Sandman’in Sonsuzlar’ı Kimler?

The Endless, yani Morpheus’un kardeşleri

Dışarıdan baktığımızda epeyce tuhaf ve alışılmadık bir aile portresi çizen Endless, Vakit ve Sonsuz Gece’nin yani her şeyden evvelki iki şeyin çocuklarıdır ve kendi ortalarında aşikâr âdetler çerçevesinde irtibat kurup var olurlar. Her biri temsil ettiği kavramın hem kendisini hem de zıddını barındırır var oluşunda ve bilfiil kendisidir de bu kavramların Yaşam/Ölüm ikilisinde olduğu üzere. Gelin kendilerine biraz daha yakından bakalım güya hayatlarımızın her anında esasen yoklarmış üzere.

• Dosya – Sandman Nedir?

Destiny (Kader)

Kardeşlerin en yaşlısı Yazgı elinde HER ŞEY’in yazılı olduğu bir kitapla dolaşan, gözleri kör ancak gören kukuletalı bir keşişi anımsatır. Kardeşlerin en büyüğü olsa da başkalarının ortasındaki sorunlara çok bulaşmaz, zira işin başını sonunu zati bilmektedir. Soğuk ve aralıklıdır, nadiren bir şeyler hakkında fikir beyan eder. Genelde labirenti andıran diyarının sonsuz bahçelerinde gezinip elindeki (aynı vakitte sembolü de olan) kitabı okumaktadır. Ancak bu âlemde bahtın bile hükmedemediği birtakım durumlar, bilmediği sırlar vardır ve o üzere durumlarda yazgının kendisi bile olayların akıbetini öngöremez.

Death (Ölüm)

Kardeşler ortasında en cana yakın (!) olanı açık orta Ölüm’dür. Yazıldığı periyoda uygun olarak genç, hareketli ve alımlı bir gotik kız görünümündedir ve sembolü olan Ankh’ı bir kolye üzere takar. Uzun seremonileri ve cafcaflı davetleri pek sevmez, bunlardan sıkılır. Nihayetinde varılan nokta daima birebirdir zira. Kral da olsak dilenci de, hepimiz Ölüm’ü iki defa göreceğizdir hayatımızda, daha fazla değil. En yeterli Düş’le anlaşır ve ona her cins dayanağı verir yardım istediğinde. Her an her yerdedir ve kendine ilişkin diyarı pek anlatılmasa da “Tünelin Sonundaki Işık” olarak anılır kimi yerlerde. İnsanlara ilgi ve şefkatle yaklaşır, hatta ömürlerinin sonuna yakın olanlarla sohbet bile eder bazen yalnızlıklarını paylaşmak için. Yaşadığımız kâinat bile bir gün ona boyun eğecek, o da sandalyeleri zıt çevirip ışıkları kapayacaktır kaçınılmaz son geldiğinde. Çünkü cihan bile yalnız doğup yalnız ölür varoluşun döngüsü içinde.

Dream (Düş)

Çizgi Roman serisinin baş kahramanı (ya da anti-kahramanı da denebilir) Sandman düşleri ve onları sıkı sıkıya dişlerinin ortasında tutan gerçekliği simgeler. Uyuyanların gözlerinin üstüne serptiği kumlar düş ya da kâbus görmemize sebep olarak bizi onun diyarı olan Dreaming’e (Düşdünya) getirir. Morpheus tutsak geçirdiği yıllardan sonra değişmiş, yüreği katılaşmıştır, daha snob, daha karamsar bir hâle bürünmüştür. Kendini birçok varlıktan üstün görür ve çoğunlukla bu doğrudur da. Sonsuzların ölümlülerin işlerine karışmaları yasak olsa da Morpheus ve kardeşleri bu yasağı sık sık ihlal ederler. Örneğin Kabil ile Habil’i Ölüm’e vermeyip himayesine alır Düş ve âşık olur ölümlülere, ki bu aşk maceralarının sonları da düzgün bitmez hiç. Soluk ciltli somurtkan hızı, koyu karmaşık saçları, kara kaftanı ve iki kara deliği andıran gözlerinde orta sıra parıldayan ikiz yıldızlarla tamamlanır, sembolüyse savaş miğferidir. Lakin esaretten kurtuluşunun akabinde Düş de değişmeye başlar, bu değişim ve kendini tanıma süreci Sandman’in tüm öykülerinin arkasındaki ana öyküdür zati.

Destruction (Yıkım)

Yıkım deyince aklınıza çabucak şiddet gelmemeli, daha çok tabiatın devinimi, yeni bir şeylere yer açmak için eskini yok olması üzere düşünün. İri kıyım, kaslı ve turuncu sakallı olan yıkım kendi diyarını ve sorumluluklarını yüzyıllar evvel terk ederek sırf gerektiğinde ortaya çıkıp insanlara ve kardeşlerine yardım etme yolunu seçmiştir. Olağan o terk etti diye kavram yok olmamış, yıkım ve onunla gelen dönüşüm durmamıştır, yalnızca Yıkım’ın kendisi bu süreçlere dâhil olmamayı seçmiştir. Her ne kadar 4. kardeş olsa da başkalarına ağabeylik yapmak ona düşmüştür. Son derece olgun ve Sonsuzlar’ın gerçek muhteviyatlarının ne olduğuna dair en geniş perspektife ve bilgiye sahip olandır. Sembolü bir kılıçtır ve nasıl ormanda bir kılıç yeni yollar açıyorsa o da daima değişimin ve gücün beden bulmuş halidir.

Desire (İhtiras)

İhtiras yalnızca ister ve elde eder. Suretini bayan, erkek, çift cinsiyetli ya da cinsiyetsiz olarak o an canı nasıl istiyorsa değiştirebilir. Eşik denen, kendinin devasa bir heykelinin ortasında bulunan kalpte yaşar ve dileğin timsali olduğu için daima insanların ömürlerine karışır, onların düştükleri hallerden keyif alır. Kardeşler ortasında musibete en yatkın ve Düş’le oldukça hengameli olan İhtiras onu bir kumpasa getirerek uzaktan bir akrabasını öldürtür ve uzun vadede Düş’ün başına türlü belalar açılmasına vesile olur. Camdan bir kalptir sembolü.

Despair (Umutsuzluk)

Dipsiz bir hiçlikte gri bir dünyada yaşar Despair, diyarı aynalarla doludur ve o aynalara bakanlar Umutsuzluk’un kendisini görür yansımalarında. Sembolü kendi derisine faça atmak için kullandığı kancasıdır ve azap ettiği vücudu obez, berbat, pistir daima. Bir seferinde ölüp tekrar var olmuştur, zira ümitsizlik her daim yaşama karşı bir bağlanmayı ve umudu da içinde barındırır. Kardeşlerden en çok Desire’la anlaşır, çünkü o ikisi yüzleşmek istemediğimiz çapraşık hislerimizi yansıtırlar, bizlerse içine düştüğümüz kara ihtiras ve yeis çukurlarını ne kadar görmezden gelirsek o kadar tabana batarız. Lakin karanlığımızı kabul etmek aydınlığa hakikat atacağımız birinci adımdır birebir vakitte.

Delirium (Hezeyan)

Onu kim tanımlayabilir ki tam olarak? Hareketli ve canlı bir genç kız görünümünde olan Delirium his durumuna nazaran daima saçlarını değiştirebilir ve dünyası renklerin, karmaşık yazıların, binlerce hissin ve anın iç içe geçtiği sürrealist bir tabloyu andırır. Bahtın kitabında bile bir vakitler Delight (Neşe) iken neden Delirium’a dönüştüğü anlatılmaz. Onun güçleri kişiyi delirtebilir de, aklını oynatmış birine berraklık da bahşedebilir. Ailenin hınzır küçük kardeşi üzeredir lakin bu çocuksuluğunun altından hiç beklenmedik anlarda olayın en derinine bakabilen kadim bir bilgelik çıkar bazen. Düş’le Yıkım’ı aramaya koyuldukları macerada kardeşlerin birbirilerini daha yeterli anlayıp hürmet duymalarını takip ederiz ancak her daim Delirium çok daha hâkimdir kanıların esnek raksına ve gidebilecekleri çok uçlara. Onun sembolü şekerlemeye benzeyen renkli bir burgaç biçimidir.