Nerede bu yahninin soğanı?!
Marvel Sinematik Kainatı genişlemeye başladığından bu yana çizgi roman sayfalarından onlarca karakteri ekrana taşıdı. Bu karakterlerden başrol olanları bir kenara bırakırsak yan rolde yer alan karakterlerden pek birden fazla biraz çabuk harcandı. Yani işlenebilecek çok daha fazla kıssası varken potansiyelini gösteremeyen karakterlerden bahsediyorum. Muhtemelen MCU izleyen herkesin içinde ukde kalmış kimi isimler vardır. İlla çok büyük karakterler olmasına gerek de yok “ya bu karakter kozmosa ne hoş renk katmıştı, nerede bu eleman?!” diye sorgulatması kâfi.
Tabii birtakım isimler var ki Marvel Stüdyoları hayli acımasız davrandı ya da işin derinliklerine girmek pek manalı gelmedi. Ben bana nazaran MCU’nun harcadığı beş karakterden bahsedeceğim lakin dediğim üzere herkesin beklentileri ve gerçekleri farklı olabilir. Bu yüzden şayet sizin de 999999in1 olan MCU içerisinde potansiyeline ulaşamadığını düşündüğünüz isimler varsa yazmaktan çekinmeyin. Artık hazırsanız MCU’nun zayiat listesine bir göz atalım;
5-) Süratli Koşan Maximoff’un… – Quicksilver x2
Wanda ve Pietro kardeşler MCU saflarında yerini aldığı vakit şimdi ortada bir Fox muahedesi yoktu. Münasebetiyle ne Wanda ne de Pietro’nun o gün için mutant olması yahut Magneto ile irtibatlı olması imkansızdı. MCU’nun birinci Pietro’su Sokovia temelli deneylere dayanıyordu. Kardeşi Wanda üzere Mind Stone ile yapılan deneyler sonucunda MCU yordamı Quicksilver da harika insan suratına sahip olmuştu. Captain America: The Winter Soldier’ın jenerik sonrası sahnesinde birinci defa gördüğümüz Pietro için çok fazla teori ortaya çıkmaya başlamıştı hatta onu kardeşinden başka düşünmek de pek mümkün değildi.
Ancak sonra ne mi oldu? MCU evrenlerine bir tane Maximoff’un yeteceğini düşündü. Avengers: Age of Ultron sırasında tam da Avengers saflarında kendine yer bulmuşken adeta kaza kurşununa kurban giden Pietro Maximoff daha tam ivmesini yakalayamadan MCU günlerine veda etmiş oldu. Arkasında kalan tek şey ise hayatı boyunca sonsuz travma yaşamış/yaşayacak olan Wanda’ya bir yeni kabus yakıtı daha bırakmak oldu. Ortadan oldukça bir mühlet geçti ve Disney+ dizileri yayın hayatına başladı.
Gerçekliği büken Wanda doğal olarak bir de Pietro yaratmak istedi. Fakat MCU tahminen de tarihin en kıymetli söz latifesini yapmak için diziye Fox’un sinemalarında Quicksilver’ı canlandıran Evan Peters’ı getirdi. Sonunda anlaşıldı ki Evan Peters’ın canlandırdığı karakter de aslında Pietro değil, Ralph Bohner diye birisiymiş… Böylce bir değil tam iki sefer Quicksilver’ı harcayan Marvel Stüdyoları bu manada da tarihe geçmeyi başardı. Şu an için kainatta ne Aaron Taylor-Johnson’ın ne de Peters’ın Pietro’su yer almıyor. Lakin bu kadar varyant ortaya çıkmışkan her an bir yerlerden yeni bir Pietro da koşa koşa gelebilir.
4-) Nerede Bu Kozmosun Rulkları?! – Betty Ross ve Baba Ross (Thaddeus “Thunderbolt” Ross)
Marvel Sinematik Evreni’nin Hulk/Bruce Banner’a bakışı tam bir ziyan bile sayılabilir. Her şeyi ekstrem bir formda mizaha çekmek uğruna Hulk’u tahminen sahne müddeti olarak değil lakin karakterizasyon olarak harcayan MCU böylece koskca bir külliyatın da önünü gama radyasyonuyla tıkamış oldu. Koca bir külliyat derken abartmıyorum çünkü Hulk, Marvel çizgi romanları içerisinde epeyce özel bir yere sahip. Wolverine’in bile birinci sefer gözüktüğü seri olan Hulk’un tarihinde Abomination dışında da çok hoş makus adamlar vardı. Hele Red-Hulkların yani Rulkların devreye girmesiyle birlikte Hulk sinemaları de bir anda diğer bir tarafa gidebilirdi.
Aslıdna MCU ile Hulk’un ortası daima bir tuhaftı. Çünkü MCU’nun teorik olarak ikinci sineması olan The Incredible Hulk’da başrol oynayan Edward Norton apar topar cihandan ayrılmış ve yerine Mark Ruffalo gelmişti. Bu birinci sinemada Hulk’un baş düşmanlarından birisi olarak izlediğimiz General Ross yani Thunderbolt aslına bakarsanız süper bir potansiyel taşıyordu. Yalnızca Hulk’a olan takıntısı değil kozmosun askeri kısmındaki gücüyle de olayları değişik bir noktaya çekebilirdi. Aslında sonrasında kızının da vefatıyla birlikte Red-Hulk’a dönüşmesi bile tek başına bir sineması taşıyabilecek içeriğe sahipti. Natürel tüm bu kıssalar MCU’nun komik atmosferine hayli fazla ağır ve önemli kaçacağı için Thaddeus Ross’u da saman alevi üzere parlayan makus niyetli Hulusi Kentmen’den öteye geçerken izleyemedik.
Evrenin bir başka Ross’u Bruce’un biricik sevdalısı Betty’nin de pek babasından aşağı kalır yanı yok. Özünde Bruce’a olan sevdası ve uygun niyetiyle kendisini tanısak da Marvel’ın Betty’i biçimden hale soka sevdası hiç bitmedi. Daha Hulk çizgi romanlarının erken yıllarında A.I.M. tarafından Harpy isimli bir gama mutantına dönüşüp Hulk’u öldürmeye de niyetlenmişti. Tıpkı babası üzere yeşilden kırmızıya geçişi de tam manasıyla yaşayan Betty bir devir Red She-Hulk bile olmuştu. Betty’i de minik bir rolde Hulk’u sakinleştirici tesirden öteye geçerken göremediğimiz için ne Red She-Hulk görebileceğiz ne de Red Harpy. Çünkü MCU içerisinde Hulk’ın birinci hedefi latife yapmak ikinci hedefi ise dünyayı kurtarmak…
3-) Marvel, Mar-Vell, It’s Not Going Very Well – Mar-Vell
Marvel çizgi romanlarında da işin kozmik kısmını pek sevmem. Lakin Captain Marvel külliyatı bilhassa Kree-Skrull savaşları ve Bâtın İstila’ya giden yol da derken bir anda kendini içinde bulduğum bir yerdi. Carol Danvers’ın çok öncesinde aslında öz gerçek bir Marvel’ımız vardı. Yani tam olarak söylemek gerekirse Mar-Vell vardı. Kree ırkına mensup Marvel dünya üzerinde Walter Lawson ismiyle tanınıyordu. MCU en başta burada bir değişikliğe giderek Mar-Vell’i bayan yapmaya karar verdi. Captain Marvel sinemasında gördüğümüz Wendy Lawson özünde gerçek Captain Marvel idi.
Ancak Carol Danvers’a haddinden fazla mana yükleyen Marvel Sinematik Kozmosu sinemada ondan rol çalabilecek her türlü elementi saf dışı bırakmaktan kaçınmadı. Yani ötesinde koskocaman bir külliyat taşıyan Mar-Vell’i tek sinemada Carol’a sorumluluk yükleyip, ölmekten öteki hiç değerlendiremediler. Bana nazaran MCU’nun harcadığı en büyük potansiyel de buydu zira Captain Marvel ile birlikte işin kozmik tarafına da oldukça yük vermeye başladılar. İşin Kree-Skrull kısmında Mar-Vell’i ayrıntılıca işlemeden direkt Carol’a geçmek oldukça anlamsız bir karardı.
Lakin vakit içerisinde gördük ki Marvel, evrenlerinde ÇOK GÜÇLÜ bir bayan karakter yaratmak için Carol Danvers’ı şişirmiş de şişirmiş. Esasen çizgi romanlarda da güç skalası olarak hayli güçlü olan Captain Marvel’ı sadece daha da ön plana koymak için mis üzere karakteri harcadılar. Fakat Carol Danvers’ı canlandıran Brie Larson Annette Bening’den daha yeterli bir mukaveleye sahip olduğu için Kamala tarafından harcanması pek mümkün gözükmüyor. Umarım sattıkları Carol oyuncakları bu koca kozmik külliyatı harcadıklarına değmiştir.
2-) Misyon Yöneticisi Çok Çabuk Sonlandırıldı – Taskmaster
Bazı karakterleri çizgi roman sayfalarında okuduktan sonra bir oyunda ya da sinemada görmek için sabırsızlanırsınız. Benim için Taskmaster tam olarak bu sınıfa giriyordu. Taskmaster ile dövüşebildiğim oyunlarda her vakit epik bir kısım sonu canavarı olsun isterim. Çünkü kendisinin refleksif hafızası her türlü dövüşü ekstra güç ve doğal olarak ekstra epik hale getiriyor. Marvel Sinematik Kainatı, yepyeni Avengers üyelerine bir bir veda ederken Black Widow’a da geçmişte geçen bir solo sinema yapmak istedi. Her ne kadar sinema Yelena’yı hazırlamak için yapılsa da en nihayetinde bir Black Widow vs Taskmaster dövüşü vaat ettiler.
Evet bu türlü bir dövüş vardı lakin yalnızca var olsun diye vardı. Çünkü ne Taskmaster’ın karakterini işleyebilmişler ne de onun o kibirli konuşmalarını hatta genel olarak rastgele bir konuşmasını aktarabilmişler. Güzelim karakter bir anda androidimsi bir havada birileriyle dövüşüp kendini imha etti. Hani “ctrl+alt+del” yapıp taskmgr.exe’yi kapatmak üzere bir şey oldu. Ne Natasha hak ettiği epik dövüşe kavuşabildi ne de ben Taskmaster’ı hak ettiği biçimde izleyebildim. MCU’nun ilerleyen devirlerinde yine tahminen Taskmaster yine gelir diye umuyorum. Lakin şayet gelecekse varyant olarak ve mümkün olduğunca Black Widow sinemasından alakasız olarak gelmesini tercih ederim.
Artık sokak düzeyi yakın dövüşü de çokça göreceğimiz için mesela Daredevil’a karşı Kingpin tarafından tutulan bir kiralık katil olarak Taskmaster izlemek süper olabilir. Her hareketi karşısındaki tarafından kontra edilen Matt Murdock için de hayli güçlü ve izlemesi keyifli bir dövüş olur. Çünkü kendisi çizgi romanlarda birtakım bahislerde kibirli kibirli latifeler yapmayı da çok sevdiği için MCU’nun mizahına da cuk oturabilir.
1-) Vizyonsuzluk – Vision
Şunu diyebilirsiniz; “iki tane Avengers sinemasında bir de ismi geçen dizide yer almış Vision nasıl olur da harcanmış olur?!” Çabucak açıklayayım sevgili Oyungezerler. Çizgi roman geçmişini büsbütün bir kenara bırakalım ve takvimleri Vision’ın birinci MCU’ya giriş yaptığı sinema olan Avengers: Age of Ultron’a kadar geri saralım. Jarvis’in yapay zekası ve Ultron’un üstün teknolojisiyle birlikte Mind Stone’un hayata geçirdiği Vision’ın adeta bir bebek üzere dünyayı baştan öğrenme serüveni hayli değişik bir mevzuydu. Lakin bu süreç komedik ögelerden çok ideolojiye kayacağı için art planda “ya işte bakın bu türlü böyle öğreniyor, koçum benim” formunda aceleye getirilmişti. Wanda Maximoff’u kainatta kilit bir noktaya koymak istedikleri için Wanda ile münasebetleri üzerinden daima bir yancı pozisyonunda tutulan Vision’ın yegane emeli da tıpkı Pietro üzere Scarlet Witch’in ortaya çıkması için gerekli olan travma kotasını doldurmakmış.
Avengers: Infinity War sırasında Thanos tarafından öldürülen Vision’ın kıssası şayet tam olarak orada bitseydi tekrar bu türlü düşünmeyebilirdim. Çünkü Mind Stone ile birlikte gayesini tamamlayan Vision’ı eksik kullanmış olurlardı. Lakin MCU işi daha da absürt bir noktaya taşıdı. WandaVision dizisinde Wanda’nın gerçeklik bükmesiyle tekrar doğan (ya da Wanda’nın hayalindeki haliyle geri gelen) Vision’ı biraz çizgi roman serisindeki o şirin aile babası haliyle görüyorduk ki işler kaosa girmeye başladı. Kaos başlayınca MCU’nun bir öteki ön plana çıkarmak istediği Wanda adeta Vision’ı “git bi bak bakayım ben orada mıyım?!” diyerek diziden dışarı yolladı.
Hoş tüm WandaVision dizisinden aklımda kalan en hoş sahne iki tane Vision’ın ortasında geçen diyalog ve yaptıkları Theseus’un Gemisi diyaloğuydu. Lakin karakterin ölüsüne bile bir türlü rahat vermeyen stüdyo en nihayetinde yeniden Vision’ı hiçliğin ortasına attı. Bu nasıl bir vizyonsuzluk hakikaten aklım almıyor. Meğer Tom King’in kaleme aldığı seriden yola çıkarak apayrı bir Vision kıssası de yaratılabilirdi. Wanda’ya ıstırap yüklemek yerine GORA’nın 216’sı üzere insan üzere yaşamaya çalışan bir Vision bile izleyebilirdik. Tıpkı Mar-vell/Carol bağı üzere asıl emeli Wanda’ya mana yüklemek olan Vision da bir değil iki defa yok olarak MCU’nun bol gişe gelirli sayfaları ortasında kaybolmaya gitti.
What If çizgi dizisi gelene kadar bu listeye Peggy Carter’ı eklemek de mümkün olabilirdi. Falcon & Winter Soldier olmasa muhtemelen benim liste başım değişerek yerini Baron Zemo’ya bırakacaktı fakat o dizideki Daniel Brühl performansı beni çok memnun etti ve muhtemelen Thunderbolts sinemasının de duyurulmasıyla birlikte kendisini biraz daha izleyebileceğiz. Iron Man 3’ün Mandarin’i harcaması da o periyot hayli sarsıcıydı ancak sonrasında Tony Stark’ın çok daha büyük belalarla uğraşması gerektiği için Mandarin’in öz gerçek bir halde yer alması daha büyük bir harcanmaya yol açacağı için mantıklı bulmuştum. Kelam konusu karakter harcamak olunca hayli geniş bir cephaneye sahip olan Marvel Sinematik Cihanı elini hiç korkak alıştırmıyor. Muhtemelen ilerleyen periyotlarda de çok sevdiğimiz çokça karaktere erkenden veda edeceğiz. Lakin umuyorum X-Men üyelerine bu türlü bir tavır göstermezler yoksa Kevin Feige ile aramız hayli limoni olabilir…
