıyor ne yazık ki. Yeniden atalarıyla ve ilişkin olduğu yerle sorun yaşayan birtakım mahzurlara sahip genç kızımızın kaybettiği bir yakını vardır ve bunun izini sürüyordur. Yani anlattığım tüm bu bahis rastgele bir Marvel karakterine tekabül ediyor diyebilirim neredeyse. En kolay örneğiyle yakın vakitte çıkan Kamala Khan (Ms. Marvel) da neredeyse buna misal bir geçmiş ve atalarından kalan güçler temalı bir mevzuya sahipti ve şaşırmayacaksınız ancak o da bir azınlıktı… Yani ne diyebilirim ki? Ya yaratıcılık öleli çok oldu ya da nitekim bu azınlık sorunu nereden atsalar tutturdukları bir bahis haline gelmiş. Artık yeni bir şey görmeyeli pek uzun vakit oluyor ne yazık ki.
Velhasıl, Echo tüm bu sade ana metninin gerisinde farklı bir şey taşımayı başardı. O da Wilson Fisk ile olan bağı sayesinde oldu. Karakterimiz Maya’nın öyküsünün en dikkatimi çeken kısmı Kingpin’in Maya ile ve ailesi ile olan bağlarıydı. Ancak o da bir müddet sonra kabak tadı vermeye başladı. Dizide bu türlü bir tat tuz eksikliği var. Daredevil gelip gidiyor lakin gelmiş olmak için geliyor. Sitcomlarda ortada çıkan o çok ünlü insan birinci sefer seyirciye görünür ve uydurma bir alkış kopar ya, heh işte tam o denli bir giriş ve çıkıştan bahsediyorum. Aslında dizideki en yeterli koreografi de orada yaşanıyor ve bitiyor. O da çok düzgün bir koreografi değil bu ortada yalnızca dizideki en güzeli. Vasatın üstü yani… Güya bir Daredevil hayranı Netflix’in işine çok özenip ben de deneyeceğim demiş üzere bir tadı var o sahnenin.
Her neyse, kısaca Echo beni hiç tatmin etmedi. Aslında 5 kısım diye oturup biraz daha üzerine düşünülmüş derli toplu bir küçük dizi çıkarabilirlerdi lakin yok, illa klişelere boğulmuş bir Marvel işi görmek zorundayız. Son vakitlerde çizgi roman işleri güzelce sekteye uğrasa da ben bir devir bu alanın tekrar yükseleceğine inanıyorum nedensizce. Lakin evvel Marvel’ın biraz durup “Kardeşim biz napıyoruz?” demesi lazım ki seri üretime geçtikleri şu dizi kainatı biraz soğumaya kaldırılabilsin ve özlememize müsaade versinler. Sonra umuyorum burada keyifle anlatacağım işlere geri dönmeyi başarırız.
Yaratıcı: Marion Dayre, Etan Cohen, Emily Bowen-Cohen
Yönetmenler: Sydney Freeland, Catriona McKenzie
Oyuncular: Alaqua Cox, Vincent D’Onofrio, Devery Jacobs, Charlie Cox
IMDB Notu: 6,1
Yayınlandığı Platform: Disney+
Editörün Notu: Hiç gereği olmayan lakin izlenemeyecek kadar da berbat olmayan o dizi: Echo
Dizinin Notu: 3 / 5
