İki soulslike karşı karşıya
İki kıymetli soulslike birbiri arkasına çıkınca biz de ikisini de oynayarak bir karşılaştırma yapalım dedik. Öncelikle her iki oyunun da incelemelerini aşağıdaki linklerden okuyabileceğinizi hatırlatayım:
- Lords of the Fallen İnceleme
- Lies of the P İnceleme
GÖRSEL KALİTE
Lies of P: Lies of P, Unreal Engine 4 ile geliştirilmiş. Görselliği bence çok kâfi, kıyas yapacak olursam Dark Souls 3’ten daha güzel göründüğünü söyleyebilirim mesela. Ancak bırakın ray tracingi, yerdeki su birikintilerine rastgele biçimde yansımamız bile düşmüyor.
Lords of the Fallen: Lords of the Fallen Unreal Engine 5 ile geliştirilmiş. Soulslike oyunların ortasında gerçekten piyasa standardını yakalamış gelen pek bir isim olmadığı düşünülürse, en son teknolojide geliştirilmiş olması rakiplerinde olmayan bir avantaj. Fakat UE5’in gücünü bir Immortals of Aveum kadar da kullanabiliyor diyemeyiz. AAA taklidi yapan AA kalitede bir oyun olduğunu belirli ediyor.
Kazanan: Lords of the Fallen
SANAT TASARIMI
Lies of P: Oyunun geçtiği Krat kenti de, maceramız sırasında gezdiğimiz farklı bölgeler de oyunun atmosferini sonuna kadar besleyen dizaynlarla dolu. Esasen oyun çıkmadan evvel sanat tasarımı tarafından Bloodborne’a benzetiliyordu bildiğiniz üzere lakin oynamaya başlayınca Lies of P’nin bundan çok daha fazlası olduğunu anlıyorsunuz. Belle Époque devrinin mimarisinden izler oyunun başından sonuna kadar peşinizi bırakmıyor.
Lords of the Fallen: Başlarda muazzam görünen Lords of the Fallen bir noktadan sonra pek çok şeyiyle olduğu üzere görsel tasarımı ile de baymaya başlıyor. Ambiyanslarını çeşitlendirmeyi başaramıyor, silahlara zırhlara yakından baktığınızda aslında biraz üstünkörü tasarlandıklarını görüyorsunuz. Umbral Realm’e geçince etrafı bürüyen beyaz husus her yerin birebir görünmesine sebep oluyor.
Kazanan: Lies of P
HİKAYE
Lies of P: Bir soulslike illa öyküsünü kriptik biçimde anlatacak diye bir kural yok. Herkes bilmem hangi ücra köşede bulduğu bir yüzüğün “eşya açıklaması” kısmını okuyup da noktaları birleştirmek için baş yormak zorunda değil zira. Lies of P’nin öyküsü gereğince doyurucu ve bunu çok net biçimde anlatıyor, yalnızca anlatılanları dikkatlice dinlemek kâfi.
Lords of the Fallen: Lords of the Fallen’ın öyküsü yeterli midir berbat müdür bilemiyorum. Özgün Lords of the Fallen’ın berbat kıssasını 1000 sene sonrasından devam ettiriyor olmasına karşın onun daha direkt anlatım biçimini çöpe atıyor. Yerine Dark Souls’a özenen daha kriptik bir anlatım biçimi benimsiyor. Eşya açıklamalarından çıkarımla öykü çözümlemeler, nerede ne yaparak ilerleteceğinizi kestiremediğiniz için başarısız olduğunuz misyonlar, uygun mi berbat mu olduğunu anlamadığınız sonlar… Hepsi burada.
Kazanan: Lies of P
ZORLUK
Lies of P: Lies of P savaşma mantığını çözdüğünüz ve perfect guard yapmaya alıştığınız vakit kısmen sıkıntı olmaktan çıkan bir oyun. Ortada elbette Romeo, Laxasia, Nameless Puppet üzere insanı terletip hayatı sorgulatan boss’lar, kimileri olağan boss’lardan daha zorlayıcı küçük boss’lar, attığınız adıma dikkat etmenizi gerektiren yerler var fakat oyunun genelinin zorluk düzeyi bir epey istikrarlı.
Lords of the Fallen: Lords of the Fallen’ın savaşlarında keyifli bir zorluk yok. Karakterinizin hareketlerinin asla denetim altında hissettirmemesi esasen bir yerlerden düşmeden oyunda ilerlemeyi keyif verici değil hudut bozucu bir biçimde zorlaştırıyor. Bunun üzerine oyun düşmanları küme grup üzerinize salmaya başlayınca güzelce tadınız kaçıyor. Kısım sonu canavarları ise ucuz hareketleriyle hudut bozan 1-2 tanesi haricinde güç bile değil zati.
Kazanan: Lies of P
VURUŞ HİSSİYATI
Lies of P: Bir soulslike’ın vuruş hissini hem görsel hem işitsel manada düzgün yansıtması lazım, hani o “Vurdum mu oturturum” hissi var ya. İşte Lies of P bu bakımdan 10 numara. Yalnızca perfect guard yahut düşmanları stagger yapmaktan bahsetmiyorum, silahların uzunluğu ve savuruş formumuza nazaran duvarlara ve pürüzlere kusursuz biçimde takılması bile çok hoş.
Lords of the Fallen: Lords of the Fallen’ın vuruş hissi hiç üzücü değil, bilhassa tuşa basılı tutarak yaptığınız en ağır atakların düşmanın şaftını kaydırışı tatmin edici. Fakat Parry animasyonu ve sesi vurduğunuz olağan darbelere kıyasla oldukça zayıf kalıyor.
Kazanan: Lies of P
OYNANIŞ ÇEŞİTLİLİĞİ
Lies of P: Envai çeşit silah, bu silahların değiştirilebilir uç ve kabzaları, sol kolumuza takabileceğimiz ve birbirinden büsbütün farklı fonksiyonlara sahip Legion Arm’lar, P-Organ sayesinde güçlü olmasını istediğimiz yanlarımızı direkt seçebilme imkanı nitekim de önemli manada çeşitlilik yaratıyor.
Lords of the Fallen: Lords of the Fallen’da silah bol. Fakat çakmalara doyamadığı Dark Souls’un tersine her bir silahın kendine özel hareket setleri yok. Her silahın kendisiyle tıpkı klasmandaki silah ile paylaştığı tek bir hareket seti oluyor. Bu yüzden yakın dövüşe odaklı bir karakter oynamak bir yerden sonra çok tekrara biniyor. Buna rağmen büyüler kötü değil. Farklı tuşlara üç büyü atayabildiğimizden kullanım kolaylığı da gibisi oyunlara kıyasla yüksek.
Kazanan: Lies of P
BOSS TASARIMLARI
Lies of P: Lies of P’nin en hoş yanlarından biri de boss dizaynları. Ortalarında dev kuklalar da var, Bloodborne’dan fırlamış üzere duran Green Monster of the Swamp üzere organik ve karman çorman yaratıklar da. Hele birtakım boss’ların fazları ortasında yaşadıkları değişimler ve kazandıkları yetenekler şapka çıkartılacak kadar güzel bence.
Lords of the Fallen: Görsel olarak mükemmel tasarlanmış lakin mekanik olarak ya çok ucuz, ya da çok kolay kısım sonu canavarları var Lords of the Fallen’ın. Oyunu bitirdiğimin sonraki günü 1-2 tanesi hariç hepsini unuttum resmen.
Kazanan: Lies of P
BONFIRE YERLEŞİMİ
Lies of P: Lies of P’daki bonfire’larımızın ismi Stargazer. Neredeyse her boss’tan çabucak evvel bir Stargazer var, bu da boss’lar ortasındaki deneme mühletini çok güzel biçimde kısaltıyor, tekrar boss’a ulaşacağım diye 50 tane yaratığın ortasından zigzag yapa yapa koşmanız gerekmiyor. Kısım tasarımlarındaki kısayollar da Stargazer’lara ulaşımı kolaylaştırmış, Lies of P bu bakımdan çok güzel bir iş çıkarmış ortaya.
Lords of the Fallen: Lords of the Fallen kısımda ilerledikçe açabildiğiniz kestirmelerle kayıt noktalarına ulaşımı kısaltma işini biraz fazla ciddiye alıyor. Genelde emsal biçimlerde (çoğunlukla üstten bir yerden merdiven indirerek) açtığınız kısayolların sayıları fazla ve hasebiyle kimileri oldukça gereksiz kalıyor.
Kazanan: Lies of P
NG+ İÇERİĞİ
Lies of P: Oyunun NG+ içeriği güçlendiğinizi hissettirecek halde planlanmış. Olağanda bu çeşit oyunlarda yalnızca istatistik artırırız, Lies of P ise NG+’ya geçtiğiniz anda iki yeni P-Organ düzeyi ekleyip bu düzeylerde daha evvel görmediğiniz bonuslara erişmenizi sağlayarak esasen baştan önde başlıyor yarışa. Ayrıyeten daha evvel olağan versiyonlarını bulduğunuz yüzük ve kolyelerin güçlendirilmiş hallerini de bulmaya başlıyorsunuz, ayrıyeten oyunun 3. sonuna ulaşmaya çalışıyorsanız hikâyesel manada da kâfi değişiklik yaşatıyor oyun size.
Lords of the Fallen: Lords of the Fallen NG+ moduna geçtiğinizde kayıt işini zorlaştırıyor. Biliyor olabileceğiniz üzere oyunda çakılı kayıt noktaları ve sizin kaynak harcayarak oluşturduğunuz, birebir anda yalnızca tek bir adedini etkin tutabildiğiniz küçük kayıt noktaları var. Oyunun NG+ modunda çakılı kayıt noktaları kaybolduğu ve opsiyonel kayıt noktalarını da buna nazaran yerleştirdikleri için birinci seferinizde sırtınızı sağlama almak isterken boşu boşu kaynak harcadığınız oluyor. Buna ek olarak ben oyunun birinci birkaç kısmını NG+’da oynadığımda halihazırda kullandığım eşyaların daha güçlülerine rastlamadım. Angaryaya katlanmak için öteki sonları görmek dışında bir motivasyonunuz olamıyor.
Kazanan: Lies of P
Kazanan: Lies of P
